توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت میرزا حسن اصفهانی (صفی علی) دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت میرزا حسن اصفهانی (صفی علی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت میرزا حسن اصفهانی (صفی علی) :

میرزا حسن صفی علیشاه

صفی‌علیشاه، لقب میرزا حسن اصفهانی، از صوفیان بزرگ سلسله نعمت‌اللهی بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – شرح حال
۳ – طریقت صفی‌علی
۴ – دست ارادت به منور علیشاه
۵ – علت سفر صفی به هندوستان
۶ – زیارت خان خدا و بازگشت به هند
۷ – ملاقات با شیخ انصاری
۸ – دلیل بازگشت صفی به هند
۹ – صفی در تهران
۱۰ – دلیل استقلال صفی علیشاه
۱۱ – ملاک اعتبار ادعای شیخی از دیدگاه وی
۱۲ – مریدان وی
۱۳ – یکی از فعالیت‌های مهم صفی
۱۴ – نهی از مجالس وعظ شیخیه
۱۵ – رساله‌ای در رد کتاب ایقان بهاءاللّه
۱۶ – وفات
۱۷ – تعیین جانشین
۱۸ – فرزندان وی
۱۹ – آثار منظوم صفی
۲۰ – آثار منثور وی
۲۱ – فهرست منابع
۲۲ – پانویس
۲۳ – منبع

معرفی اجمالی

حاج میرزا حسن اصفهانی متخلص به صفی و ملقب به صفی علی بی شک از بزرگترین عرفای اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری قمری است .
وی علاوه بر مقامات معنوی به معلومات ظاهری نیز آراسته و دارای طبعی شیوا و قلمی توانا بوده و از خود آثاری گرانبها به جای گذارده است که از آنها یکی تفسیر منظوم قرآن کریم است که با تاویلات عارفانه به رشته نظم کشیده شده و از شاهکارهای عظیم دوره اخیر به شمار می‌رود.

[۱] عرفان الحق، صفی، ۳

وی شرح زندگی خود را در مقدمه تفسیر منظوم قرآن چاپ سنگی چنین می‌نگارد:
«مسقط الراس (و محل تولد) فقیر اصفهان است، در سوم شعبان ۱۲۵۱ (هجری قمری) تولد یافتم. پدرم تاجر بود، از اصفهان به یزد رفت و در آنجا مسکن گزید. فقیر در آن وقت خردسال بودم، مدت بیست سال در یزد توقف نمودم و بعد از طرف هندوستان به حجاز رفتم. اغلب از مشایخ ایران، هند و روم را ملاقات کردم، از بعضی قلیل مستفیض شدم و قواعد فقر و سلوک را که اخذش منحصر به خدمت و قبول ارادت است به اتصال سلسله که شرح آنهم مبسوط است و در این مختصر نگنجد، بدست آوردم و در هندوستان به تالیف « زبده الاسرار » نظما که در اسرار شهادت (سید الشهداء علیه‌السّلام ) و تطبیق با سلوک الله است موفق شدم. به عزم ارض اقدس رضوی از راه عتبات عالیات به شیراز و یزد مراجعت کردم و به تهران آمدم… و بیش از بیست سال است که در دار الخلافه ساکن و آسوده‌ام… بیشتر اوقاتم مصروف به تحریر است.
رساله عرفان الحق و بحر الحقایق و میزان المعرفه را در این چند سال نوشتم. قریب دو سال است مشغول نظم تفسیر قرآن هستم که هم اشتغال است، هم طاعت، هم تشویق مردم فارسی زبان به خواندن و فهمیدن کلام الله مجید، شاید اجر فقیر عند الله ضایع نگردد و مردم را سالها و قرنها سبب هدایت شود. توفیق نیت خالص و رفع اغراض طبیعت از خدای می‌طلبم. در ضمن تفسیر هر چه لازم بود نگاشته‌ام.»

شرح حال

شرح حال او را برادرش، رضا، ملقب به حضورعلی نعمت‌اللهی، در رساله‌ای به نام تعرفه‌الاولیا، از قول خود صفی علیشاه، به نظم درآورده است.

[۲] محمد علی جمالزاده، “شرح احوال مولانا حاج میرزا حسن صفی علیشاه “، ج۱، ص۱۰۵۶ـ۱۰۵۷، مجله وحید، دوره سیزدهم، ش ۱۱ و۱۲، مسلسل ۱۸۸، بهمن ۱۳۵۴ش/ ۱۳۹۶صفر/ فوریه ۱۹۷۶م.

[۳] محمد علی جمالزاده، “شرح احوال مولانا حاج میرزا حسن صفی علیشاه “، ج۱، ص۱۰۵۶ـ۱۰۶۰، مجله وحید، دوره سیزدهم، ش ۱۱ و۱۲، مسلسل ۱۸۸، بهمن ۱۳۵۴ش/ ۱۳۹۶صفر/ فوریه ۱۹۷۶م.

گزارشی از این رساله را مسعود همایونی در کتاب تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران

[۴] مسعود همایونی، تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران از سال ۱۱۹۰ هجری قمری تا سال۱۳۹۶هجری قمری، ص۲۶۱ـ ۲۸۸، تهران۱۳۵۸ش.

به نثر نوشته است.

طریقت صفی‌علی

او درباره ورود به طریقت و ارادت به استاد عرفان خویش گوید:
«این فقیر از پانزده سالگی به خدمت ارباب حال مشتاق بودم، مربیان ظاهریم تجارت پیشه و قشری منش بودند. از مجالست با اهل فقرم ممانعت می‌نمودند. در اصفهان اغلب ایام به زیارت گوشه گیران کامل مقام میرفتم تا جذبه به شدت رخ نمود پیاده و بی زاد به عزم زیارت حضرت قطب العارفین حاج شیخ میرزا کوچک شیرازی ملقب به رحمت علی رفتم به قبول ارادتش مفتخر گشتم در خدمتش به کرمان رفتم. در تمامی اوقات شبانه روز مراقب و مصاحب بودم. بعد از رحلت آنجناب در سنه ۱۲۸۰ از راه هندوستان به زیارت بیت الله مصمم شدم.»

[۵] دیوان صفی، ۵

دست ارادت به منور علیشاه

صفی همراه با رحمت علیشاه به کرمان رفت و به اشار وی سرودن کتاب زبده الاسرار را آغاز کرد.

[۶] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ص۵ـ۶، تهران۱۳۷۰ش.

[۷] مسعود همایونی، تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران از سال ۱۱۹۰ هجری قمری تا سال۱۳۹۶هجری قمری، ص۲۶۱ـ ۲۸۸، تهران۱۳۵۸ش.

پس از وفات رحمت‌ علیشاه، وی دست ارادت به منورعلیشاه داد که عموی رحمت علیشاه و مدعی جانشینی او بود.صفی در حمایت از او و نفی مخالفانش کوشید.از جمله گویا مقالاتی نوشت در برتری وی بر سعادت علیشاه، که ارادتمندانش وی را جانشین بر حق رحمت علیشاه می‌دانستند.

[۸] عباسعلی کیوان قزوینی، راز گشا، ج۱، ص۲۰، بهین سخن.

[۹] نورالدین مدرسی چهاردهی، سلسله‌های صوفیه ایران، ج۱، ص۱۲، تهران ۱۳۶۰ش.

همچنین در زبده الاسرار اشعاری دارد که متضمن تعریضات تند نسبت به سعادت علیشاه و دفاع از منورعلیشاه است.

[۱۰] صفی علیشاه، زبده الاسرار، ص۱۱۸ـ۱۲۱، تهران ۱۳۷۲ش.

علت سفر صفی به هندوستان

صفی تا ۱۲۸۰ در یزد ماند و آنگاه، برای دومین بار، به هندوستان رفت و علیشاه آقاخان دوم، رهبر اسماعیلیه، از او استقبال کرد.

[۱۱] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ص۶، تهران۱۳۷۰ش.

[۱۲] مسعود همایونی، تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران از سال ۱۱۹۰ هجری قمری تا سال۱۳۹۶هجری قمری، ص۲۶۴، تهران۱۳۵۸ش.

[۱۳] مسعود همایونی، تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران از سال ۱۱۹۰ هجری قمری تا سال۱۳۹۶هجری قمری، ص۲۸۹، تهران۱۳۵۸ش.

گویا علت سفر او به هندوستان، درخواست علیشاه از منورعلیشاه بود مبنی بر فرستادن شیخ مؤتمنی از طریقت نعمت‌اللهی.

[۱۴] محمد بن معصوم بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقایق، ج۳، ص۴۴۵، چاپ محمد جعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش.

زیارت خان خدا و بازگشت به هند

صفی از هند به زیارت خان خدا رفت

[۱۵] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ج۱، ص۵، تهران۱۳۷۰ش.

وسپس به هندوستان بازگشت و تألیف زبده الاسرار را به پایان برد و آن را در بمبئی، با حمایت علیشاه، به چاپ رساند.در این سفر وی با بسیاری از مرتاضان و جوکیان ملاقات و گفتگو کرد.

[۱۶] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ج۱، ص۶، تهران۱۳۷۰ش.

[۱۷] مسعود همایونی، تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران از سال ۱۱۹۰ هجری قمری تا سال۱۳۹۶هجری قمری، ص۲۸۹ـ۲۹۰، تهران۱۳۵۸ش.

ملاقات با شیخ انصاری

پس از چهار سال اقامت در هند، به زیارت عتبات عالیات رفت و در نجف به دیدار شیخ مرتضی انصاری، از بزرگ‌ترین عالمان شیعه و مهم‌ترین مرجع شیعیان عصر، رفت.
قصد او از این دیدار، تحویل هدایای علیشاه، رهبر اسماعیلیان، و ابلاغ پیامی از سوی وی بود.گفته‌اند که شیخ مرتضی انصاری از او به گرمی استقبال و تلویحاً از زبده الاسرار تمجید کرد.

[۱۸] محمد بن معصوم بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقایق، ج۳، ص۴۴۲، چاپ محمد جعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش.

[۱۹] مسعود همایونی، تاریخ سلسله‌های طریقه نعمه اللهیه در ایران از سال ۱۱۹۰ هجری قمری تا سال۱۳۹۶هجری قمری، ص۳۰۷ـ۳۰۸، تهران۱۳۵۸ش.

دلیل بازگشت صفی به هند

صفی سپس به ایران آمد و به یزد رفت.در این ایام بر سر جانشینی رحمت علیشاه، میان سعادت علیشاه و منورعلیشاه نزاع بالا گرفته بود.صفی با این‌که قبلاً دست ارادت به منورعلیشاه داده بود، برای دوری از منازعات، عزم هندوستان کرد تا باقی عمر را در دکن بماند.اما پس از دو سال اقامت، مشکلاتی پیش آمد که موجب شد به عزم مشهد رهسپار ایران شود.گویا این سال مصادف با وقوع قحطی بود و صفی موفق به سفر مشهد نشد و ناچار در تهران اقامت گزید.

[۲۰] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ج۱، ص۶، تهران۱۳۷۰ش.

[۲۱] ، محمد بن معصوم بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقایق، ج۳، ص۴۴۲_۴۴۶، چاپ محمد جعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹-۱۳۴۵ش.

صفی در تهران

در تهران عبدعلیشاه کاشانی، از مشایخ منورعلیشاه، با صفی بنای مخالفت گذاشت و چنین استدلال کرد که چون صفی، شیخ سیار است، توقف بیش از شش ماه او در تهران جایز نیست.گویا اقبال اهالی تهران و صاحب‌منصبان درباری به صفی علیشاه در بالاگرفتن این مخالفت‌ها بی‌تأثیر نبوده است.

[۲۲] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ج۱، ص۱۳ـ۱۵، تهران۱۳۷۰ش.

[۲۳] نورالدین مدرسی چهاردهی، سلسله‌های صوفیه ایران، ج۱، ص۱۲ـ۱۳، تهران ۱۳۶۰ش.

دلیل استقلال صفی علیشاه

صفی‌علیشاه نیز که از مدت‌ها پیش خود را مستقل از منورعلیشاه می‌دانست، پیوند روحانی خود را به رحمت علیشاه پشتوان معنوی و سلوکی خود ‌دانست و بلاواسطه خود را به رحمت علیشاه متصل ‌کرد.

[۲۴] صفی علیشاه، زبده الاسرار، ص۷۲ـ۷۴، تهران ۱۳۷۲ش.

[۲۵] صفی علیشاه، زبده الاسرار، ص۱۷۹، تهران ۱۳۷۲ش.

[۲۶] صفی علیشاه، زبده الاسرار، ص۱۸۱، تهران ۱۳۷۲ش.

[۲۷] صفی علیشاه، زبده الاسرار، ص۱۹۲، تهران ۱۳۷۲ش.

[۲۸] عبدالحسین زرین کوب، دنبال جستجو درتصوف، ج۱، ص۳۴۳، تهران ۱۳۶۲ش.

یکی از دلایل استقلال صفی علیشاه از منورعلیشاه آن بود که به اعتقاد وی، اعتبار اجازه‌نام سعادت علیشاه بیش از اجازه‌نام مورد ادعای منورعلیشاه است. در عین حال، صفی به سعادت علیشاه نیز انتقاداتی داشت و او را شایست جانشینی نمی‌دانست.

[۲۹] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ص۱۴ـ۱۵، تهران۱۳۷۰ش.

ملاک اعتبار ادعای شیخی از دیدگاه وی

صفی با طرح این موضوع که «سند فقر ترک هنگامه است نه کاغذ ارشادنامه»،

[۳۰] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ص۶، تهران۱۳۷۰ش.

مناط اعتبار ادعای شیخی را به تهذیب اخلاق، زهد از دنیا و انقطاع از ماسوی الله، توکل بر خدا و ذخیره نکردن مال ، پوشیدن عیب مردم، حفظ زبان از لغو بخصوص دروغ و غیبت و تهمت ، و پاک داشتن دل از کینه و خصومت می‌دانست.

[۳۱] صفی علیشاه، دیوان صفیعلی شاه، با مقدمه تقی تفضلی وبه کوشش منصور مشفق، ص۱۵، تهران۱۳۷۰ش.

مریدان وی

صفی به ‌واسط برخورداری از دانش وسیع عرفانی و کمالات معنوی و همچنین بیان گرم و گیرا، در اواخر دور ناصری شماری از ارباب حرف و صاحب‌منصبان درباری را مجذوب خود