توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت شهادت دادن کودک دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت شهادت دادن کودک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت شهادت دادن کودک :

پاورپوینت شهادت دادن کودک

پاورپوینت شهادت دادن کودک، از مباحث فقهی، به معنای شهادت و گواهی دادن کودک به نفع یا ضرر کس دیگر است. شهادت در اینجا یعنی اخبار جازم و قاطع از حقّی که برای غیر لازم است استیفاء شود و به آن حکم نشده است.
در مورد پذیرش و یا عدم پذیرش شهادت کودک دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است. به اجماع فقها، شهادت کودک غیرممیّز پذیرفته نیست، همچنین طبق نظریه مشهور فقها، شهادت کودک ممیّزی که به سن ده سالگی نرسیده در غیر از قتل پذیرفته نیست. اما در رابطه با پذیرش یا عدم پذیرش شهادت کودک ممیّزی که به سن ده سالگی رسیده تا زمان بلوغ چند دیدگاه مطرح است.
این حکم نیز مورد اتفاق فقها است که اگر کودک چیزی را در زمان کودکی نظاره‌گر باشد و آن را فراموش نکند، بعد از آن‌که به سن بلوغ رسید در صورتی که واجد شرایط شهادت باشد، می‌تواند نسبت به آن شهادت دهد.

فهرست مندرجات

۱ – واژه‌شناسی
۲ – دیدگاه علما
۲.۱ – کودک غیرممیّز
۲.۲ – کودک زیر ده سال
۲.۳ – کودک ده ساله تا زمان بلوغ
۳ – شرایط شهادت
۴ – دیدگاه حقوقی
۵ – شهادت فرد بالغ نسبت به دوران کودکی
۶ – پانویس
۷ – منبع

واژه‌شناسی

شهادت در لغت در چند مورد از جمله شهادت در راه خدا، حضور، قسم، اقرار، کلمه توحید و … استعمال شده

[۱] ر. ک:ابن فارس، احمد، معجم المقاییس اللغه، ج۳، ص۲۲۱.

[۲] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۵، ص۴۵.

[۳] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۳، ص۴۸۵.

[۴] فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۳۲۴.

[۵] ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث و الاثر، ج۲، ص۵۱۳.

و مقصود از آن در مساله مورد بحث خبر قاطع می‌باشد. در قرآن آمده است شهادت نمی‌دهیم مگر به آن‌چه علم داریم «وَ مَا شَهِدْنَا اِلاّ بِمَا عَلِمْنَا

[۶] یوسف/سوره۱۲، آیه۸۱.

» فقها نیز این واژه را در مباحث مختلف به کار برده‌اند از جمله در اخبار به حقِّ غیر بر ضرر اقرار کننده، و نیز در قتل در راه خدا که در کتاب جهاد و شهادت بیان می‌گردد، و در اخبار به حقِّ غیر در مجلس قضاوت که مساله مورد بحث ما در این گفتار می‌باشد.

برخی از آنها در تعریف آن فرموده‌اند: «شهادت عبارت است از اخبار جازم و قاطع از حقّی که برای غیر لازم است استیفاء شود و به آن حکم نشده است».

[۷] ر. ک:مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائده و البرهان، ج۱۲، ص۲۹۲.

[۸] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۵، ص۲۲۵.

[۹] نراقی، ملااحمد، مستند الشیعه، ج۱۸، ص۹.

[۱۰] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۷.

[۱۱] مشکینی، علی، مصطلحات الفقه، ص۳۱۹.

برخی دیگر این تعریف را کامل ندانسته و فرموده‌اند: «ممکن است گفته شود شهادت در اصطلاح فقهی نیز به‌همان معنای لغوی و عرفی خود، باقی است. البته گاهی با ذکر این واژه، نظر به شهادتی است که به نفع مدّعی در مرافعات بیان می‌شود و زمانی دیگر، مقصود صرف حضور در مجلس است، مثل شهادت در مجلس طلاق».

[۱۲] خوانساری، سیداحمد، جامع المدارک، ج۶، ص۹۶.

یکی ازحقوقدانان، در تعریف شهادت نگاشته است: «شهادت عبارت است از: اخبار شخص از امری به نفع یکی از طرفین دعوی و به زیان دیگری».

[۱۳] امامی، سیدحسن، حقوق مدنی، ج۶، ص۱۸۹.

دیدگاه علما

در مورد پذیرش و یا عدم پذیرش شهادت کودک بین فقها بحث و گفتگو است، در ادامه به دیدگاه‌های مطرح شده در این‌باره که با توجّه به سنین مختلف کودک ابراز شده طی چند مساله می‌پردازیم.

کودک غیرممیّز

به اجماع فقها، بلکه به ضرورت از دین، شهادت کودک غیرممیّز پذیرفته نیست.

[۱۴] فخرالمحققین، محمد بن حسن، ایضاح الفوائد، ج۴، ص۴۱۷.

[۱۵] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، الدروس الشرعیّه، ج۲، ص۱۲۳.

[۱۶] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام، ج۱۴، ص۱۵۴.

[۱۷] نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۱، ص۹.

[۱۸] گلپایگانی، سیدمحمدرضا، کتاب الشهادات، ص۲۱.

کودک زیر ده سال

طبق نظریه مشهور فقها، شهادت کودک ممیّزی که به سن ده سالگی نرسیده در غیر از قتل پذیرفته نیست.

[۱۹] ابن فهد، احمد بن محمد، المهذب البارع، ج۴، ص۵۰۷.

[۲۰] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۹۱۰.

[۲۱] فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف اللثام، ج۱۰، ص۲۶۹.

[۲۲] صیمری بحرانی، مفلح، غایه المرام، ج۴، ص۲۷۴.

[۲۳] مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائده و البرهان، ج۱۲، ص۲۹۲.

دلیل این حکم، علاوه بر اجماع

[۲۴] ابن فهد، احمد بن محمد، المهذب البارع، ج۴، ص۵۰۷.

[۲۵] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۹۱۰.

[۲۶] فاضل هندی، محمد بن حسن، کشف اللثام، ج۱۰، ص۲۶۹.

[۲۷] صیمری بحرانی، مفلح، غایه المرام، ج۴، ص۲۷۴.

[۲۸] مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائده و البرهان، ج۱۲، ص۲۹۲.

و اصل،

[۲۹] نراقی، ملااحمد، مستند الشیعه، ج۱۸، ص۱۸.

بعضی از روایات است از جمله در حدیث صحیح، راوی می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السّلام) سؤال کردم آیا شهادت کودک پذیرفته است؟ فرمود: آری، در شهادت بر قتل پذیرفته می‌شود و باید به گفتار اوّل او، ترتیب اثر داده شود و گفتار بعدی او پذیرفته نیست. قال: «نَعَمْ فِی الْقَتْلِ یُؤَخَذُ بِاَوَّلِ کَلَامِهِ وَلا یُؤْخَذُ بِالثَانِی مِنْهُ».

[۳۰] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۵۱، ح۵۰.

[۳۱] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۳۴۳، باب ۲۲ من ابواب شهادات، ح۱.

جواب امام (علیه‌السّلام) مبنی بر پذیرش شهادت کودک در قتل و این‌که باید به گفتار اول او، ترتیب اثر داده شود، مطلق است و به منزله تفصیل در مساله می‌باشد و از آن استفاده می‌شود، شهادت کودک در غیر قتل پذیرفته نیست. روایت دیگری نیز به همین مضمون از آن حضرت نقل شده است.

[۳۲] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۵۱، ح۵۱.

[۳۳] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۳۴۴-۳۴۵، باب ۲۲ من ابواب شهادات، ح۵.

کودک ده ساله تا زمان بلوغ

نسبت به پذیرش یا عدم پذیرش شهادت کودک ممیّزی که به سن ده سالگی رسیده تا زمان بلوغ چند دیدگاه مطرح است:

برخی معتقدند مطلقاً پذیرفته نیست.

[۳۴] فخرالمحققین، محمد بن حسن، ایضاح الفوائد، ج۴، ص۴۱۷.

[۳۵] ابن فهد، احمد بن محمد، المهذب البارع، ج۴، ص۵۰۷.

[۳۶] مامقانی، عبدالله، مناهج المتقین، ص۴۸۸.

[۳۷] مقدس اردبیلی، احمد بن محمد، مجمع الفائده و البرهان، ج۱۲، ص۲۹۲.

برای اثبات این دیدگاه به ادلّه‌ای استناد شده که ضعیف است و می‌تواند مورد خدشه قرار گیرد.

[۳۸] جمعی از نویسندگان، موسوعه احکام الاطفال و ادلّتها، ج۷، ص۲۳۲-۲۳۱.

بعضی دیگر قائل به عدم پذیرش آن در غیر قتل می‌باشند.

[۳۹] ابن ادریس حلی، محمد بن منصور، السرائر، ج۲، ص۱۳۶.

[۴۰] محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام، ج۴، ص۹۱۰.

[۴۱] علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام، ج۳، ص۴۹۳.

[۴۲] حسینی عمیدی، سیدعمید‌الدین، کنز الفوائد، ج۳، ص۵۴۰.

[۴۳] فاضل لنکرانی، محمد، تفصیل الشریعه، کتاب القضاء و الشهادات، ص۳۹۵.

دلیل این دیدگاه علاوه بر اصل

[۴۴] نراقی، ملااحمد، مستند الشیعه، ج۱۸، ص۲۱.

و اجماع،

[۴۵] فخرالمحققین، محمد بن حسن، ایضاح الفوائد، ج۴، ص۴۱۷.

[۴۶] صیمری بحرانی، مفلح، غایه المرام، ج۴، ص۲۷۴.

[۴۷] طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ج۱۵، ص۲۲۶.

بعضی از اخبار است مانند این که امام صادق (علیه‌السّلام) از امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) نقل می‌کند که فرموده است: شهادت کودکان نسبت به وقایعی که در زمان کودکی آنها اتفاق افتاده بعد از آن که به سن بلوغ رسیدند اگر فراموش ننموده باشند، پذیرفته می‌شود. «شَهادَهَ الصِّبیَان اِذا اَشْهَدُوْهُم وَ هُمْ صِغَارٌ جَازَتْ اذا کَبِرُوا مَالَمْ یَنْسَوْهَا».

[۴۸] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۲۷، ص۳۴۲، باب ۲۱ من ابواب شهادات، ح۲.

این روایت به مفهوم شرط دلالت دارد بر این‌که شهادت کودک تا زمانی که کبیر نشده (به حد بلوغ نرسیده است) پذیرفته نیست.

هم‌چنین در روایت صحیح دیگری که پیش‌تر ذکر شد امام صادق (علیه‌السّ