پاورپوینت پرسشهای نوپیدا

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت پرسشهای نوپیدا دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت پرسشهای نوپیدا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت پرسشهای نوپیدا :

پیش از آن که به شرح و جزء به جزء ، به بحث درباره مسائل مستحدثه و پاورپوینت پرسشهای نوپیدا بپردازیم، دو مقدمه سودمند را یادآور می شویم: ۱. تعریف مسائل مستحدثه و تبیین نیاز به آن و همچنین ارائه نمونه هایی از آن در گونه هایی چند. ۲. بیان مبانی عمومی مسائل مستحدثه. مقدمه نخست: این مقدمه، همان گونه که یادآور شدیم، سه بحث را در بردارد: الف. تعریف مسائل مستحدثه: پاورپوینت پرسشهای نوپیدای هر موضوعی، آن گاه نوپیدایند که حکم شرعی بطلبند، خواه آن که پیش تر حکم شرعی برای آن پرسشها وجود نداشته و خواه که حکم شرعی برای آنها وجود داشته; اما پاره ای از قیدهای آنها دگرگون شده است، مانند پولهای اعتباری که پیش تر وجود نداشته اند و یا مانند اعتبار مالیت برای چیزهای نجس که پیش تر مالیت نداشته اند. ب. نیاز به این گونه مسائل: این حقیقت، با شرح دو نکته زیر، روشن می شود: ۱. دگرگونی پیوسته و همیشگی، از ویژگیهای جهان ماده است و از دیدگاه بسیاری از فیلسوفان و حکیمان، دگرگونی پذیری و دگرگونی ناپذیری، از لوازم ذاتی ماده است که هیچ گاه از آن جدایی نپذیرد. از آن جا که انسان، در این جهان مادی، می زید، طبیعی است که این دگرگونی، همه جلوه های زندگی او را در برگیرد، از ساختار، تا وسائل زندگی و نیز روابط نوینی که امکان دارد بین افراد، یا جامعه ها و یا حکومتها، وجود داشته باشد. این امر، فقه را به رویارویی، با دو پدیدار نوین، ناگزیر ساخته است: الف. رخ نمودن گزاره هایی تازه برای احکام شرعی که پیش از این وجود نداشته اند. پولهای اعتباری، پدیداری نوخاسته و از این گونه گزارهایند; چه در گذشته، آنچه بین مردم رواج داشته، داد و ستد با دینار و درهم، به دیگر سخن، طلا و نقره مسکوک بوده است، اما بعدها، دگرگونی زندگی و پیشرفت آن و گستردگی نیازهای بشر، چنین ایجاب کرد که اسکناس و همانند آن نیز، مال به شمار آید. ب. موضوعها و گزاره هایی وجود دارند که در گذشته نیز بوده اند; اما شرایط و اوضاعی بر آنها عارض شده که قیدهای آنها را دگرگون کرده اند. چیزهای نجس، چنین حالی دارند. پیش از این، نجس، مالیت نداشته و بی ارزش بوده; اما پیشرفتی که در دانش پزشکی پیش آمده و نیز کشف منافع بسیار برای برخی از چیزهای نجس، بسان خون، سبب شده که چیز نجس هم، نزد خردمندان، مالیت داشته باشد، آن سان که امروز، در برابر برخی از چیزهای نجس، مال بسیار داده می شود. بر این پایه، فقیه می بایست حکم شرعی را به هر دو حالت [پیش و پس از دگرگون شدن موضوع و قیود آن] روشن کند و در بحث و فتوا، به مسائل متعارف نوشته شده در کتابهای فقیهان پیشین، بسنده نکند.

۲. به باور ما، آیین اسلام، از ویژگیهای چند برخوردار است، از جمله: جهانی بودن، همیشگی بودن، فراگیر بودن نسبت به همه جنبه های زندگی. این آیین، نه در چهارچوب زمان، یا مکانی معین است و نه به گروه، یا طبقه ای از ملت، یا نژادی جدای از دیگران اختصاص دارد; چه رسول خدا(ص) برای همه مردم، عرب و غیر عرب، سیاه و سفید، شرقی و غربی و در هر جا که باشند و در هر زمان که بزیند، برانگیخته شده و دعوت او، از سویی دربرگیرنده همه مردم و از سویی دیگر، در برگیرنده همه جنبه های زندگی آدمی است و برای همه دشواریهای زندگی، راه حلهایی، فرا روی می نهد. افزون بر دلیل عقل و افزون بر طبیعت اسلام و قوانین آن، دلیلهای نقلی بسیاری بر این حقیقت دلالت می کنند; بویژه آیاتی که در قرآن مجید آمده و بر این مطلب، به روشنی دلالت دارند. این آیات را می توان در سه دسته جای داد:

دسته نخست:

آیاتی که در آنها، به عموم مکانی و حتی عموم زمانی و آیین اسلام تصریح شده است: *«ان هو الا ذکری للعالمین.» این کتاب، جز یادآوری برای جهانیان نیست. *«یا ایها الناس انی رسول الله الیکم جمیعا.» ای مردم! من فرستاده خداوند به سوی همه شمایم. *«و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین.» تو را نفرستادیم، مگر آن که رحمتی برای جهانیان باشی. *«کتاب انزلناه الیک لتخرج الناس من الظلمات الی النور» کتابی است که بر تو فرستادیم، تا مردم را به فرمان پروردگارشان از تاریکیها به روشنایی بری. *«تبارک الذی نزل الفرقان علی عبده لیکون للعالمین نذیرا.» بزرگ است آن که این فرقان را بر بنده خود فرو فرستاد، تا جهانیان را بیم دهنده باشد. *«و ما ارسلناک الا کافه للناس بشیرا و نذیرا.» تو را به پیامبری نفرستادیم، مگر برای همه مردم، تا آنان را مژده دهی و بیم دهی. *همه آیاتی که در آنها خطاب «یا ایها الناس » آمده که شمار آنها از ده افزون است. این آیه ها، فرد فرد آدمیان را تا روز رستاخیز در جای جای زمین، در بر می گیرد، بی آن که بین آنان، فرقی بگذارد. حتی می توان گفت: اگر در دیگر کرات آسمانی، ساکنانی بسان بشر وجود داشته باشد (که شاید بشود از آیات و روایات، چنین برداشتی کرد و البته این جا، جای پرداختن به آن نیست) این آیات، آنان را نیز در بر می گیرد.

دسته دوم:

آنچه بر خاتم بودن رسالت و بر این که حضرت محمد(ص) آخرین پیامبر خداست، دلالت می کند. این دسته، در عموم زمانی خود، از دسته نخست، صراحت بیش تری دارد. از جمله این آیه هاست: «ما کان محمد ابا احد من رجالکم و لکن رسول الله و خاتم النبیین.» محمد، پدر هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه رسول خدا و خاتم پیامبران است.

دسته سوم:

آنچه بر کامل بودن دین و تمام بودن آیین و فراگیر بودن آن نسبت به همه احکامی دلالت دارد که می بایست تشریع شود، همانند آیه شریفه: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا.» امروز، دین شما را برایتان کامل کردم و نعمت خود را بر شما به غایت رساندم و اسلام را به عنوان دین، برایتان برگزیدم. نتیجه همه این آیات این است که مجموعه احکام شرع می تواند نیازهای قانونی بشر را پاسخ گوید و همه عرصه های زندگی را در هر برهه زمانی و در هر نقطه ای از زمین، پوشش دهد، خواه در مسائل عبادی و روحی، خواه در مسائل تربیتی و اخلاقی و یا در مسائل اقتصادی و حقوقی و خواه به فرد مربوط باشد، خواه به جامعه و خواه به حکومت. اگر جز این باشد و دین، حتی برای یک مساله از مسائل و مشکلات زندگی معاصر، پاسخی کامل به دست ندهد، این خود، خدای نخواسته، اعتراف ضمنی به کامل نبودن دین خواهد بود.

اگر بگویید: لازمه این که ما قدرت تشخیص برخی از احکام شرعی، بویژه در مسائل و گزاره های تازه را نداشته باشیم این نیست که نسبت نقص و کاستی به دین داده شود; چه دست نیافتن به احکام این موضوعها، از جمله بخششهای الهی است که ما به خاطر غیبت امام معصوم(عج) از آنها محروم مانده ایم و این محرومیتی است که از کوتاهی خود انسانها، پیش آمده است و بر این پایه، نه عیبی در اصل دین وجود دارد و نه کاستیی، بلکه کاستی از سوی خود انسان به وجود آمده و اوست که مانع به وجود آورده و راه رسیدن به حکم شرعی را بر خود بسته است. می گوییم: چنین تحلیل و تعلیلی، تنها نسبت به احکام واقعی و مهرورزیهای پنهان الهی و هدایتهای ویژه ربانی درست در می آید، نه نسبت به احکام شرعی ظاهری; چرا که امکان دارد ما از رسیدن به حکم واقعی، بازمانیم و نتوانیم به آن دست یابیم; اما هیچ بازدارنده ای در راه رسیدن به حکم ظاهری وجود ندارد. هیچ کس نیست که بگوید رخدادها حکم ظاهری ندارند و هیچ فقیهی هم، در هیچ عصری نمی یابیم که گفته باشد برای رخدادها، دست کم، ظاهری نیز وجود ندارد و مردم در این باره رهایند و کار به خواسته آنان وانهاده شده است و می توانند هر چه بخواهند انجام دهند و در این باره به هیچ فقیهی هم، مراجعه نکنند. به طور قطع، هیچ کس، چنین سخنی بر زبان نمی آورد و هیچ اثری از چنین پنداری در گفتار و آثار فقیهان، از پیشینیان، تاپسینیان، نتوان یافت، بلکه مساله درست بر عکس است و می بینیم که از سوی فقیهان، پیوسته در پاسخ استفتاءها و پرسشهایی که می شود، به فتوا دادن می پردازند و از دیگری سوی، ما امر شده ایم که در عصر غیبت به فقیهان و راویان حدیث مراجعه کنیم، همان گونه که در توقیع شریف آمده است: «و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی رواه احادیثنا، فانهم حجتی علیکم و انا حجه الله علیهم.» در حوادثی که رخ می دهد، به راویان حدیث ما رجوع کنید که آنان حجت من بر شمایند و من حجت خدابر آنان. این حدیث، به مطابقت، بر این دلالت دارد که بر مردم لازم است در هر رخدادی که رخ می دهد به فقیه مراجعه کنند و از دیگر سوی، بر فقیه نیز لازم است حکم را برای آنان بیان کند. این خود، بدان معناست که ناگزیر، می بایست برای این گونه موضوعها، حکمی وجود داشته باشد، تا مردم در این باره به فقیهان رجوع کنند و گر نه چنین دستوری در شرع لغو و بیهوده است.

پس از توجه به این مقدمه، می دانیم در عصر حاضر مسائل جدید بسیاری در بابهای گوناگون فقهی وجود دارد که نصی درباره هیچ یک از آنها در کتاب فقه نیامده است; چرا که این گونه مسائل، نه در آن زمانها مورد نیاز بوده، نه نصی در این باره در کتاب خدا رسیده و نه دلیل خاصی در این باره در روایات رسیده از معصومان(ع) در دست است. پس باید به جست و جو و پژوهشی دامنه دار در این مسائل دست زد و پاسخهایی درست و کامل فرا چنگ آورد. ج. نمونه هایی از مسائل جدید: مسائل جدید، بسیارند و گونه گون; از این روی بایسته است که در این جا چند گونه از آنها را در قالب چند دسته همگون، بیاوریم:

دسته نخست: مسائل پزشکی

۱. تشریح: آیا برای دانشجویان پزشکی، تشریح جسد مسلمان، در صورتی که جسد غیرمسلمان در اختیار نباشد، جایز است؟ اساسا آیا تشریح جسد غیر مسلمان جایز است؟ خاستگاه این پرسش آن است که از سویی در حدیث آمده: «المثله حرام و لو بالکلب العقور.» قطعه قطعه کردن بدن، حرام است، گرچه بدن سگ درنده باشد. از دیگر سوی، اگر دانشجویان پزشکی اجازه تشریح نداشته باشند، توانایی لازم را برای عملهای جراحی، حتی درمان بالینی بسیاری از بیماران را به دست نمی آورند. به دیگر سخن، انجام کارهای لازم در این حرفه، بدون تمرین تشریح، دشوار است. ۲. پیوند: آیا پیوند اعضایی همانند قلب، کلیه، قرنیه چشم از مرده به زنده و یا از زنده به زنده، جایز است، در حالی که عضو جدا شده از زنده، بسان عضو جدا شده از مرده، نجس است و نماز با آن، فروش آن و جدا کردن آن صحیح نیست؟ ۳. باروری مصنوعی: آیا از نظر حکم تکلیفی، باروری مصنوعی، به کمک گرفتن نطفه از مرد و قرار دادن آن در رحم همسر او، یا دررحم زنی بیگانه و یا قرار دادن اسپرم و اوول در لوله آزمایش و سپس کاشتن آن در رحم زن بیگانه و یا همسر مرد و یا به هر ط ریق دیگر، جایز است؟ بر فرض که فرزندی از این راه متولد شود، از نظر پیوستن به صاحب نطفه، یا صاحب رحم در ارث، چه حکمی دارد؟ حکم محارم در این فرض چیست و احکامی دیگر از این دست. ۴. تزریق خون: آیا تزریق خون مسلمان به کافر و بر عکس، یا خون زن به مرد و برعکس، جایز است؟ آیا خریدن خون، برای چنین هدفی درست و رواست؟ البته ضرورت تزریق خون در روزگار ما، بر کسی پوشیده نیست; زیرا اگر این کار امکان نداشت، نجات زندگی بسیاری از بیماران و مجروحان، ناشدنی بود. ۵. کنترل جمعیت: آیابا این حدیث معروف: «تزوجوا فانی مکاثر بکم الامم.» همسر بگیرید که من به افزونی شما بر دیگر امتها افتخار می کنم. و یا با سخن خداوند در مقام منت نهادن: «و امددناکم باموال و بنین.» و شما را به دارایی و ف