پاورپوینت رسالت قرآن کریم

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت رسالت قرآن کریم دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت رسالت قرآن کریم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت رسالت قرآن کریم :

بهترین معرّف برای شرح اوصاف قرآن کریم همانا خود قرآن مجید است و اگر در سخنان عترت طاهره ـ علیهم السلام ـ توصیف قرآن مشاهده می شود باز به استناد خود قرآن حکیم است، لیکن بهره برداری از آن به عهده همتای وی یعنی ثقل اصغر می باشد که به نوبه خود، قرآن ناطق اند، و در هیچ مرحله از مراحل کمال هستی از قرآن جدا نبوده و قرآن نیز در هیچ مقام از مقام های وجودی از آنان جدا نخواهد بود، و اگر کمالی در قرآن باشد که عترت طاهره ـ علیهم السلام ـ فاقد آن باشد، یا کمالی در عترت طاهره ـ علیهم السلام ـ باشد که قرآن حاوی آن نباشد، اشکال جدایی این دو وزنه ی وزین از هم لازم می آید که روایت متواتر نبی اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ آن را برای همیشه مردود می داند.

آنچه فعلا مورد نظر است، پاورپوینت رسالت قرآن کریم می باشد، یعنی پیام چیزی که انسان کامل با دریافت آن به سِمَت والای رسالت منصوب می گردد، چون رسالت هر پیامبری به گرفتن وحی تشریعی او است که متن پیام و گوهر رسالت خواهد بود، و شناخت رسالت هر پیامبری در گرو معرفت وحی تشریعی او می باشد، چه اینکه نزول هر پیامی به اندازه ی ظرفیت هستی آن انسان متعالی خواهد بود، و از رهگذر تفاوت انبیاء با هم: «فَضّلنا بَعضَ النبیین عَلی بَعض»[۱] و امتیاز آنان از هم: «تلک الرُّسل فضَّلنا بعضهم علی بعض»[۲]می توان به تفاوت پیام ها از هم پی برد، زیرا پیام ها گر چه هدف مشترکی دارند لیکن در سعه و ضیق معارف از هم جدا بوده و در انیق و عمیق بودن، همتای هم نیستند.

بنابراین کامل ترین انسانها،جامع ترین پیامها را می گیرد و در اثر کلّیت و دوام رسالت خویش مُهر نبوت را به همراه دارد و این نشانه ی خاتمیت را هماره بر دوش می کشد و شانه ی او زیر بار مسئولیت ختم رسالت و مهر نبوّت، سنگینی توانفرسای آخرین پیام به جوامع بشری را در طول تاریخ احساس می فرماید: «اِنّا سَنُلقی عَلَیک قَولًا ثَقیلًا»،[۳] زیرا رسالت او نه تنها نسبت به حال و آینده است، بلکه باید درباره ی ره آورد همه ی پیام آوران گذشته میزان استوار باشد و آن هم نه در حدّ تصدیق محض بلکه در مرز سرپرستی و نگهبانی و مدیریت و حفاظت همه جانبه، تا آنچه بجا مانده است از آسیب سانحه تحریف و گزند گزافه گویان محفوظ بماند، و آنچه از خاطره ها رخت بربست یا نابجا تفسیر شده است درست بیان گردد، تا سلسله ی پیام ها به رهبری قافله سالار آنها یعنی قرآن کریم محفوظ بماند. چه اینکه سلسله ی پیامبران با رهنمود سالارشان محفوظ اند: «وَ اَنزَلنا اِلَیک الکتابَ بِالحقَّ مُصدِّقاً لِما بَینَ یدَیهِ مِنَ الکتابِ وَ مُهَیمِناً عَلَیهِ»[۴]

انگیزه ی نهایی هر پیامی به اندازه ی درجه ی وجودی مبدء فاعلی آن یعنی پیام فرستنده و به مقدار هستی مبدء صوری آن، یعنی محتوی پیام و عصاره ی مضمون آن و به سِعَه مبدء قابلی آن، یعنی روح مجرد انسان کامل که پذیرای آن است خواهد بود. گر چه تمام پیامهای آسمانی از عظمت مبادی چهارگانه یاد شده برخوردارند لیکن بعد از تحلیل نهایی روشن خواهد شد که هیچ پیامی همتای آخرین پیام الهی نمی باشد و امتیاز این پیام نهایی برین، بر تمام پیام های گذشته در تمام مبادی چهارگانه همچنان محفوظ است.

اما از لحاظ مبدء فاعلی گر چه خدای سبحان مبدء آغازین همه ی رسالت ها است لیکن در هر پیامی خداوند، با نام خاص از اسمای حسنای الهی ظهور می کند و چون آن اسماء یکسان نیستند، در نتیجه مبدا فاعلی پیام ها، نیز در همه موارد متساوی هم نخواهند بود، زیرا رسالتی که از اسم عظیم نشأت می گیرد، همتای پیامی که از اسم اعظم صادر می شود نمی باشد، چون اسم عظیم همسان اسم اعظم نیست. اما از لحاظ مبدء صوری یعنی محتوی پیام، همانطوری که هم اکنون اشاره شد، مضمون دستوری که از اسم اعظم نازل می شود برتر از محتوی دستوری است که از اسم غیر اعظم نشأت می گیرد.

اما از لحاظ مبدء قابلی یعنی روح مجرّد انسان کامل که قرارگاه وحی الهی است، پیامی که کامل ترین انسان ها دریافت می نماید کامل تر از هر گونه پیامی است که دیگری آن را دریافت می نماید، یعنی همان اسلام ناب که دین خدایی است: «انَّ الدّینَ عِندَ اللهِ الاِسلامُ.[۵] و همه ی پیام آوران الهی همان را دریافت کرده و به امت ها ابلاغ نموده اند: تفاوت مراتب آن در بطون و عمق و نیز تعالی درجات آن در صعود قابل تردید نیست.

اما از لحاظ مبدء غائی یعنی انگیزه ی نهایی و هدف وجودی آن، چون بمقدار مبادی گذشته است و آنها در اوج کمال اند پس مبدء غائی آخرین پیام نیز در بلندای کمال بوده و مقامی از آن برتر میسّر صالحان سالک نخواهد بود، و گرنه آخرین دستور نمی شد، زیرا سنّت تبدیل ناپذیر حقّ بر اینست که هر استعدادی را به فعلیت برساند و به محروم ماندن هیچ جامعه ی شایسته رضا ندهد.

از این رهگذر می توان به راز تعبیر دعای بیست و هفتم ماه رجب که سالروز بعثت خاتم انبیاء الهی است پی برد: «اللّهم إنّی اسئلک بالتجلّی الاعظم…»[۶] زیرا گر چه متکلّم در کلام خود تجلّی می کند چنانکه در نهج البلاغه آمده است: «فتجلّی لهم سبحانه فی کتاب