پاورپوینت امامت در قرآن کریم

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت امامت در قرآن کریم دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت امامت در قرآن کریم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت امامت در قرآن کریم :

واژه امام در قرآن

کلمه «امام» و جمع آن «ائمّه» مجموعاً دوازده بار در قرآن به کار رفته که هفت بار آن به صورت مفرد آمده و پنج بار به شکل جمع؛ بهر جهت این واژه در قرآن در معانی زیر به کار رفته است:

۱.لوح محفوظ (۱ بار)؛ «وَ کلَّ شَیءٍ أَحْصَیناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ» (یس/ ۱۲). «و هر چیزی را در کارنامه‎ای روشن برشمردیم».

۲.جاده و راه (۱ بار)؛ «وَ إِنَّهُما لَبِإِمامٍ مُبِینٍ» (حجر/ ۷۹). «و آن دو (شهر، اکنون) بر سر راهی آشکار است».

۳.تورات یا کتاب و پیشوا (۲ بار)؛ «وَ مِنْ قَبْلِهِ کتابُ مُوسی إِماماً وَ رَحْمَهً» (احقاف/ ۱۲، هود/ ۱۷). «پیش از وی (نیز) کتاب موسی راهبر و مایه رحمت بوده است».

۴.پیشوایان الهی و صالح (۵ بار)؛ «قالَ إِنِّی جاعِلُک لِلنَّاسِ إِماماً» (بقره/ ۱۲۴). «فرمود: من تو را پیشوای مردم قراردادم». «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنا» (انبیاء/ ۷۳، فرقان/ ۷۴، قصص/ ۵۰، سجده/ ۲۴). «و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما هدایت می‎کردند».

۵.پیشوایان کفر و ضلالت (۲ بار)؛ «فَقاتِلُوا أَئِمَّهَ الْکفْرِ» (توبه/ ۱۲ و قصص/ ۴۱). «پس با پیشوایان کفر بجنگید».

۶.مفهوم جامعی که پیشوایان هدایت و ضلالت را هر دو شامل می‎شود (۱ مورد)؛ «یوْمَ نَدْعُوا کلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» (اسراء/ ۷۱). «یاد کن روزی را که هر گروهی را با پیشوایان فرا می‎خوانیم».

امام در لغت:

واژه امام که از ماده «اَمّ» می‎باشد در اصل به معنای «قصد کردن» است. این کلمه در کتب لغت به معانی مختلفی آمده، از جمله:

۱.کسی که به او اقتدا می‎شود و در کارها پیشواست.

۲.پیشوا؛ ۳. معلِّم؛ ۴. جاده و راه؛ و مانند آن.

ظاهراً ریشه همه آنها «قصد کردن همراه با توجّه خاص» است؛ لذا به مادر و اصل و اساس چیزی «اُمّ» گویند؛ چرا که مورد توجّه انسان است یا به مقتدا و پیشوا و رهبر «امام» گویند؛ چون مردم با توجه خاص به سراغ او می‎آیند.[۱]

امام در اصطلاح

از مجموع آیاتی که ذکر شد ـ به کمک معانی لغوی ـ این برداشت را می‎توان کرد که: امام در اصطلاح اسلامی و مسلمین به «کسی یا چیزی می‎گویند که با فرمان الهی، راهنما و هدایتگران‎ ما به راه خداست خواه انسان باشد (مثل آیاتی که فرمود: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنا» و «إِنِّی جاعِلُک لِلنَّاسِ إِماماً») یا کتاب باشد (مثل آیه‎ای که می‎فرماید: «وَ مِنْ قَبْلِهِ کتابُ مُوسی إِماماً وَ رَحْمَهً»). همچنین این نکته بدست می‎آید که: امام در اسلام باید یک شرط داشته باشد و آن اینکه اگر امام «کتاب» باشد باید از جانب خدا بر رسول حق نازل شده باشد ( در جهت هدایتِ مردم). اگر «انسان» باشد، اولاً: باید از جانب خداوند معین شده باشد؛ چرا که تعبیر شده به «انّی جاعلک للناس اماماً» یا «و جعلنا هم ائمهً» و ثانیاً: معصوم باشد و به طور مطلق ستمگر نباشد (چه نسبت به خود، چه دیگران)؛ چرا که فرمود: «لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ» (بقره/ ۱۲۴). «پیمان من به بیدادگران نمی‎رسد». خلاصه: امام در اصطلاح اسلامی (از دیدگاه قرآن) دو کاربرد دارد:

۱.کتابی مُنْزَل از جانب خدا بر رسول الهی برای هدایت مردم؛

۲.آن انسان تعیین شده از جانب خدا برای هدایت مردم که دارای مقام عصمت باشد.[۲]

خصوصیات و ویژگی های امام و مقام امامت:

از بررسی آیات بدست می‎آید که هر کس دارای این منصب الهی است، باید دارای صفات و ویژگی‎های زیر ـ لا اقل ـ باشد:

۱.مقام عصمت: به دلیل آیه ۱۲۴ سوره بقره «لا ینال عهدی الظالمین»؛ یعنی، بدور از هر گونه ظلم (ظلم به خدا، خویشتن و دیگران) باشد.

۲.مقام صبر: زمانی امام، این مقام را دارا خواهد بود که: دارای مقام صبر (آن هم صبر مطلق که شامل انواع امتحانات و آزمایش‎ها می‎شود) باشد؛ «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یوقِنُونَ» (سجده/ ۲۴) «و چون شکیبایی کردند و به آیات ما یقین داشتند برخی از آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‎کردند».

۳.مقام یقین: امام، پیش از مقام صبر باید دارای مقام ی