پاورپوینت خدیجه علیها السلام یگانه انتخاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تا زمان وفات

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت خدیجه علیها السلام یگانه انتخاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تا زمان وفات دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت خدیجه علیها السلام یگانه انتخاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تا زمان وفات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت خدیجه علیها السلام یگانه انتخاب پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تا زمان وفات :

مقدّمه

در کتب تاریخی نام زنانی آمده است که با وجود زندگی در حساس ترین، سرنوشت سازترین و دشوارترین مقطع زمانی، دست به انتخابی شایسته زده و با تبدیل شدن به اسطوره، همواره عبرت آموز نسل های پس از خود بوده اند. یکی ازاین ستاره های پرفروغی که بر تارک آسمان زنان نمونه می درخشد، خدیجه علیهاالسلاماست. او که تصویر روشنی از یک همسر و مادر وفادار، نمونه و شکست ناپذیر است، با آنکه در عقب افتاده ترین جوامع و در میان جهل زده ترین مردمان می زیسته است، با آن همه، ترسیم گر سرنوشت خود می شود بی آنکه ازکج اندیشی ها و سرزنش های نابخردانه هراسی به دل راه دهد. او چونان آسیه ومریم با جهل و عصبیت های زمان خود به مقابله بر می خیزد. او همان کسی استکه در عداد چهار زن برتر جهان یعنی آسیه، مریم، خدیجه و فاطمه علیهاالسلام از او یادمی شود. (نیشابوری، ۱۴۰۶ ق، ج ۲، ص ۵۹۴)

خدیجه زنی است که یکی از موفق ترین و افتخار آمیزترین بنیادهای خانوادگی را تشکیل می دهد و به عنوان همسر رسول خاتم صلی الله علیه و آله برگزیده می شود و تا پایان عمر در کنار او می زید و سرآمد مؤمنان راستین می گردد. او در هنگامه غربت رسول خدا صلی الله علیه و آله و مبارزه با دشمنان عنود، بدو ایمان آورده و او را در انجام رسالتش یاری می رساند و هیچ گاه از حمایت و نصرت او دست برنمی دارد و اموال خود را در اختیار آن حضرت می گذارد تا در جهت هدایت مردم صرف نماید، و چنین بوده است که پیامبر پس از درگذشت او همواره یاد و خاطرش را گرامی می داشته و به ایمان راستین او و یاری و وفاداری اش مباهات می ورزیده و او را می ستوده است. (خوارزمی، ۱۴۱۱ ق، ص ۳۴۲، ش ۳۶۴ / اربلی، ۱۴۰۱ ق، ج ۱، ص ۳۷۰)جبرئیل نیز بر پیامبر نازل گشته و از همنشینی همسرش با آسیه و مریم در بهشت خبر می دهد. (طوسی، ۱۴۱۴ ق، ص ۷۴، ش ۲۹۴/ ۴۶)

اهتمام به بازخوانی زندگی خدیجه علیهاالسلام، به ویژه در مقطع ازدواج او با رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و شکل گیری زمینه های آن، بر اساس ارائه مستندات تاریخی روایی و با رویکردی تحلیلی و نقدگرایانه، هدف این نوشتار است.

خدیجه علیهاالسلام نخستین همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله

شاید بتوان مهم ترین و ارزشمندترین رویداد زندگی خدیجه را در ازدواج و پیوند میمون و مبارک او با رسول خدا جست وجو کرد؛ چرا که موجب گردید مسیر زندگی او به گونه ای دیگر رقم بخورد. هر چند این ازدواج به عنوان ارزش و فضیلتی برای او شمرده می شود، ولی نباید این مهم را از نظر دور داشت که آنچه او را شایسته این مصاحبت و مؤانست بیست و چند ساله ساخت، همانا ارزش های والای انسانی و اخلاقی او بوده است. نقش او در زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله نقشی بی بدیل است؛ وی در طی سالیان سخت و پرمرارت دوران بعثت و رسالت هرگز از یاری و حمایت پیامبر دست برنداشت و از هیچ کوششی در این راه فروگذار ننمود. (خوارزمی، ۱۴۱۱ ق، ص ۳۴۲، ش ۳۶۴)

رسول خدا صلی الله علیه و آله در طول حیات خود با پانزده زن عقد نکاح بست که نخستین آنها خدیجه بود. (طبری، بی تا، ج ۲، ص ۴۱۰ / شیخ صدوق، ۱۴۰۳ ق، ج ۲، ص ۴۱۹، ش ۱۲)نکته درخور توجه آنکه در طول بیست و اندی سال که آن حضرت با خدیجه علیهاالسلام زندگی می کرد، جز او همسر دیگری اختیار نکرد و این مطلب مورد اتفاق تاریخ نگاران و سیره نویسان است. نویسنده کتاب المعجم الکبیر خبری از قتاده آورده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله پانزده زن را به همسری برگزید که از میان ایشان شش تن از قریش، یکی از هم پیمانان قریش، هفت نفر از دیگر اعراب و یک تن از بنی اسرائیل بودند و رسول خدا صلی الله علیه و آله در زمان جاهلیت تنها با یکی از آنان ازدواج کرد و جز او نیز هیچ یک برای او فرزندی نیاوردند.[۱] نخستین کسی که پیامبر درزمان جاهلیت با او ازدواج کرد خدیجه دختر خویلد بن اسد بن عبدالغری بوده است. (طبرانی، بی تا، ج ۲۲، ص ۴۴۵، ش ۱۰۸۶)

در خبر دیگر، کلینی از علی بن ابراهیم، و او از پدرش، و وی از ابن ابی عمیر، و او از حماد، و وی از حلبی، و او از امام صادق علیه السلام روایت کرده که رسول خدا صلی الله علیه و آله همزمان با خدیجه زن دیگری را به عقد خود درنیاورد. (کلینی، ۱۳۸۸ ق، ج ۵، ص ۳۹۱، ش ۶)[۲]

خدیجه علیهاالسلام مایه آرامش رسول خدا صلی الله علیه و آله

شاید این مطلب تا حدی سؤال برانگیز باشد که چرا با آنکه خدیجه سال ها ازپیامبر بزرگ تر بود و نیز در دورانی که چندهمسری امری متداول به شمار می آمد، ولی تا زمانی که خدیجه زنده بود، پیامبر صلی الله علیه و آله، همسر دیگری اختیار نکرد؟ اگرچه در منابع مهم تاریخی به صراحت درباره این موضوع، بحثی نشده است، ولی به طور مسلم باید آن را در شایستگی ها و ویژگی های خدیجه علیهاالسلام جست وجوکرد، و شاید بتوان پاسخ آن را در کلام ابن اسحاق جست که گفته است: خدیجه وزیری صادق و معاونی راستین برای پیامبر بود و رسول خدا صلی الله علیه و آله و گلایه ها وشکوه های خود را با او در میان می گذاشت و در کنار او آرامش می یافت. (ابن اسحاق مدنی، ۱۳۹۸ ق، ص ۲۴۳ / ابن هشام حمیری، ۱۳۸۳ ق، ج ۲، ص ۵۷)

سن خدیجه هنگام ازدواج با پیامبر صلی الله علیه و آله

برخی مورّخان سن خدیجه را در زمان ازدواج با پیامبر صلی الله علیه و آله بیست و هشت سال و گروهی دیگر چهل سال ذکر کرده اند. نیشابوری از ابوبکر محمد بن احمد بن بالویه، و وی از عبدالله بن احمد بن حنبل، و او از احمد بن محمد بن ایوب، و وی از ابراهیم بن سعد، و او از محمد بن اسحاق روایت کرده که خدیجه هنگام ازدواج با پیامبر بیست و هشت سال داشت. (نیشابوری، ۱۴۰۶ ق، ج ۳، ص ۱۸۲)[۳]

محمد بن سعد در خبری به نقل از محمد بن عمر، و او از منذر بن عبدالله حزامی، و وی از موسی بن عقبه، و او از ابی حبیبه آزاده شده زبیر می گوید که ازحکیم بن حزام شنیدم: وقتی خدیجه چهل ساله بود رسول خدا صلی الله علیه و آله که بیست وپنج سال بیش نداشت، با او ازدواج کرد. (ابن سعد، بی تا، ج ۸، ص ۱۷ و ج ۱، ص ۱۳۲)[۴] حقیقت آن است که خبر معتبری درباره سن ازدواج خدیجه با پیامبر به دست نیامده ولی نظر مشهور آن است که او در چهل سالگی با پیامبر ازدواج کرد و به نظر می آید که این رأی به واقع نزدیک تر باشد.

عوامل مؤثر در شکل گیری این ازدواج

یکی از موضوعاتی که باید به بحث و بررسی پیرامون آن پرداخت، شناخت عوامل مؤثر در شکل گیری این ازدواج است، به ویژه آنکه در آن شرایط خدیجه ازموقعیت اجتماعی و مال و ثروتی برخوردار بوده است و چنان که نقل شده، مردان بسیاری طمع ازدواج با او را داشته و بدان اظهار تمایل می نموده اند.

گزارش هایی در دست است که به این امر اشاره می کند. بدون در نظر گرفتن صحت و سقم هر یک، می توان آنها را چنین برشمرد:

الف. نقل حکایات سفر و بشارت راهبان و کاهنان

۱- در سفری که پیامبر صلی الله علیه و آله پیش از ازدواج خود همراه گروهی از قریش به شام داشت، آنان با بحیرای راهب روبه رو شدند و در حیاط دیر او نشستند. بحیرا ایشان را به صرف غذا دعوت کرد و سپس در میان آنان به دنبال فرد مورد نظرخود گشت ولی او را نیافت؛ پرسید: آیا کسی از شما باقی مانده است؟

پاسخ دادند: آری، پسر یتیمی است. بحیرا برخاست تا از حال او باخبر شود که دید رسول خدا صلی الله علیه و آله خوابیده و ابری بر او سایه گسترانیده است. بحیرا گفت: او رانزد من بیاورید. وی را بیدار کردند و نزد بحیرا بردند. بحیرا دید او حرکت می کند و ابر همچنان بر او سایه انداخته است و همراه با او حرکت می کند. وقتی بحیرا آن صحنه را دید آنان را از شأن و مرتبت پیامبر آگاه ساخت و گفت: او به زودی درمیان شما مبعوث می گردد.

وقتی آنان از سفر بازگشتند قریش را از این موضوع باخبر ساختند و آن خبر در حضور خدیجه به قریش داده شد. خدیجه پس از شنیدن خبر، خواهان ازدواج با پیامبر شد، حال آنکه او سیده زنان قریش بود و سران و رؤسای قریش از او خواستگاری کرده بودند، ولی او نپذیرفته بود و خود را به همسری همان کسی درآورد که خبر بحیرا را درباره او شنیده بود. (حمیری، ۱۴۱۳ ق، ص ۳۱۷، ش ۱۲۲۸ /مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۱۷، ص ۲۲۵، ش ۱)

۲- در کتاب بحارالانوار به نقل از ابوالحسن بکری خبری بدین شرح آمده است: روزی پیامبر صلی الله علیه و آله از خانه خدیجه گذر می کرد در حالی که خدیجه در میان جمعی از زنان، کنیزان و خدمتکارانش نشسته بود و در میان آنان یکی از کهَنه یهود نیز حضور داشت. وقتی پیامبر از آنجا عبور کرد، کاهن نگاهی به او افکند و گفت: ای خدیجه! بدان که هم اکنون جوانی از در خانه تو گذر کرد، فرمان بده تا کسی او را به اینجا آورد.

خدیجه یکی از کنیزان خود را در پی آن حضرت فرستاد و آن کنیز به پیامبر گفت: مولای من تو را احضار نموده است. پس پیامبر همراه او آمد و به خانه خدیجه وارد شد. خدیجه به کاهن گفت: آیا این همان فرد مورد نظر توست؟

کاهن پاسخ داد: آری. [خدیجه گفت:] این پسر عبدالله است.

پس کاهن از پیامبر خواست تا شکم خود را به او نشان دهد، و پیامبر شکم خود را به وی نشان داد، وقتی کاهن آن را مشاهده کرد، گفت: به خدا سوگند که این نشانه پیامبری است.

خدیجه به کاهن گفت: اگر عموی او ببیند که تو از حال او جست وجو می کنی خواهی دید که چه بلایی بر سر تو فرود می آید؛ چرا که عموهایش وی را از کاهنان یهود برحذر می دارند.

کاهن گفت: به موسای کلیم سوگند یاد می کنم که او فرستاده خدای بزرگ درآخرالزمان است و خوشا به حال آنکه همسر او باشد، همسر او به شرافت دنیا و آخرت دست می یابد.

خدیجه از این سخنان به شگفت آمد، و پیامبر در حالی آنجا را ترک کرد که دل خدیجه را به عشق و دوستی خود مشغول داشته بود… از زمانی که او سخنان کاهن را شنید به پیامبر علاقه مند گشت ولی آن را پنهان داشت. وقتی کاهن آنجارا ترک می کرد به خدیجه گفت: بکوش تا محمد را از دست ندهی که او شرف دنیا و آخرت است.[۵] (مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۱۶، ص ۲۰، ش ۱۹)

به رغم نظر علامه مجلسی، این کتاب توسط یکی از متقدّمان شیعه به نگارش در آمده است و نمی تواند تألیف ابوالحسن بکری مشهور یعنی استاد شهید ثانی باشد.[۶] البته باید اذعان نمود که افزون بر عدم شناخت دقیق مؤلف آن، محتویاتکتاب را عموما مطالبی شاذ و سخیف و دروغ تشکیل می دهد که سندی برای آنهاذکر نشده است و به طور مسلم چنین کتابی نمی تواند مورد اعتماد باشد.[۷]

۳- پس از بازگشت پیامبر از سفر تجارتی شام، میسره که او را در این سفر همراهی می کرد، گفتار راهبی را که درباره آن حضرت بشارت داده بود بازگو کرد، و از دیگر رخدادهای سفر مانند سایه گسترانیدن دو فرشته به آن حضرت درطول مسیر خبر داد و خدیجه پس از شنیدن سخنان او در پی رسول خدا فرستاد و به او گفت: ای پسر عمو، من به خاطر خویشاوندی ام با تو، و همچنین مقام و جایگاه تو و نفوذ و قدرتت در میان قومت، و همچنین به خاطر امانت داری، نکوخلقی و راستگویی ات در بین آنان خواستار و دوستدار تو بوده ام، و آنگاه خدیجه خود را به پیامبر نمایاند! (دولابی، ۱۴۰۷ ق، ص ۴۷، ش ۷ / ابن هشام حمیری، ۱۳۸۳ ق، ج ۱، ص ۱۵۶ / طبری، بی تا، ج ۲، ص ۳۴)

ب. اخبار مردی ناشناس

۱- ابن سعد در سندی که سلسله آن به ابن عباس منتهی می شود، آورده است: به مناسبت عیدی در ماه رجب، زنان مکه جشنی بر پا نمودند و در گرامیداشت آناز هیچ چیز فروگذار نکردند. وقتی آنان بر گرد بتی حلقه زده بودند، فردی باهیبتی مردانه نمایان شده و به آنان نزدیک گشت و با صدای بلند فریاد برآورد: ای زنان تیماء! به زودی در سرزمین شما پیامبری به نام احمد به رسالت ومأموریت الهی مبعوث می گردد، پس هر که می تواند همسر او باشد چنین کند!

زنان او را با سنگ زدند، و به درشتی با وی سخن گفتند، ولی خدیجه لب فروبست و همچون دیگر زنان با او برخورد نکرد و سخن او را رد ننمود. (ابن سعد، بی تا، ج ۸، ص ۱۵)

۲- در کتاب مناقب آمده است: ابوطالب، خدیجه را به عقد پیامبر درآورد و سبب ازدواج آنان این بود که زنان قریش به مناسبت عیدی در مسجد گرد آمده بودند، به ناگاه مردی یهودی را دیدند که می گوید: به زودی در میان شما پیامبری برانگیخته می شود…. زنان قریش او را سنگ زدند، ولی سخن او در دل خدیجه جای گرفت و با آن آرامش یافت. (ابن شهر آشوب مازندرانی، ۱۳۷۶ ق، ج ۱، ص ۳۸)

ج. مشاهدات خدیجه

پس از بازگشت از سفر شام، میسره خدمتکار خدیجه به پیامبر می گوید: ای محمد! اگر تو زودتر به مکه بروی و به خدیجه مژده دهی که در این سفر چقدر سود برده ایم برای تو بهتر است. از این رو، محمد صلی الله علیه و آله سوار بر مرکب جلوترحرکت می کند. در آن روز خدیجه همراه با زنانی در اتاق طبقه بالای خانه اش نشسته بود که محمد صلی الله علیه و آله سوار بر مرکب نمایان می شود. خدیجه بر ابر بالای سرآن حضرت که همراه با او حرکت می کرد نگاه می کند و دو فرشته را می بیند که در دست هر یک شمشیر برهنه ای قرار دارد و در طرف راست و چپ پیامبر در هوا همراه با او می آیند. خدیجه با خود می گوید: این سوار مقام والایی دارد و ای کاش به خانه من در آید! که به یک باره می بیند وی محمد صلی الله علیه و آله است و قصد خانه او رادارد. خدیجه با پای برهنه به در خانه می آید با آنکه هرگاه او می خواست ازجایی به جایی برود کنیزان تختی را که بر آن تکیه زده بود حرکت می دادند و وقتی به پیامبر نزدیک می شود می گوید: ای محمد! هم اکنون برو و عمویت ابوطالب را نزد من آور، و خود نیز برای عمویش پیغام می فرستد که وقتی محمد بر تو وارد شد مرا به عقد او در آور. (راوندی، ۱۴۰۹ ق، ص ۱۳۹، ش ۲۲۶ / مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۱۶، ص ۳، ش ۸)[۸]

البته آنچه در بخش گزارش های سفرهای تجاری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از نظر سند و متن می توان بدان اعتماد نمود، همان خبر حمیری است که افزون بر صحت سند آن، از هر گونه قصه پردازی و اغراق گویی به دور است و با عقل نیز سازگارمی باشد. روشن است که این روایت از نظر دلالت غیر قابل قبول است و در جای خود مورد نقد و بررسی نگارنده قرار گرفته است. در عین حال، به روشنی می توان این مطلب را دریافت که به دلیل شخصیت و منش استوار پیامبر صلی الله علیه و آله و ویژگی های منحصر به فردی که در او وجود داشته، خدیجه به ازدواج با آن حضرت راغب می گردد، چه او آنها را از طریق اخبار راهبان و کاهنان دریافته باشد و چه خود به عینه آنها را در پیامبر مشاهده کرده باشد.

پیشنهاد ازدواج، مراسم خواستگاری و عقد

از جمله مسائلی که درباره زندگی مشترک خدیجه علیهاالسلام و پیامبر صلی الله علیه و آله مطرح است این است که چه کسی در آغاز پیشنهاد ازدواج داد و به خواستگاری اقدام نمود و دیگر آنکه مراسم خواستگاری و عقد چگونه برگزار شد؟

منابع تاریخی این رخداد را به دو گونه گزارش کرده اند. برخی گزارش ها اشعاردارند بر اینکه نخست خدیجه خواهان ازدواج با پیامبر بوده و در حقیقت او از پیامبر خواستگاری نموده است؛ و برخی دیگر، پیامبر صلی الله علیه و آله را به عنوان پیشنهاد دهنده ازدواج مطرح می کنند. برای روشن شدن این موضوع به ذکر روایات مربوطه می پردازیم:

الف. پیشنهاد مستقیم خدیجه

برخی اخبار حکایت از آن دارند که پس از بازگشت پیامبر از شام و شرح وقایع روی داده در طی مسیر و همچنین مشاهدات خدیجه، سبب گردید او زمینه خواستگاری و ازدواج خود را با رسول خدا صلی الله علیه و آله فراهم آورد و از پیامبر درخواست کند به طور رسمی به خواستگاری او بیاید و او را به عقد خود در آورد.

۱- همان گونه که گذشت، خدیجه به دلیل خویشاوندی با پیامبر و شأن و نفوذ او در میان قومش و همچنین ویژگی های اخلاقی مانند امانت داری، نکوخلقی و راست گویی خواهان ازدواج با آن حضرت بود. حال آنکه خود وی زنی دوراندیش، عاقل و دارای نژادی پاک بوده است و از نظر نسب از متوسطین، و از حیث اصالت خانوادگی از برجسته ترین و از لحاظ مالی از ثروتمندان قریش به شمار می آمد، به طوری که هر یک از افراد قریش طمع ازدواج با او را داشتند.

پس از آنکه خدیجه آنچه را در دل داشت با رسول خدا صلی الله علیه و آله بازگو کرد، پیامبر سخنان او را با عموهایش در میان گذارد، سپس همراه حمزه بن عبدالمطلب نزد خویلد بن اسد پدر خدیجه رفتند و خدیجه را از او خواستگاری کردند؛ خویلد هم خدیجه را به عقد پیامبر درآورد. (دولابی، ۱۴۰۷ ق، ص ۴۷، ش ۷ / بیهقی، ۱۳۸۹ ق، ج ۲، ص ۶۶ / ابن هشام حمیری، ۱۳۸۳ ق، ج ۱، ص ۱۵۶- ۱۵۷)

۲- در خبری آمده که پس از شرح وقایع سفر توسط میسره، خدیجه طبقی خرمای تازه درخواست نمود و مردانی را همراه پیامبر برای صرف آن دعوت کرد. آنان از طبق خرما خوردند و سیر شدند، ولی چیزی از آن کاسته نشد. خدیجه به پاس این خبر میسره، وی و فرزندانش را آزاد کرد و ده هزار درهم به آنان مژدگانی داد و آنگاه زمینه خواستگاری خود را از عمویش عمرو بن اسد توسط پیامبر صلی الله علیه و آله فراهم ساخت. (ابن شهر آشوب مازندرانی، ۱۳۷۶ ق، ج ۱، ص ۶۷ / حلی، ۱۴۰۸ ق، ص ۱۴۳، ش ۵۶ / مجلسی، ۱۴۰۳ ق، ج ۱۶، ص ۴، ش ۹)

ب. پیشنهاد خدیجه برای ازدواج از طریق واسطه

در متون دیگری آمده که خدیجه به طور مستقیم گفت و گویی در این باره با پیامبر نداشته است، بلکه افرادی را واسطه قرار داد تا آنان این موضوع را با پیامبر درمیان گذاشته و آن حضرت را برای اقدام به این کار تحریک نمایند، و خدیجه هم ترتیب مراسم رسمی خواستگاری و عقد را می دهد.

۱- ابن سعد از محمد بن عمر واقد اسملی و وی از موسی بن شیبه و او از عمیره بنت عبدالله بن کعب بن مالک و وی از ام سعد بنت سعد بن ربیع و او از نفیسه بنت منیه حکایت می کند که خدیجه دختر خویلد بن اسد، زنی دوراندیش، بردبار و از نژادی پاک بود که خداوند بزرگواری و شرافت او را اراده کرده بود… هر قومی ازقریش تا آنجا که در توان داشتند در ازدواج با او طمع می ورزیدند، و چه تلاش ها که برای به دست آوردن او نمی کردند و چه اموالی که بدین منظور به او نمی بخشیدند. پس از آنکه محمد صلی الله علیه و آله با کاروان خدیجه از سفر بازگشت، خدیجه مرا برای کسب خبر نزد او فرستاد و من به او گفتم: ای محمد! چه چیزی مانع ازدواج توست؟!

او پاسخ داد: من مالی ندارم تا بتوانم ازدواج کنم!

نفیسه می گوید به او گفتم: اگر من آن را به عهده گیرم و کسی را که دارای زیبایی، ثروت و شایستگی است به تو معرفی کنم آیا تو آن رامی پذیری؟

پیامبر پرسید: او کیست؟

گفتم: خدیجه.

او گفت: چطور چنین چیزی ممکن است؟!

گفتم: تو آن را به من واگذار کن.

او گفت: من در این صورت ازدواج می کنم.

پس من رفتم و خدیجه را از این موضوع باخبر ساختم و او به پیامبر پیغام داد که فلان ساعت بیا و برای عموی خود عمرو بن اسد هم پیغام فرستاد که او را به عقد پیامبر درآورد. عمرو بن اسد آمد و پیامبر نیز همراه عموهای خود وارد شد و یکی از آنان خدیجه را به نکاح درآورد. (ابن سعد، بی تا، ج ۱، ص ۱۳۱) ابن سعد تصریح دارد به اینکه نفیسه بنت منیه از طرف خدیجه مأمور بوده تا زمینه ازدواج پیامبر را با او فراهم سازد. (همان، ج ۸، ص ۱۵ ۱۶)

۲- ابن سعد در خبر دیگری از خالد بن خداش بن عجلان، و وی از معتمر بن سلیمان، و او از پدرش، روایت کرده که از ابامِجلَز شنیدم که خدیجه به خواهرش می گوید: نزد محمد صلی الله علیه و آله برو و در حضور او از من یاد کن. خواهر خدیجه بر پیامبر وارد می شود و پیامبر آنچه را خداوند خواسته بود بر زبانش می راند. سپس خدیجه با خواهر خود نقشه می کشد تا اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله خدیجه را به عقد خوددرآورد. (ابن سعد، بی تا، ج ۱، ص ۱۳۲)

۳- بیهقی در خبری به سند[۹] خود از عمار یاسر حکایت می کند که گفته است: وقتی سخنان مردم و زیاده گویی های آنان را درباره ازدواج رسول خدا صلی الله علیه و آله با خدیجه شنیدم، گفتم: من بیش از دیگران به این موضوع آگاهی دارم؛ چراکه من معاصر با وی و یار و دوست نزدیک او بودم. روزی به همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله بیرون رفتیم تا به «خروره»[۱۰] رسیدیم. در آنجا از کنار خواهر خدیجه که پوستی را برای فروش آورده و بر روی آن نشسته بود گذر کردیم. او مرا صدا زد و من نزد او رفتم پیامبر به خاطر من همان جا ایستاد خواهر خدیجه گفت: آیا این دوست تو نمی خواهد با خدیجه ازدواج کند؟!

عمار می گوید: بازگشتم و پیامبر را از این مسئله آگاه ساختم. او گفت: به جانم سوگند که من قصد ازدواج با او را دارم. آنگاه رفتم و سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله را برای خواهر خدیجه بازگو کردم، او گفت: فردا صبح نزد ما بیایید. پس همان طور که او گفته بود، صبح پیش آنان رفتیم و دریافتیم که گاوی قربانی نموده اند و بر پدر خدیجه جامه ای مخصوص پوشانیده اند و ریش او را زرد اندود کرده اند. پس من با برادر خدیجه به گفت وگو نشستم و او با پدرش که شراب نوشیده بود صحبت کرد و شأن و مقام رسول خدا را به یادش آورد و از او خواست تا عقد آنان راجاری سازد و بدین ترتیب، او خدیجه را به نکاح پیامبر درآ