پاورپوینت وحدت و همبستگی از شعار تا واقعیت

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت وحدت و همبستگی از شعار تا واقعیت دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت وحدت و همبستگی از شعار تا واقعیت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت وحدت و همبستگی از شعار تا واقعیت :

در کتب و منابع اهل سنت دوازدهم ربیع الاول و بر اساس روایت شیعه، هفدهم ربیع الاول، سالروز میلاد فرخنده پیامبر اکرم حضرت محمد (ص) است که فاصله میان این دو تاریخ، به عنوان «هفته وحدت» نامیده شده است. امروز مسلمانان بیش از هم زمان ها به ارتباط بین دولت های اسلامی احتیاج دارند و ما باید با تبیین و تشریح اصول و ارزش های مقدس اسلام و مکتب نجات بخش اهل بیت علیهم السلام نقشه های پلید دشمنان اسلام به ویژه گروه های تکفیری جانی و خشن که چهر رحمانی دین مقدس اسلام را مخدوش می نمایند و باعث بی اعتباری مسلمانان می شوند، خنثی نمایند. عمل به قرآن و عترت موجب وحدت مسلمین می شود. مثلا موضوع اربعین خود را محدود به یک مذهب و دین نمی داند و از تمامی کسانی که بر اساس عدالت و محبت گام برمی دارند دعوت به عمل می آورد. تقویت چند رکن همگرایی، هماهنگی، همکاری، همبستگی و پیوستگی سبب اتحاد و همدلی بیشتر مسلمانان می شود. قرآن کتاب راهنمای اولین تا آخرین است و اگر همه مردم تنها به این آیه از قرآن عمل کنند که ما را به وحدت و جهاد تشویق کرده است آخرت و دنیای همه مردم تامین می شود. خداوند بیان کرده است که مسلمانان باید با هم متحد شده و در راه خدا جهاد کنند؛ این جهاد همیشه به شکل نظامی نیست؛ بلکه ممکن است که در عرصه های فقهی و علمی و نظامی متجلی شود. باید اهداف خود را خالص کنیم و در این مسیر حرکت کنیم؛ عنصر وحدت در این زمینه بسیار مهم و اساسی و زیربنایی است زیرا خداوند بیان فرموده است که اگر وحدت را حفظ نکنید دچار عذاب خواهید شد. باید متحد شویم و با احترام به عقاید یکدیگر اختلافات عقیدتی خود را بابیان کرده و در محافل علمی آن را بررسی کنیم. وقتی حرف از وحدت می شود حاکی از نقاط مشترکی است که می توان با تکیه بر آن به همراهی وهمدلی وهمکاری رسید. محبت ومودت به اهل بیت علیهم السلام یکی از این مشترکات است که می تواند رویکردها و باورهای شیعه و سنی را به هم نزدیک کند.

وحدت و همبستگی

در «هفته وحدت» رسالت مدار بزرگی دیده به جهان گشود تا نعمت خداوند بر بندگان تکمیل شود. او پا به عرصه گیتی نهاد تا جاهلیت را از صحنه جهان بگریزاند، راه را از چاه نشان دهد و مردم در سایه نبوتش از ضلالت به هدایت، از ظلمت به نور و از تفرقه به وحدت برسند. از آن هنگام که خورشید درخشان اسلام بر سرزمین های سرد و تاریکِ جاهلیت دمید و صبحِ امید، زندگی جاهلی را گرمی و روشنایی بخشید، امید رهایی در دل مظلومان، تابیدن گرفت. وحدت عبارت است از تفاهم، هم بستگی، هم گرایی و همدلی برای رسیدن به یک هدف مشترک و به زانو درآوردن دشمن مشترک. وحدت به معنای دست برداشتن از باورها و اعتقاد مذهبی نیست. عده ای جاهلانه یا مغرضانه تعبیر می کنند که وحدت همان دست برداشتن از اعتقادات و باورها و اصول مسلم است. این برداشت درستی از وحدت نیست. در حال حاضر ضرورت وحدت از همه زمان ها روشن تر و بهتر احساس می شود.

وحدت در قرآن کریم و روایات

وحدت و اتحاد مورد سفارش مکتب اسلام بوده است. طبق نظر مفسران، منظور از ریسمان الهی، قرآن، کتاب و سنت، دین الهی، اطاعت از خداوند، توحید خالص، ولایت اهل بیت و…است که در این میان، تأکید بر قرآن بیشتر است. آیات زیادی بر وحدت سیاسی تاکید می کند: انما المومنون اخوه مومنان برادر همدگیر هستند. این اخوت شاید بهترین مصداقش همان برادری سیاسی است. پیغمبر گرامی اسلام وقتی که وارد مدینه شدند مسلمانان را با هم برادر کردند و بین آنها عقد اخوت بستند و فرمودند:”تئاخوا فی الله اخوین اخوین” یعنی در راه خدا دو نفر دو نفر با هم عقد اخوت ببندید و با هم برادر شوید. در تاریخ پرفراز و نشیب اسلام، تفرقه و دودستگی میان مذاهب و ملت های اسلامی، از مسائل پیچیده و بنیان برافکنِ جوامع اسلامی بوده و همین عامل، خسارت های مادی و معنویِ جبران ناپذیری بر پیکر امت واحد اسلامی وارد کرده است.

قرآن کریم در این باره می فرماید: وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَهَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَیَ شَفَا حُفْرَهٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا. (آل عمران: ) همگی به رشته دین خدا چنگ زده، به راه های متفرق نروید و به یاد آرید این نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بودید و خدا در دل های شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف خداوند همه، برادر دینی یکدیگر شدید، و در صورتی که در پرتگاه آتش بودید، خدا شما را نجات داد. احادیث فراوانی در کتاب وسائل الشیعه داریم. به خصوص از امام صادق (ع) که من این احادیث رو نقل می کنم.

امام باقر، امام صادق و امام موسی بن جعفر (علیهم السلام) پیروانشان را دعوت کردند که با برادران اهل سنت با محبت و مهربانی برخورد کنند. به آنها نیکی کنند و از آنها دستگیری کنند. با آنها مراوده داشته باشند. تشیع جنازه آنها شرکت کنند. از بیمار آنها عیادت کنند. در نماز جماعت شان شرکت کنند و نسبت به رد امانت آنها اهتمام بورزند.

روایت دیگری هست که راوی از امام صادق (ع) می پرسد: شیوه برخورد صحیح با خویشاوندان و دیگران (اهل سنت) چگونه است؟ امام فرمودند: به امامان خودتان نگاه کنید که چطور برخورد می کنند. امامان شما در بین آنها رفت و آمد دارند و از بیماران آنها عیادت می کنند. امام شما به تشیع جنازه آنها می روند و اگر امانتی از آنها می گیرند به آنها رد می کنند. امام شما در محکمه برای آنها ادای شهادت می کنند. شما هم به امام خودتان اقتدا کنید. یکی از مواردی که در این روایات ذکر شده عبارت (صلوا فی عشایرهم) است. یعنی بروید بین آنها و نماز اقامه کنید. این مساله در استفتاء مرحوم امام خمینی(ره) هم ذکر شده است که در پاسخ به سوالی راجع به جواز شرکت در نماز جماعت اهل سنت می فرماید: “در مورد تقیه شرکت در نماز جایز و نماز صحیح است و مختص به مورد ضرورت نیست.” و از کلمه صحیح است ما برداشت می کنیم که حتی اعاده هم نیاز ندارد.

همان گونه که با اتحاد قطرات آب، جوی های آب، و با به هم پیوستن جوی های کوچک به همدیگر، رودخانه ای عظیم ایجاد می شود، با اتحاد انسان ها نیز صف های بزرگی به وجود می آید که پشت هر دشمنی را می لرزاند و او را به وحشت می اندازد. اتحاد را می توان، نخ تسبیحی دانست که مهره ها را در کنار هم نگه می دارد و ارتباط منظمی بین آنها برقرار می سازد و آنها را از پراکندگی، دورافتادگی و گم شدن حفظ می کند و اگر این نخ پاره شود، انسجام مهره ها گسسته می شود و هر کدام به جانبی خواهد رفت.

«وحدت به معنای یگانه شدن، یکتایی و یگانگی است» و «وحدت مسلمین، به معنای یگانگی و هماهنگی مسلمانان در سایه توحید و نبوت و قرآن و تکیه ننمودن آنها بر ممیّزات مذهبی و قومی است. همان امری که مجد و عظمت و شوکت آنان در گرو آن است و همان چیزی که قرآنِ مسلمانان با لحنی بلیغ و بیانی رسا، پیروانِ خود را بدان دعوت می کند». [۱]مفهوم وحدت به بیان دیگر آن است که: با حفظ عقاید قطعی و مسلّم خود در برابر دشمنان مشترک، موضع واحدی داشته باشیم و از آنان غافل نباشیم. البته این بدان معنا نیست که از بحث و گفت وگوی علمی محض و خالی از تعصبّات برای نیل به حقیقت بپرهیزیم. در واقع، ایجاد نوعی یگانگی و همگونی میان منافع و اهداف کسانی است که دارای خدای واحد، پیا