پاورپوینت نگاهی به آیورودا طب سنتی هندی

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت نگاهی به آیورودا طب سنتی هندی دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت نگاهی به آیورودا طب سنتی هندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت نگاهی به آیورودا طب سنتی هندی :

مقدمه

طب نیز همچون ریاضیات و الاهیات بخشی از فلسفه به معنای عام آن به شمار می رود همان گونه که تمدنهای قدیم هر یک دارای مکاتب فلسفی خاص خود بوده اند به تبع آن دارای مکاتب طبی مخصوص به خود نیز بوده اند و هر تمدنی متاثر از شرایط جغرافیایی خود و بر اساس مزاج و طبائع مردمان آن منطقه روش های درمانی خاص خود را داشتند البته در این میان طب نیز از فرهنگ و عقاید هر منطقه ای تاثیر می گرفت.

از طرفی در کنار تاثیر پذیری مکاتب فلسفی هر تمدنی از هم، مکاتب طبی و روش های درمانی نیز از هم تاثیر می گرفتند. برای همین نقاط اشتراک متعددی را گاهی در میان این مکاتب طبی پیدا می کنیم.

برای همین می توان برای طب نیز همچون فلسفه حد اقل چهار خاستگاه مهم پیدا کرد که این ها از هم تاثیر گرفته اند. طب یونانی، طب ایرانی، طب هندی، طب چینی.

با توجه به این که در قدیم عمدتا مناطق شرق اروپا به ویژه یونان و روم با ایران و هند و چین در ارتباط بوده اند برای همین طب افریقا و یا قاره آمریکا چندان ارتباطی با این چهار مکتب طبی ندارد.

از طرفی با توجه به اینکه زمانی هند تحت قلمرو ایران بوده است و همچنین ارتباط تنگاتنگی با طب چینی به سبب نفوذ فرهنگ هندو و بودا در این منطقه جغرافیایی داشته است برای همین اشتراکات زیادی بین طب هندی و طب چینی شاهدیم.

باتوجه به اینکه در سال های اخیر توجه ویژه ای در سطح جامعه و همچنین محافل علمی به طب سنتی به عنوان طب مکمل در کنار طب جدید، شده است. بنابراین آشنایی اجمالی از طب هندی برای درک تاثیر آن بر طب ایرانی، لازم و ضروری به نظر می رسد.

طب سنتی هند

طب سنتی هند یا «آیورودا»، از جمله مکاتب درمانی چند هزار ساله در جهان است که بر پایه ی اصلاح شیوه ی زندگی و تغییر رژیم غذایی ایجاد شده و جهت پیشگیری از ابتلا به بیماری ها و نیز درمان آن ها استفاده می شود.

«آیورودا» لغتی سانسکریتی است که از دو واژه ی «آیور» به معنای «زندگی» و «ودا» به معنای «دانش» تشکیل شده است. در واقع آیورودا یک سیستم پزشکی، مذهبی و فلسفی است. بخش پزشکی آن، استفاده ی وسیع در درمان بیماری ها در زندگی مردم هندوستان دارد. بخش مذهبی، عقاید آن را مشخص می کند و بخش فلسفی، عشق به حقیقت را بیان می کند.

آیورودا یک واژه سانسکریت به معنی” علم زندگی” و شاید یکی از قدیمی ترین سیستمهای درمانی در دنیا است که از بیش از سال قبل بطور سـنتی از استاد به شاگرد منتقل می شده و ریشه در متون مقدس آریائی ها ی باستان دارد.

حدود سال قبل ( سال قبل از میلاد ) سه دانشمند بزرگ به نامهای Charaka، Sushruta، Vagbhata اصول آن را از منابعی که وجود داشت، جمع آوری نمودند. کتابهای بر جای مانده از آنان هنوز هم توسط دانشجویان، اساتید و درمانگران این رشته استفاده می شود. بسیاری از صاحبنظران، سیستم آیورودا را بعنوان مادر تمامی روشهای شفابخشی می شناسند

در این شیوه ی درمانی، درمانگران با کمک گیاهان دارویی، موادغذایی، تکنیک های ماساژ، حرکات ذهن و جسم (یوگا) و رایحه درمانی برای درمان و پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری ها اقدام می کنند. برخی از متدها و تکنیک های درمانی این شیوه ی درمانی به حدی ساده است که با به کار بستن آن ها در زندگی روزمره می توان سلامت و تندرستی اعضای خانواده را برای همیشه حفظ کرد.

طب سنتی هند به دو دسته تقسیم می شود:

– طب سنتی جنوب هند یا سیدا Siddha

– طب سنتی هندویی یا آیوروداAuyarveda

این روش سنتی درمانگری، متعلق به ساکنان اولیه ی شبه قاره ی هند یعنی «دراویدین ها» است. آن ها این متون طبی را روی برگ های موز و درختان، نوشته و قرن ها نگهداری می کردند. طب آیورودا، قدیمی ترین سیستم درمان طبیعی در تاریخ بشر بوده و ریشه مشترک بسیاری از سنت های درمانی در دنیای امروز است. روش های آن نیز کاملا غیر تهاجمی و غیر سمی بوده و در عین حال برای اثربخشی نیاز به همکاری بیمار دارد.

طب آیورودا در حال حاضر در هند در هشت رشته اصلی پزشکی اعم از طب اطفال، طب زنان و زایمان، چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی، طب سالخوردگی و همچنین جراحی و طب عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع با وجود طب مدرن در سیستم های بهداشتی هند، ۸۰ درصد مردم از طب آیورودا استفاده می کنند و این طب در تمامی بیمارستان های هند به کار برده می شود. از سوی دیگر آیورودا به مدد موفقیت های درمانی اعجاب انگیز افرادی مانند دیپاک چوپرا در کشورهایی همچون آمریکا در حال گسترش است.

این روش سنتی درمانگری بر پایه ی استفاده از ادویه جات، میوه ها و سبزی های تازه و ورزش استوار است.

از نظر طب سنتی هند، زیاد خوردن غذاهای حیوانی مانند ماهی، گوشت و تخم مرغ، باعث بروز بیماری می شود و هندی ها معتقدند که بایستی غذاهایی مانند غلات (از جمله برنج و نان) حبوبات (مانند لوبیا، نخود و دال عدس) سبزیجات و میوه های تازه، ادویه جات و روغن های گیاهی (روغن آفتابگردان، کنجد، ذرت و نارگیل) و کره تازه تصفیه شده ی زردرنگ از گاو یا گاو میش (Ghee) خورده شود.

هندی ها به خوردن غذای ساده اعتقاد دارند و می گویند غذای ساده، بدن را در مقابل بیماری ها، محافظت و مقاوم می کند. همچنین معتقدند غذا را نباید با عجله خورد؛ باید با آرامش آن را جوید. ضمن این که اگر در طول شبانه روز فقط دو وعده غذا خورده شود؛ برای بدن کفایت می کند.

تاثیر دین هندو بر طب سنتی هند

در دین هندو، مصرف انواع گوشت قرمز، گوشت کلیه ی پرندگان، گوشت انواع ماهی ها و آبزیان، هرگونه تخم ماکیان، چای، قهوه و الکل، خوراک های بسیار تند و تیز و پر ادویه و غذاهای بسیار ترش، هم چنین سیر، پیاز و قارچ و انواع تره فرنگی ممنوع است و فرآورده های حیوانی مانند شیر، ماست، گی (Ghee) و هر نوع فرآورده از حیوانات چهارپا آزاد است و برای عبادت و تقدیم به خدایان و معابد به کار می رود.

هندی ها ضرب المثلی دارند که می گوید: «تو آن چیزی هستی که می خوری» زیرا به اعتقاد آنان خوراک پیش از این که بدن را تغذیه کند؛ روح و روان را تحت تأثیر قرار می دهد.

در دین هندو چون هر نوع موجود زنده بخشی از خداوند است؛ پس کشتن موجودات زنده به شدت منع شده است. برای همین هندوان همگی گیاه خوار هستند. در کتاب «یاجورودا» که یکی از چهار ودا (دانش) مقدس هندوهاست گفته شده که شما نباید بدنی که را که خداوند به جانداران اهدا کرده است؛ از آنان بگیرید چه انسان باشد چه حیوان و چه طبیعت مانند کوه و جنگل همگی مورد احترام و تکریم هستند و جنگل زدایی، قطع درختان، آلوده کردن آب ها و از بین بردن طبیعت، به دلیل این که همه ی این ها روح دارند؛ در بین هندوها ممنوع است. زیرا با آسیب زدن به طبیعت، به روح ما نیز آسیب می رسد.

آن ها می گویند بایستی ساعت خوردن وعده های غذایی و خوابیدن با ساعات طبیعت مانند برآمدن آفتاب و غروب آفتاب، تنظیم شده و همزمان باشد.

وی می گوید: در وعده ی صبحانه باید بیشتر غذاهایی مانند نان تهیه شده از برنج و گندم، شیر و میوه ی تازه خورده شود.

جایگاه ادویه ها در طب سنتی هند

در طب سنتی هند ادویه ها نیز تقسیم بندی شده هستند و هندوها مانند تمام دنیا دو نوع ادویه دارند:

ادویه ی میوه: مانند گرد انجیر کال و گرد غوره

ادویه ی دانه ای: مانند فلفل سیاه، فلفل سبز، فلفل قرمز و هل

اما ادویه های مناطق مختلف شبه قاره ی هند مخصوص به خود هستند مانند ادویه ی کشمیری، ادویه ی هند (مدرس) و ادویه ی گرم ماسالا (شامل شش نوع ادویه ی گرم شامل زیره، دارچین، زنجفیل، فلفل قرمز، فلفل سیاه و هل)

انواع درمان های سنتی هند

انواع درمان های سنتی هند عبارتند از:۱- آب درمانی ۲- سکوت درمانی (دوری از سر و صدا و تکنولوژی) ۳- گیاه خواری، خوراک درمانی، خام خواری ۴- یوگا و مدیتیشن ۵- عدم خشونت (آهیسما) ۶- رایحه درمانی (آروماتراپی) ۷- شن درمانی (کیسه هایی از شن گرم شده را روی نقاط دردناک بدن می گذارند) ۸- ادویه درمانی

۹- ماساژ درمانی ۱۰- روزه درمانی ۱۱- سنگ درمانی ۱۲- روغن درمانی.

طب هندی

طب هندی که یکی از زیر شاخه های طب مکمل است، بیش از پنج هزار سال پیش توسط گروهی از مردان مقدس هندی به نام ریشی ها (بینندگان حقیقت) تاسیس شد، متونی به نام ودا تالیف کردند که متون فلسفی و روحانی هندوهای باستان محسوب شده و مشتمل بر دانش مبسوطی از علوم مختلف و به ویژه مفاهیم حیاتی هستند. علوم مذکور شامل چهار شاخه به نام ودیک می باشند که عبارتند از #خودشناسی، #یوگا، #طالع بینی_ودیک و #آیورودا، در این میان آیورودا علمی است که با شفای جسمی، تغذیه، گ