پاورپوینت منشور حکومت مدینه

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت منشور حکومت مدینه دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت منشور حکومت مدینه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت منشور حکومت مدینه :

محتویات

۱ اختلافات موجود در مدینه
۲ پیمان عمومی در مدینه

۲.۱ متن کامل این پیمان نامه:
۲.۲ نکات مهم این پیمان نامه:

۳ عهدنامه حسن همجوارى‌
۴ پانویس
۵ منابع

اختلافات موجود در مدینه

حضور قبایل مختلف و طوایف متعددی که در مدینه زندگی می‌کردند بر طبق سنتهای جاهلی، سبب نزاع و اختلاف بود. افزون بر آن، قبایل یهودی علاوه بر مسائل قبیله‌ای، تعارض تازه‌ای با مسلمانان پیدا کرده و بر زمینه‌های اختلاف وتعارض افزوده بودند. این اختلافات می‌ بایستی از میان می ‌رفت تا امکان تشکیل یک «دولت» فراهم شود.
بعضی از این اختلافات عبارت بودند از:

اختلافاتی که باید از اساس محو می ‌گردید. این موارد عبارت بود از اختلافات موجود میان قبایل مسلمان.
در مواردی نیز می ‌بایست بر اساس مصالح سیاسی و یا سیاستهای اصولی که اسلام در ارتباط با ادیان دیگر مطرح می ‌کرد، حل و فصل می‌ شد. در این قسمت مخالفان عبارت بودند از:
در درجه اول، یهود
مشرکان مسلمان نشده مدینه
مسیحیان نجران

تشکیل چنین دولتی که بتواند در محیطی با این تشتت، قدرت برتر خود را حفظ کند مشروط به ایجاد انسجام در میان مردم بود. در این میان، آنچه که اهمیت فراوان داشت، حل و فصل اختلافات نه در نزد رؤسا و متنفذان محلی بلکه ارجاع آنها به خدا و رسول بود. ایجاد چنین گرایشی در میان قبایلی که هیچ‌گاه دولتی را تجربه نکرده بودند، امری سخت بوده و نیاز به فرصتی طولانی داشت.

پیمان عمومی در مدینه

پیمان عمومی که رسول خدا(ص) در همان سال نخست هجرت میان مسلمانان، یهودیان و مشرکان یثرب به امضا رساند، نخستین گام برای ایجاد قانون اساسی مبتنی بر قرآن به شمار می ‌رفت. حرکتی که بعدها باید در طول تمدن اسلامی ادامه می ‌یافت و سرمایه‌ای عظیم برای اندیشه سیاسی در این تمدن سترگ می ‌شد. این سند به مثابه یک نظام‌نامه (منشور) است که اصول روابط خارجى و داخلى دولت جدید را تبیین مى ‌کرد.

متن کامل این پیمان نامه:

این (نوشته) دستور یا منشورى است از طرف محمد (ص) پیغمبر (فرستاده) خدا در میان مؤمنان و مسلمانان از طائفه قریش و (اهالى) یثرب (مدینه) و کسانى که از آن‌ها پیروى کنند و به آن‌ها بپیوندند و با آن‌ها جهاد کنند، نافذ و جارى خواهد بود.
این‌ها صرف نظر از سایر مردم، امّتى هستند یگانه و مشخص (یک‌واحد سیاسى).
مهاجران قریش مسئول حفظ و حراست بخش خود خواهند بود و خون‌بهاى خود را با رعایت حس نیکوکارى و عدالت که در میان مؤمنان وجود دارد، خواهند پرداخت و نیز فدیه اسیران خود را بر اساس اصول نیکوکارى و عدالت همه با یکدیگر پرداخت خواهند کرد.
بنو عوف نیز مسئول حفظ و حراست بخش و ناحیه خود خواهند بود و نیز خون‌بهاى مربوط را با توافق یکدیگر خواهند پرداخت و همچنین فدیه مربوط به اسیران خود را نیز با رعایت اصول نیکوکارى و عدالت رایج در میان مؤمنان تأدیه خواهند کرد.
بنو حارث (خزرجى‌ ها) مسئول حفظ و حراست ناحیه خود خواهند بود و هر طایفه و گروهى با توافق، فدیه مربوط به اسیران خود را بر اساس عدالت و نیکوکارى پرداخت خواهند کرد.
بنو ساعده مسئول نگه‌دارى و حفاظت بخش خود خواهند بود و هر گروهى بر اساس اصول نیکوکارى و عدالت رایج در میان مؤمنان فدیه خود را خواهد پرداخت.
بنو جشم مسئول حفظ و نگه‌دارى بخش خود خواهند بود و بر اساس اصول نیکوکارى و عدالت رایج در میان مؤمنان، فدیه خود را خواهند پرداخت.
بنو نجّار مسئول نگه‌دارى و حفاظت بخش خود خواهند بود و هر طائفه و گروهى بر اساس عدالت و نیکوکارى رایج در میان مؤمنان، فدیه خود را خواهند پرداخت.
بنو عمرو بن عوف مسئول نگه‌دارى و حفاظت ناحیه خود خواهند بود و هر طایفه‌اى بر اساس عدالت و نیکوکارى رایج در میان مؤمنان، فدیه خود را ادا خواهند کرد.
بنو نبیت مسئول حفظ و حراست بخش خود خواهند بود و هر طایفه‌اى بر اساس عدالت و نیکوکارى رایج میان مؤمنان، فدیه خود را خواهند پرداخت.
بنو اوس مسئول نگه‌دارى و نگهبانى ناحیه خود خواهند بود و هر طایفه‌اى فدیه خود را مطابق اصول عدالت و نیکوکارى رایج در میان مؤمنان پرداخت خواهند کرد.
مقرر است که: مؤمنان هیچ فردى را که در اثر فشار قرض از پا درآمده باشد (بدون کمک) به حال خودش وانگذارند و در موضوع فدیه نیز بر اساس اصول عدالت و نیکوکارى رایج میان مؤمنان و همچنین راجع به خون‌بها رعایت حال چنان شخصى را بنمایند. و هیچ مؤمنى با مولا (هم پیمان) مؤمن دیگرى علیه او به مخالفت برنخیزد.
و نیز مقرر است که مؤمنان پرهیزکار باید در برابر آن فردى که از میان آنان یاغى شود یا بخواهد به دیگران تجاوز کند و ستمکارى نماید یا این که موجبات تعدّى و جنایتى را فراهم سازد یا در میان مؤمنان فسادى ایجاد کند، همه با یکدیگر همکارى کنند و او را مغلوب سازند؛ گو این که قیام‌کننده و متجاوز فرزند یکى از مؤمنان باشد.
هیچ مؤمنى نباید مؤمن دیگرى را که کافرى را کشته، بکشد و به هیچ کافرى علیه مؤمنى نباید کمک نماید.
مسلّم و قطعى است که حمایت خدا یکى بیش نیست و حمایت مؤمنان از نازل‌ترین فرد مسلمان، در موردى که به نام اسلام تعهدى نموده باشد، قطعى و همگانى است و همه مؤمنان در برابر همه مردم جهان، با یکدیگر برابرند.
افرادى از جامعه یهود که به ما کمک کنند، حمایت و کمک ما را جلب خواهند کرد و با ما برابر خواهند بود و هیچ کس نخواهد توانست بر آن‌ها تحمیلى روا دارد و بدیهى است به مخالفین آن‌ها نیز کمکى نخواهد شد.
مسلّم است که صلح مؤمنان یکى بیش نخواهد بود و اگر احیانا در راه خدا جنگى پیشامد کرد، هیچ مؤمنى حق ندارد بدون موافقت مؤمنان با طرف مخاصمه صلح کند، مگر این که این صلح مورد موافقت همه مؤمنان باشد که در آن صورت آن چنان صلحى که بر اساس عدالت و برابرى استقرار یافت، براى همه الزام‌آور خواهد بود.
هر طایفه‌اى که همراه ما جنگ کند، دستجات آن طایفه باید به نوبت همراه ما بجنگند.
از آنجایى که مؤمنان همه در حکم یک هیأت هستند، در خون‌هایى که از آن‌ها در راه خدا ریخته مى‌شود، اولیاء یکدیگرند (یعنى همه ولى دم شناخته مى‌شوند و قصاص بر عهده همه است).
بدون تردید مؤمنان پرهیزکار پیرو هدایت و تابع بهترین طریق ارشادند.
هیچ مشرکى نباید به یک نفر از قریش حمایتى بدهد و یا مالى از او نگه‌دارى کند، هیچ مؤمنى را مانع نشود که بر مشرک تسلط پیدا کند.
اگر کسى عمدا مؤمنى را بکشد و ثابت شود؛ باید به قصاص آن قتل کشته شود، مگر این که بازماندگان مقتول راضى شوند (که خون‌بها بگیرند) و همه مؤمنان باید براى مجازات اقدام کنند و هیچ نوع عمل و اقدام دیگرى براى مؤمنان روا نیست.
براى هیچ مؤمنى که معتقد به این سند باشد و به خدا و روز قیامت عقیده داشته باشد، جایز نیست که به جنایت کار کمک کند یا او را پناه دهد و هر کسى که جنایت‌کار را یارى دهد یا او را پناه دهد، هرآینه لعنت خدا و خشم خدا در روز قیامت متوجّه او خواهد بود و هیچ نوع مخارجى یا غرامتى از او پذیرفته نخواهد شد.
بر شما مؤمنان واجب است در هر موردى که با یکدیگر اختلاف پیدا کردید، مرجع امر خدا و پیغمبرش باشند.
هرگاه در هنگام جنگ یهودیان با مؤمنان همکارى بنمایند، هزینه جنگى را خودشان باید بپردازند.
یهود بنى عوف با مؤمنان در حکم یک امّت شناخته مى‌شوند؛ با این تفاوت که یهود مطابق دستور دین خود عمل کنند و مسلمانان مطابق اوامر دین خود. موالى (هم‌پیمانان) یهود در حکم خود یهودند، مگر کسانى که ستم کنند و مرتکب گناه شوند و متجاوز باشند، چنین کسانى جز خود و اهل خانه خود را دچار زحمت نخواهند کرد.
یهود بنى نجّار، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود.
یهود بنى حارث، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود.
یهود بنى ساعده، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود.
یهود بنى جشم، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود.
یهود بنى اوس، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود.
یهود بنى ثعلبه، حقوقشان مانند حقوق یهود بنى عوف خواهد بود. مگر کسى که ستم کند و مرتکب گناه گردد و او نیز جز به خود و اهل خانواده خود زیانى نخواهد رسانید.
مسلّم است که «جفنه» چون شاخه‌اى است از قبیله ثعلبه، مانند خودشان (در حکم خودشان) هستند.
بدون