پاورپوینت آیه ۲۲۰ بقره

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۲۲۰ بقره دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۲۲۰ بقره،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۲۲۰ بقره :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

در کار دنیا و آخرت (تا از دنیا برای آخرت توشه بردارید). و سؤال کنند تو را که با یتیمان چگونه رفتار کنند؟ بگو: به اصلاح (حال و مصلحت مآل) آنها کوشید بهتر است (تا آنها را بی‌سرپرست گذارید) و اگر با آن‌ها آمیزش کنید رواست که برادر دینی شما هستند، و خدا آگاه است از آن کس که (در کار آنان) نادرستی کند و آن که اصلاح و درستی نماید. و اگر خدا می‌خواست کار را بر شما سخت می‌کرد چه آنکه خدا توانا و دانا است.

[آری، تا] درباره [آنچه به صلاح] دنیا و آخرت [است] بیندیشید. و از تو درباره یتیمان می پرسند، بگو: اصلاح امور آنان بهتر است، و اگر با آنان معاشرت کنید و امورتان را با امورشان بیامیزید [کاری خداپسندانه است] آنان برادر دینی شما هستند، و خدا افسادگر [در امور یتیم] را از اصلاح گر بازمی شناسد. و اگر خدا می خواست شما را [در تکلیف و مسؤولیت نسبت به مال و جان یتیم] به زحمت می انداخت؛ مسلماً خدا توانای شکست ناپذیر و حکیم است.

و در باره یتیمان از تو مى‌پرسند، بگو: «به صلاح آنان کار کردن بهتر است، و اگر با آنان همزیستى کنید، برادران [دینى‌] شما هستند. و خدا تباهکار را از درستکار بازمى‌شناسد.» و اگر خدا مى‌خواست [در این باره‌] شما را به دشوارى مى‌انداخت. آرى، خداوند توانا و حکیم است.

تو را از یتیمان مى‌پرسند. بگو: اصلاح حالشان بهتر است. و اگر با آنها آمیزش مى‌کنید چون برادران شما باشند. خداوند تبهکار را از نیکوکار بازمى‌شناسد و اگر خواهد بر شما سخت مى‌گیرد، که پیروزمند و حکیم است.

(تا اندیشه کنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو در باره یتیمان سؤال می‌کنند، بگو: «اصلاح کار آنان بهتر است. و اگر زندگی خود را با زندگی آنان بیامیزید، (مانعی ندارد؛) آنها برادر (دینی) شما هستند.» (و همچون یک برادر با آنها رفتار کنید!) خداوند، مفسدان را از مصلحان، بازمی‌شناسد. و اگر خدا بخواهد، شما را به زحمت می‌اندازد؛ (و دستور می‌دهد در عین سرپرستی یتیمان، زندگی و اموال آنها را بکلی از اموال خود، جدا سازید؛ ولی خداوند چنین نمی‌کند؛) زیرا او توانا و حکیم است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

about the world and the Hereafter. And they ask you concerning the orphans. Say, ‘It is better to set right their affairs, and if you intermingle with them, they are of course your brothers: Allah knows those who cause corruption from those who set things right, and had Allah wished He would have put you to hardship.’ Indeed Allah is all-mighty, all-wise.

On this world and the hereafter. And they ask you concerning the orphans Say: To set right for them (their affairs) is good, and if you become co-partners with them, they are your brethren; and Allah knows the mischief-maker and the pacemaker, and if Allah had pleased, He would certainly have caused you to fall into a difficulty; surely Allah is Mighty, Wise.

Upon the world and the Hereafter. And they question thee concerning orphans. Say: To improve their lot is best. And if ye mingle your affairs with theirs, then (they are) your brothers. Allah knoweth him who spoileth from him who improveth. Had Allah willed He could have overburdened you. Allah is Mighty, Wise.

(Their bearings) on this life and the Hereafter. They ask thee concerning orphans. Say: “The best thing to do is what is for their good; if ye mix their affairs with yours, they are your brethren; but Allah knows the man who means mischief from the man who means good. And if Allah had wished, He could have put you into difficulties: He is indeed Exalted in Power, Wise.”

معانی کلمات آیه

اعنتکم: عنت: رنج، و اعنات به رنج انداختن است.

تخالطوهم: خلط: آمیختن: مخالطه: آمیخته شدن. مراد از آن در آیه آمیختن مال خود با مال یتیم است.[۱]

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]

شأن نزول:

صفوان بن عبدالله بن مسکان از امام صادق علیه‌السلام روایت کند که وقتى که آیه «إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامى ظُلْماً» نازل گردید. هر کسى که طفل یتیمى را در کفالت خویش داشت از نزد خود بیرون راند و درباره بیرون راندن آن‌ها از پیامبر کسب تکلیف نمودند سپس این آیه نازل گردید.[۳]

و نیز از ابن عباس روایت گردیده: که وقتى که آیات «وَلاتَقْرَبُوا مالَ الْیَتِیمِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ» و «إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامى » نازل گردید، هر کس طفل یتیمى که در سرپرستى خویش داشت یا او را رها می‌کرد و یا این که غذا و لباس آن‌ها را از خانواده خود جدا می‌ساخت و به غذاهاى آن‌ها دست نمی‌زد. به النتیجه غذاهاى مزبور یا فاسد می‌گشت و یا به دور انداخته می‌شد و این کارها بر یتیمان سخت و گران می‌آمد. جریان امر را به رسول خدا صلى الله علیه و آله گفتند: این آیه نازل گردید[۴] .[۵]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

«۲۲۰» فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْیَتامى‌ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ‌

(تا اندیشه کنید) در دنیا و آخرت. و از تو درباره یتیمان مى‌پرسند، بگو:

اصلاح امور آنان بهتر است و اگر زندگى خود را با زندگى آنان بیامیزید (مانعى ندارد،) آنها برادران (دینى) شما هستند. خداوند، مفسد را از مصلح باز مى‌شناسد و اگر خدا مى‌خواست شما را به زحمت مى‌انداخت، (و دستور مى‌داد در عین سرپرستى یتیمان، زندگى و اموال آنها را بکلّى از اموال خود جدا سازید، ولى خداوند چنین نمى‌کند.) همانا او عزیز و حکیم است.

نکته ها

جمله‌ «فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ»، یا مربوط به مسئله انفاق است که در آیه قبل آمده است، یعنى انفاق شما براى آسایش دنیا و آخرت باشد، نه همه مال را خرج کنید که باعث زحمت شما

جلد ۱ – صفحه ۳۴۴

در دنیا شود، و نه بخل ورزید که مایه محرومیّت شما از ثواب آخرت باشد، «۱» و یا اینکه مربوط به تفکّر باشد که در پایان آیه قبل اشاره شد. یعنى انسان باید در مسائل دنیا و آخرت فکر کند و براى آخرت خود از همین دنیا چیزى را کسب کند و در مبدأ و معاد و اسرار هستى و آفریده‌ها و قوانین حاکم فکر کند و تا آنجا که مى‌تواند، مسائل را با تعقّل و اندیشه قبول کند هر چند شرط پذیرش مکتب، آگاهى بر همه اسرار نیست. «۲»

در تفاسیر آمده است: وقتى آیه دهم سوره نساء نازل شد، که خوردن مال یتیم، خوردن آتش است، افرادى که در منزل یتیمى داشتند به اضطراب افتادند. برخى یتیمان را از خانه بیرون کردند وبعضى ظرف وغذاى یتیم را جدا نمودند به طورى که براى یتیم و صاحب‌خانه مشکلاتى بوجود آمد. آنان به حضور پیامبر صلى الله علیه و آله رسیده و از رفتار با یتیمان سؤال نمودند، پیامبر جواب داد: اصلاح امور یتیمان، از رها کردن آنهابهتر است، نباید به خاطر آمیخته شدن اموال آنان با اموال خودتان، ایتام را رها کرده و از مسئولیّت اداره آنها شانه خالى کنید، آنان برادران دینى شما هستند و مخلوط شدن اموال آنان با زندگى شما، در صورتى که هدف، حیف و میل اموال آنها نباشد مانعى ندارد و بدانید خداوند مفسد را از مصلح باز مى‌شناسد.

پیام ها

۱- دنیا وآخرت را سطحى ننگرید و در آن فکر کنید. «تَتَفَکَّرُونَ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ»

۲- رها کردن کار یتیمان، مصلحت نیست، بلکه به نیّت خیر و با چشم برادرى معاشرت نمودن با آنان مصلحت است. «قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ»

۳- هرگونه اصلاح در وضعیّت یتیمان، ارزش است. کلمه «اصلاح» به صورت مطلق آمده تا شامل همه‌ى اصلاحات اعمّ از اصلاح مالى، علمى، عملى، تربیتى و دینى بشود. «إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ»

۴- یتیمان، نه برده و نه فرزند ما هستند، بلکه برادر کوچک ما و جزء خود ما هستند. «فَإِخْوانُکُمْ»

«۱». ترجمه مرحوم الهى قمشه‌اى.

«۲». تفسیرالمیزان، ذیل آیه.

جلد ۱ – صفحه ۳۴۵

۵- نه افراط و نه تفریط، نه به نام اصلاح، اموال ایتام را بخورید و نه از ترس فساد، آنان را رها کنید که خداوند مصلح و مفسد را مى‌شناسد. «وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ»

۶- اگر بدانیم خداوند افکار ونیات ما را مى‌داند، فساد و خلاف نمى‌کنیم. «وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ»

۷- تکلیفِ فوق طاقت در اسلام نیست. «لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ»

۸- آسان‌گیرى دستورات، کارى حکیمانه است. «لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْیَتامى‌ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (۲۲۰)

فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ: تفکر کنید در امر دنیا و آخرت، پس بدانید دنیا مکان رنج و زحمت و نیستى، و آخرت محل جزا و رحمت و باقى است؛ بنابراین زاهد در دنیا و راغب به آخرت گردید. یا تفکر نمائید در دلایل و احکام و آنچه خیر و صلاح و فلاح دنیا و آخرت شما باشد بجاى آرید، و آنچه شر و فساد و هلاک دنیا و آخرت شما است اجتناب کنید. مراد اوامر و نواهى الهى است که براى شما بیان فرموده.

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْیَتامى‌: و سؤال مى‌کنند تو را از زندگانى با یتیمان، قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ: بگو به اصلاح آوردن حال یتیمان و محافظت ایشان بهتر است از دورى کردن از ایشان. چون آیه شریفه در تهدید تصرف در اموال یتیمان نازل شد، قیم اموال صغار خواستند به کلى از کفالت یتیمان بر کنار شوند، صورت حال خدمت حضرت عرض، و آیه شریفه نازل شد که به صلاح مداخله نمودن شما بهتر است. وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُکُمْ‌: و اگر مخالطه کنید با ایشان در اطعام، پس برادران شما هستند در دین، و از حق برادرى آنست که مخالطه و مساعدت نمائید. وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ‌: و خدا مى‌داند فساد کننده آن را. این کلام وعد و وعید است کسى را که مخالطه نماید یتیمان را به جهت اصلاح یا افساد، یعنى حق تعالى مى‌داند قصد اشخاص را و ایشان را بر وفق اعمال مجازات فرماید از اعطاء ثواب به مصلحین و پاداش عقاب‌

تفسیر اثنا عشرى، ج‌۱، ص: ۳۹۵

به مفسدین. پس به جهت صلاح به توفیر اموال آنها تصرف کنید به وجهه شرعیه نه به جهت اتلاف و صرف در ما یحتاج خود که ممنوع هستید. وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ‌: و اگر خواستى خدا هر آینه به زحمت انداختى شما را به آنکه مخالطه با یتیمان را حرام فرمودى، لکن خدا به رأفت و رحمت شامله خود نخواسته و تکلیف ما لا یطاق نفرموده. إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ‌:

بدرستى خداى تعالى غالب و قادر است بر تکالیف، حکیم است به آنچه مصلحت و خیر باشد براى بندگان.

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْیَتامى‌ قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ وَ إِنْ تُخالِطُوهُمْ فَإِخْوانُکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (۲۲۰)

ترجمه‌

در دنیا و آخرت و مى‌پرسند تو را از یتیمان بگو اصلاح نمودن براى ایشان بهتر است و اگر آمیزش کنید با آنها پس برادران شمایند و خدا میداند مفسد را از مصلح و اگر خواسته بود خدا هر آینه در رنج افکنده بود شما را همانا خداوند غالب درستکار است.

جلد ۱ صفحه ۲۷۸

تفسیر

قمى از حضرت صادق (ع) روایت نموده که چون آیه‌ إِنَّ الَّذِینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامى‌ ظُلْماً نازل شد هر کس نزد او یتیمى بود خارج کرد پرسیدند از پیغمبر (ص) از حکم اخراج یتیمان این آیه نازل شد و در مجمع از صادقی