پاورپوینت آیه ۲۶ انعام

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۲۶ انعام دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۲۶ انعام،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۲۶ انعام :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

همین کسانند که هم مردم را از (فیض) آن منع می‌کنند و هم خود را محروم می‌دارند و غافل از آنند که تنها خود را به هلاکت می‌افکنند.

و آنان دیگران را [از توجه به قرآن] بازمی دارند و خود نیز از آن دور می شوند، اینان جز خود را به هلاکت نمی اندازند، و [این خطر را] درک نمی کنند.

و آنان [مردم را] از آن باز مى‌دارند و [خود نیز] از آن دورى مى‌کنند، و[لى‌] جز خویشتن را به هلاکت نمى‌افکنند و نمى‌دانند.

اینان مردم را از پیامبر بازمى‌دارند و خود از او کناره مى‌جویند و حال آنکه نمى‌دانند که تنها خویشتن را به هلاکت مى‌رسانند.

آنها دیگران را از آن بازمی‌دارند؛ و خود نیز از آن دوری می‌کنند؛ آنها جز خود را هلاک نمی‌کنند، ولی نمی‌فهمند!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They dissuade [others] from [following] him, and [themselves] avoid him; yet they destroy no one except themselves, but they are not aware.

And they prohibit (others) from it and go far away from it, and they only bring destruction upon their own souls while they do not perceive.

And they forbid (men) from it and avoid it, and they ruin none save themselves, though they perceive not.

Others they keep away from it, and themselves they keep away; but they only destroy their own souls, and they perceive it not.

معانی کلمات آیه

ینئون: نأى: دور شدن. «ینئون» دور مى شوند.[۱]

نزول

محل نزول:

این آیه در مکه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]

شأن نزول:

«شیخ طوسی» گوید: عده‌اى گویند: این آیه درباره ابولهب نازل شده که در مواسم از رسول خدا صلى الله علیه و آله متابعت می‌نمود و مردم را از آزار رسانیدن به او بازمی‌داشت و در عین حال مردم را مانع از پیروى کردن رسول خدا صلی الله علیه و آله مى گردید. ولى باید گفت: که این آیه درباره کفارى است که در آیه ۲۵ بدان اشاره شده است.

و نیز گویند: درباره ابوطالب عموى پیامبر نازل گردیده است. ولى به عقیده ما این موضوع درست نیست زیرا نشانه و دلائلى وجود دارد که ابوطالب به رسول خدا صلى الله علیه و آله ایمان آورده بود. مخصوصاً شعر معروف و گفتار مشهور او دلیل بارزى بر اعتراف وى به نبوت رسول خدا صلی الله علیه و آله مى باشد.

مجاهد گوید: درباره قریش نازل شده که مردم را از پیروى قرآن بازمی‌داشتند و از تصدیق مردم به نبوت و رسالت و پذیرفتن کلام خدا جلوگیرى می‌نمودند[۳].[۴]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ هُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ یَنْأَوْنَ عَنْهُ وَ إِنْ یُهْلِکُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرُونَ «۲۶»

و آنان، مردم را از آن (پیامبر و قرآن) باز مى‌دارند و خود نیز از آن دور و محروم مى‌شوند، (ولى بدانند که) جز خودشان را هلاک نمى‌سازند، و (لى) نمى‌فهمند.

نکته ها

«یَنئَون» از ریشه‌ى «نأى»، به معناى دور کردن است.

برخى از اهل سنت، در تفسیر خود این آیه را درباره‌ى ابوطالب دانسته و گفته‌اند: وى مردم را از آزار پیامبر نهى مى‌کرد ولى خودش ایمان نمى‌آورد و از مسلمان شدن دورى مى‌جست و برخى آیات دیگر را هم در این باره مى‌دانند (مثل توبه ۱۱۳، قصص ۵۶)، ولى به نظر پیروان مکتب اهل‌بیت، ابوطالب از بهترین مسلمانان است و دلایل ایمان ابوطالب پدر عزیز حضرت على علیه السلام بسیار است که به بعضى از آنها اشاره مى‌کنم:

۱. جملاتى که شخص پیامبراکرم صلى الله علیه و آله و اهل‌بیت علیهم السلام درباره ایمان او فرموده‌اند، بهترین دلیل‌

جلد ۲ – صفحه ۴۳۵

بر ایمان اوست.

۲. حمایت‏هاى بى‏دریغ وى از پیامبر در شرائط بسیار سخت.

۳. اقرارهاى ابوطالب که در اشعار خود نسبت به پیامبر و رابطه خود با خدا دارد.

۴. سفارش‏هاى او به همسر و فرزند و برادرش حمزه که از اسلام و نماز و پیامبر حمایت کنند.

۵. حزن و اندوه فراوانى که براى پیامبر صلى الله علیه و آله به خاطر فوت ابوطالب پیدا شد.

۶. ابوبکر و عباس گواهى دادند که ابوطالب هنگام مرگ، کلمات «لااله الّااللّه و محمّد رسول اللّه» مى‌گفت.

۷. رسول خدا صلى الله علیه و آله بالاى منبر براى ابوطالب دعا و جنازه‌ى او را تشییع کرد و به حضرت على علیه السلام دستور کفن کردن او را داد. تنها بر او نماز گذاشته نشد زیرا تا آن روز نماز میّت واجب نشده بود، چنانکه بر خدیجه هم نماز گزارده نشد.

۸. حضرت على علیه السلام در نامه‌اى به معاویه نوشتند که بسیار فرق است میان پدر من ابوطالب با پدر تو ابوسفیان.

۹. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: من در قیامت، شفیع پدر و مادر و عمویم ابوطالب هستم.

۱۰. در حدیث مى‌خوانیم که خداوند به رسول خود وحى کرد که آتش بر پدر و مادر و کفیل تو حرام است.

۱۱. در مسلمان بودن فاطمه بنت‌اسد علیها السلام که از زنان خوش سابقه و مهاجر است، شکّى نیست و اگر ابوطالب مسلمان نبود، هرگز رسول خدا صلى الله علیه و آله اجازه نمى‌داد که شوهر این زن، مردى بى‌ایمان باشد. «۱»

پیام ها

۱- کفّار و مشرکان، همواره در تلاش براى کارشکنى و بازداشتن مردم از گوش‌دادن به قرآن بودند. وَ هُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ‌ …

«۱». الغدیر، ج ۷ و ۸؛ الصحیح‌من‌السیره، ج ۱، ص ۱۳۴- ۱۴۲.

جلد ۲ – صفحه ۴۳۶

۲- دورى از پذیرفتن حق، سبب به هلاکت انداختن خود انسان مى‌شود. «وَ إِنْ یُهْلِکُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ»

۳- شعور واقعى، یافتن راه حقّ است و گم کردن راه حقّ و رهبر حقّ، از سوى هر که باشد، بى‌شعورى است. «وَ ما یَشْعُرُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ هُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ وَ یَنْأَوْنَ عَنْهُ وَ إِنْ یُهْلِکُونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرُونَ «۲۶»

بعد از آن در بیان عناد و اصرار ایشان در کفر مى‌فرماید:

وَ هُمْ یَنْهَوْنَ عَنْهُ‌: و کافران باز مى‌دارند مردمان را از ایمان به پیغمبر خاتم صلى اللّه علیه و آله‌ وَ یَنْأَوْنَ عَنْهُ‌: و خود دور مى‌شوند از او، یعنى نه خود ایمان مى‌آورند و نه دیگران را مى‌گذارند ایمان آرند. وَ إِنْ یُهْلِکُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ‌: و

تفسیر اثنا عشرى، ج‌۳، ص: ۲۴۷

هلاک نمى‌کنند کفار به نهى نمودن و دور ساختن از ایمان مگر نفوس خود را وَ ما یَشْعُرُونَ‌: و نمى‌دانند و ادراک نکنند که آن هلاک، تعدى به غیر ایشان نکند. بعضى مخالفین آیه را در شأن حضرت ابى طالب دانند، لکن کذب، و از درجه اعتبار ساقط است زیرا:

۱- آیه شریفه معطوف است بر آیات سابقه، و معطوف علیه لاحق دلالت مى‌کند بر عدم صحت این قول، چه همه آن در ذم کفار است که معاند حضرت رسالتند.

۲- اجماع اهل بیت بر ایمان حضرت ابى طالب و اجماع ایشان، حجت است.

۳- از ابن عمر مروى است: روز فتح مکه ابو بکر پدر خود ابو قحافه را که کور و پیر فانى شده بود خدمت پیغمبر صلى اللّه علیه و آله آورد و مسلمان شد.

حضرت فرمود: چرا این پیر را در رنج انداختى و بدینجا آوردى؟ گفت: خواستم تا خدا او را اجر دهد به خدائى که تو را به حق مبعوث ساخته، که فرح من به اسلام ابى طالب بیشتر بود از اسلام پدر خود، و من به جهت روشنى چشم و خشنودى تو التماس کردم از پدرم. حضرت فرمود: راست گفتى. «۱» این حدیث دلالت تمام دارد بر اسلام ابى طالب.

تتمه- احادیث نیز بسیار وارد شده:

۱- در کتاب کافى از حضرت صادق علیه السّلام فرمود: مثل ابى طالب، مثل اصحاب کهف است در هنگامى که پنهان نمودند ایمان را و ظاهر کردند کفر را. پس عطا فرمود