پاورپوینت آیه ۲۸ توبه

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۲۸ توبه دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۲۸ توبه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۲۸ توبه :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، محققا بدانید که مشرکان نجس و پلیدند و بعد از این سال (که عهدشان به پایان می‌رسد) نباید قدم به مسجد الحرام گذارند و اگر (در اثر دور شدن تجارت و ثروت آنها از شما) از فقر می‌ترسید خدا اگر بخواهد شما را به فضل خود (از خلق و از مشرکان) بی‌نیاز خواهد کرد، که خدا دانا و در کمال عنایت و حکمت است.

ای اهل ایمان! جز این نیست که مشرکان پلیدند؛ پس نباید بعد از امسال به مسجدالحرام نزدیک شوند؛ و اگر [به سبب قطع رابطه با آنان و تعطیل شدن داد و ستد با ایشان] از بی نوایی و تنگدستی می ترسید، خدا اگر بخواهد شما را از فضل و احسانش بی نیاز می کند؛ یقیناً خدا دانا و حکیم است.

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، حقیقت این است که مشرکان ناپاکند، پس نباید از سال آینده به مسجدالحرام نزدیک شوند، و اگر [در این قطع رابطه‌] از فقر بیمناکید، پس به زودى خدا -اگر بخواهد- شما را به فضل خویش بى‌نیاز مى‌گرداند، که خدا داناى حکیم است.

اى کسانى که ایمان آورده‌اید، مشرکان نجسند و از سال بعد نباید به مسجد الحرام نزدیک شوند. و اگر از بینوایى مى‌ترسید، خدا اگر بخواهد به فضل خویش بى‌نیازتان خواهد کرد. زیرا خدا دانا و حکیم است.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! مشرکان ناپاکند؛ پس نباید بعد از امسال، نزدیک مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر می‌ترسید، خداوند هرگاه بخواهد، شما را به کرمش بی‌نیاز می‌سازد؛ (و از راه دیگر جبران می‌کند؛) خداوند دانا و حکیم است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

O you who have faith! The polytheists are indeed unclean: so let them not approach the Holy Mosque after this year. Should you fear poverty, Allah will enrich you out of His grace, if He wishes. Indeed Allah is all-knowing, all-wise.

O you who believe! the idolaters are nothing but unclean, so they shall not approach the Sacred Mosque after this year; and if you fear poverty then Allah will enrich you out of His grace if He please; surely Allah is Knowing Wise.

O ye who believe! The idolaters only are unclean. So let them not come near the Inviolable Place of Worship after this their year. If ye fear poverty (from the loss of their merchandise) Allah shall preserve you of His bounty if He will. Lo! Allah is Knower, Wise.

O ye who believe! Truly the Pagans are unclean; so let them not, after this year of theirs, approach the Sacred Mosque. And if ye fear poverty, soon will Allah enrich you, if He wills, out of His bounty, for Allah is All-knowing, All-wise.

معانی کلمات آیه

نجس: (بر وزن عمل): غیر نظیف، پلید.
در مجمع البیان آمده:
«کل مستقذر نجس یقال: رجل نجس و امرأه نجس و قوم نجس».
راغب گوید: قذاره دو گونه است: یکى محسوس است، دیگرى معنوى.
خدا مشرکان را با وجه دوم وصف کرده است. «نجس»: پلید.

عامهم: عام: سال. راغب گوید: آن مثل «سنه» است لکن سنه، بیشتر در سال مشقت و قحطى به کار مى‏ رود.
در قاموس قرآن گفته‏ ام که «عام» در سال خوشى به کار رود.
آن سال براى مشرکان خوش بود که اجازه حج داشتند.

عیله: عیل و عیله: فقر و تنگ دستى. «عال یعیل عیلا: افتقر».[۱]

نزول

مفسرین گویند: سبب نزول آیه چنین بوده که مشرکین از راه‌هاى دور انواع متاع و کالا و طعام مى آوردند. وقتى که آیه نجس بودن مشرکین و ممنوع گردیدن ورود آن‌ها به مسجدالحرام نازل گردید مسلمین گفتند: یا رسول الله اگر اینان به مسجدالحرام نیایند تجارت ما قطع شده و طعام و روزى بر ما تنگ گردد و بازار ما به کسادى افتد و منافع و دوستى ما با آن‌ها بریده خواهد شد. خداوند این آیه را نازل فرمود و خاطرنشان ساخت اگر شما از فقر و تنگدستى مى ترسید خداوند شما را از فضل خویش مستغنى و بى‌نیاز خواهد گردانید.[۲]

چنان که از عبدالله بن عباس[۳] و نیز از سعید بن جبیر و عکرمه و عطیه العوفی و ضحّاک و قتاده[۴] نیز روایت کرده اند.[۵]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا وَ إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شاءَ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ «۲۸»

اى کسانى‌که ایمان آورده‌اید! قطعاً مشرکان، پلید وناپاکند، پس بعد از این سال نباید به مسجدالحرام نزدیک شوند و اگر (به خاطر راندن کفّار و قطع داد و ستد) از فقر و تنگدستى مى‌ترسید، پس به زودى خداوند اگر بخواهد از فضل خویش شما را بى‌نیاز خواهد کرد، قطعاً خداوند آگاه و حکیم است.

نکته ها

یکى از فرمان‌هاى چهارگانه‌اى که حضرت على علیه السلام در حج سال نهم هجرى به مشرکان ابلاغ کرد این بود که آنها از سال آینده، حقّ ورود به مسجدالحرام را ندارند.

پیام ها

۱- شرک، پلیدى است. «نَجَسٌ» پاکى واقعى در سایه‌ى ایمان است.

۲- مؤمن باید نسبت به مشرک، تنفّر داشته باشد. «الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ»

۳- در اعلام برنامه ودیدگاه، توجّه به توان اجرایى خود داشته باشیم. «إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ» (با آنکه پلیدبودن مشرکان مربوط به سال نهم وسال اعلام برائت نبود، لیکن چون در آن سال مسلمانان قدرت اجرا پیدا کردند، این امر اعلام شد)

۴- چون نزدیک شدن، زمینه‌ى وارد شدن است، پس مشرکان نباید به مکان‌هاى مقدّس حتّى نزدیک شوند. «فَلا یَقْرَبُوا»

۵- در قرآن، فلسفه‌ى برخى نهى‌ها وتحریم‌ها بیان شده است. «نَجَسٌ فَلا یَقْرَبُوا»

۶- همه‌ى زمین‌ها از نظر قداست، یکسان نیستند. «فَلا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ»

۷- با مخالفان هم مدارا کنیم و به آنان مهلت دهیم. «بَعْدَ عامِهِمْ هذا»

۸- در دستورات و آئین‌نامه‌ها، به تنش‌ها وپیامدهاى آن نیز توجّه کنیم. نَجَسٌ فَلا یَقْرَبُوا … وَ إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً …

جلد ۳ – صفحه ۴۰۴

۹- تنگناهاى اقتصادى و فشارهاى مالى، ما را نسبت به دینمان بى‌تعهّد نسازد.
«إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً»

۱۰- هرکجا احساس نگرانى اجتماعى شد، باید روحیّه‌ى امید و توکّل را در مردم زنده کرد. «إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ»

۱۱- رزق ما به دست دیگران (مسافران و جهانگردان) نیست، بلکه به دست خداست. «یُغْنِیکُمُ اللَّهُ»

۱۲- از قطع رابطه اقتصادى با کفّار، به خاطر مکتب، نگران نباشیم. «یُغْنِیکُمُ اللَّهُ»

۱۳- بیش از زرنگى ومدیریّت وسرمایه و …، فضل الهى در غناى مردم نقش دارد.
«یُغْنِیکُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ»

۱۴- احکام دین، بر پایه‌ى علم و حکمت الهى است. «عَلِیمٌ حَکِیمٌ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا وَ إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ إِنْ شاءَ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ «۲۸»

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا: اى کسانى که ایمان آورده‌اید. إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ‌: این است و جز این نیست که مشرکان نجس هستند. ابن عباس گوید:

اعیان نجسه‌اند مانند سگ و خوک. فَلا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ‌: پس نباید

«۱» تفسیر ابو الفتوح رازى ج ۵ ص ۱۵۴.

ج۵، ص ۵۶

نزدیک و پیرامون مسجد الحرام شوند. بَعْدَ عامِهِمْ هذا: بعد از امسال. نزد بعضى سال حجه الوداع. و به قول مفسرین‌ «۱» خاصه سال نهم هجرت سالى که حضرت امیر المؤمنین على علیه السّلام ده آیه اول سوره برائه بر اهل مکه خواند و عهدشان را ساقط نمود. نزد بعضى منع از حضور موسم و دخول حرم. ابو الفتوح رازى فرماید: «۲» حمل آیه بر حقیقت اولى‌تر باشد تا مجاز بدون ضرورت، مراد آنکه اطراف خانه کعبه یعنى مکه نباشند. و آیه شریفه عام است نسبت به تمام اقسام کفار و کلیّه مساجد مسلمین.

تبصره- یکى از نجاسات، کافر است به تمام اقسام؛ و اجماع بر آن مستفیض بلکه متواتر است به دلیل آیه شریفه. و مراد از نجاست، نجاست مقابل طهارت باشد نه قذارت، زیرا اولا: در روایات لفظ نجس اطلاق نشده بر قذر اصلا. ثانیا: تفسیر ابن عباس با قرب زمان به نزول آیه، شاهد مدعا باشد که کفار مانند نجاسات عینیه‌اند منتها خاصى زائد بر سایر نجاست دارند و آن منع دخول آنان است در مسجد حتى در حال خشکى و نداشتن رطوبت مسریه به خلاف سایر نجاسات. یا آنکه کفار نجاست عینیه و نجاسات حکمیه دارند و تنافى و مانعه الجمع نباشد، زیرا مراد به نجس العین آنکه: هر چه را کافر مماسه نماید نجس و نجاست او متعدى به غیر شود. و مراد به نجس الحکم آنکه به ایمان حکم نجاست از او زایل شود، پس کافر از یک وجه مانند سگ و خوک، و از یک وجه مثل جنب و حایض باشد، و اگر مقصود بر نجاست حکمیه بودى، هر آینه تعدى ننمودى مانند جنب و حایض، پس کافر به خلاف این دو است.

اما کافر کتابى- مانند یهود و نصارى و مجوس هم ملحق به کتابى است، عده‌اى از علما دعوى اجماع نموده بر نجاست آنها مانند: سیدین و شیخ و علامه حلى و محقق و شهیدین (قدس اللّه سرهم) و غیره، و اصل استدلال آیه‌ «إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ» بنابر شمول مشرک ذمى را به جهت شیوع اطلاق‌

«۱» مجمع البیان ۳ ص ۲۰.

«۲» تفسیر ابو الفتوح رازى ج ۵ ص ۱۵۷.

ج۵، ص ۵۷

مشرک، بر ذمّى، چنانچه شارح روضه تصریح به آن نموده استشهادا به قول «نووى» در تحریر که مشرک اطلاق شود بر هر کافر از بت پرست و یهود و نصرانى و مجوس و غیر آنها. و مؤید نسبت اشراک به یهود و نصارى فرمایش الهى‌ «وَ قالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَ قالَتِ النَّصارى‌ الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ‌ (تا) سُبْحانَهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ» «۱». و اما مجوس بواسطه آنکه قائل به یزدان و اهریمن خالق نور و ظلمت مى‌باشند.

و بعلاوه اخبار داله بر نجاست آنها وارد شده از جمله:

در وسائل موثّقه سعید اعرج سؤال نمود از حضرت صادق علیه السّلام از پیش مانده یهودى و نصرانى را بخورد یا بیاشامد، حضرت فرمود: جایز نیست.

و روایت ابى بصیر از حضرت باقر علیه السّلام در مصافحه مسلم با یهودى و نصرانى فرمود: از پشت جامه، پس اگر مصافحه کرد با دستش با رطوبت، دست خود را بشوى.

و صحیحه على بن جعفر از برادر بزرگوارش حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام سؤال نمود از نصرانى غسل کند با مسلمان در حمام، فرمود: هر گاه بدانى نصرانى است غسل کن به غیر آب حمام، الا آنکه غسل کند نصرانى در حوض، پس بشوید حوض را و تطهیر کند، بعد غسل نماید.

اما مجوس- در وسائل- محمد بن مسلم سؤال نمود از حضرت باقر یا صادق علیهما السلام از مردى که مصافحه با مجوسى نماید، فرمود: بشوید دست خود را و وضوء لازم نیست، یعنى موجب بطلان وضو نباشد. و روایت هارون بن خارجه از حضرت صادق علیه السلام سؤال نمودم که من مخالطه با مجوسى نمایم، آیا از طعام آنها بخورم، فرمود: جایز نیست. و روایت على بن جعفر از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام پرسیدم از هم غذا شدن با مجوسى در یک کاسه و خوابیدن با او در یک رختخواب و مصافحه با او، فرمود: جایز نیست. و غیره از اخبار در این باب.

«۱» سوره توبه آیه ۳۰ و ۳۱.

ج۵، ص ۵۸

تبصره- بعض اخبار در بدو نظر، ظاهرش دال بر طهارت کتابى و موهم تعارض باشد، لکن تعارض در جائى است که دو حجت مساوى باشند از حیث سند و جهت صدور و جهت دلالت؛ و اخبار طهارت کتابى، جهت صدورش محرز نیست به سبب وجود قرائنى که دلالت دارد بر صادر شدن آنها تقیه مثل فرمایش «لا تقولنّ انّه حرام یا لا تدعه بانّه حرام» و ایضا از شواهد، سؤال راویان است، زیرا سؤال منوط به غرضى و در این مقام جهتى نبوده مگر نجاست و آن هم بین آنها مسلم و سؤال از حکم تقیه بوده، و لذا اصرار مى‌نمودند و شرح این مبحث مفصلا مسطور شده. پس بنابراین مقام تعارض نیست و بر فرض تعارض، اخبار نجاست مقدم باشد به سبب کثرت آن، و اعراض مشهور از ا