پاورپوینت آیه ۳۰ سوره ق

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۳۰ سوره ق دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۳۰ سوره ق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۳۰ سوره ق :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

روزی که جهنّم را گوییم: آیا مملوّ (از وجود کافران) شدی؟ و او گوید: آیا (دوزخیان) بیش از این هم هستند؟

[یاد کن] روزی را که به دوزخ می گوییم: آیا پر شدی؟ می گوید: آیا زیادتر از این هم هست؟

آن روز که [ما] به دوزخ مى‌گوییم: «آیا پر شدى؟» و مى‌گوید: «آیا باز هم هست؟»

روزى که جهنم را مى‌گوییم: آیا پر شده‌اى؟ مى‌گوید: آیا هیچ زیادتى هست؟

(به خاطر بیاورید) روزی را که به جهنّم می‌گوییم: «آیا پر شده‌ای؟» و او می‌گوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

The day when We shall say to hell, ‘Are you full’ It will say, ‘Is there any more’

On the day that We will say to hell: Are you filled up And it will say: Are there any more

On the day when We say unto hell: Art thou filled and it saith: Can there be more to come

One Day We will ask Hell, “Art thou filled to the full” It will say, “Are there any more (to come)”

معانی کلمات آیه

«هَلِ امْتَلاَتِ»: آیا پر شده‌ای؟ حرف استفهام، تقریری است. یعنی بگو که پر شده‌ای و ما به وعده خود وفا کرده‌ایم. «هَلِ امْتَلاَتِ … مَزِیدٍ»: معنی دیگر: آیا پر شده‌ای؟ دوزخ می‌گوید: آیا افزون بر این هم هست؟ در این صورت افزون‌طلبی دوزخ بر اثر خشم بر دوزخیان و تقاضای تضییق مکان بر آنان و رویهم متراکم شدن ایشان است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

قالَ قَرِینُهُ رَبَّنا ما أَطْغَیْتُهُ وَ لکِنْ کانَ فِی ضَلالٍ بَعِیدٍ «۲۷»

(شیطان،) هم‌نشین او گوید: پروردگارا! من او را به طغیان وادار نکردم، بلکه او خودش در گمراهى عمیق و دور بود.

قالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُمْ بِالْوَعِیدِ «۲۸» ما یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ «۲۹»

(خداوند فرماید:) نزد من با یکدیگر مشاجره نکنید، من پیش از این وعده عذاب را به شما داده بودم. فرمان (افکندن کافر در دوزخ) نزد من تغییر نمى‌یابد و من هرگز به بندگانم، ستم نکنم.

یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ «۳۰»

روزى که به دوزخ گوییم: آیا پر شدى؟ و او گوید: آیا بیش از این هم هست؟

نکته ها

امام صادق علیه السلام فرمودند: منظور از «قرین» در این آیه، شیطان است. «۱» آرى، در جاى دیگر نیز مى‌خوانیم: شیطان، قرین بعضى از خلافکاران مى‌گردد. «۲» «فَهُوَ لَهُ قَرِینٌ» «۳»

یکى از عوامل دوزخى شدن انسان، دوست و هم‌نشین بد است، چنانکه قرآن در این آیات، از شیطان به عنوان هم‌نشینى که انسان را به دوزخ مى‌افکند نام برده است. یکى از ناله‌هاى دوزخیان در قیامت، اظهار ندامت از گرفتن دوستان بد در دنیاست، چنانکه قرآن سخن آنان را چنین بیان مى‌فرماید: «یا وَیْلَتى‌ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلًا» «۴» اى کاش! فلانى را به دوستى نمى‌گرفتم.

در قیامت، میان مجرمان با یکدیگر، و مجرمان با رهبران فاسد، و مجرمان با شیطان،

«۱». بحار، ج ۵، ص ۳۲۳.

«۲». تفسیر المیزان.

«۳». زخرف، ۳۶.

«۴». فرقان، ۲۸.

جلد ۹ – صفحه ۲۲۳

گفتگوهایى است و هر کدام تلاش مى‌کنند که گناه خود را به گردن دیگرى بیاندازند. در قرآن، صحنه‌هایى از این مشاجرات نقل شده است، از جمله:

گاهى به یکدیگر مى‌گویند: «لَوْ لا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ» «۱» اگر شما نبودید، قطعاً ما مؤمن بودیم، ولى پاسخ مى‌شنوند: «بَلْ لَمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ» «۲» هرگز چنین نیست، بلکه شما خودتان ایمان‌آور نبودید.

در صحنه و موقفى دیگر به رهبران فاسد مى‌گویند: «کُنَّا لَکُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا» «۳» ما تابع شما بودیم و بدبخت شدیم، آیا مى‌توانید امروز گرهى از کار ما باز کنید.

و در صحنه‌اى، شیطان را ملامت مى‌کنند و او مى‌گوید: فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ‌ … «۴»

مرا سرزنش نکنید، خودتان را سرزنش کنید، من کارى جز دعوت نداشتم، شما خودتان دعوت مرا پذیرفتید.

این آیه نیز سخنى از ابلیس است که مى‌گوید: پروردگارا من آنان را به طغیان وانداشتم.

جهنّم همواره مى‌گوید: «هل من مزید»، چنانکه جهنّمیان نیز در دنیاپرستى و مال و مقام و خوردن اموال مردم سیرى نداشته و «هل من مزید» مى‌گفتند.

پیام ها

۱- دوست و رفیق بد، انسان را به کجا مى‌کشاند؛ انسانى که مى‌توانست با ابرار هم‌نشین باشد، همراه و هم‌نشین شیطان گردیده است. «قَرِینُهُ»

۲- ابلیس، به ربوبیّت خدا معترف است. «قالَ قَرِینُهُ رَبَّنا»

۳- به هوش باشیم که ابلیس در قیامت از خود سلب مسئولیّت مى‌کند و از منحرفان تبرّى مى‌جوید. «ما أَطْغَیْتُهُ»

۴- ابلیس کار خود را تنها در محدوده دعوت و وسوسه مى‌داند، نه اجبار مردم.
«ما أَطْغَیْتُهُ»

«۱». سبأ، ۳۱.

«۲». صافّات، ۲۹.

«۳». ابراهیم، ۲۱.

«۴». ابراهیم، ۲۲.

جلد ۹ – صفحه ۲۲۴

۵- کار انسان به جایى مى‌رسد که شیطان او را گمراه مى‌شمرد. قالَ قَرِینُهُ‌ … فِی ضَلالٍ بَعِیدٍ

۶- دوزخیان در قیامت با ابلیس جدال و تخاصم دارند. «لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ»

۷- به جاى جدال و مخاصمه با شیطان در قیامت که سودى ندارد، در دنیا به ستیز با او برخیزیم. «لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ»

۸- قهر خدا، بعد از اتمام حجت است. أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ‌ … قَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُمْ بِالْوَعِیدِ

۹- گفتگوها و جرّ و بحث‌ها در قیامت، حکم الهى را تغییر نمى‌دهد و سبب بازنگرى و تجدید نظر در حکم نمى‌شود. «ما یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ»

۱۰- تغییر حکم و تخفیف کیفر ظالم، سبب ظلم به مظلومان است. «ما یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ»

۱۱- به دوزخ افتادن مجرمان، ظلمى است که آنان در حق خود مرتکب شده‌اند، نه ظلم خدا در حق آنان. أَلْقِیا فِی جَهَنَّمَ‌ … وَ ما أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِیدِ

۱۲- دوزخ، داراى نوعى شعور است و مخاطب خداوند قرار مى‌گیرد و سؤال‌الهى را پاسخ مى‌دهد. «هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ (۳۰)

یوم یقول لجهنّم: و یاد کن روزى را که گوید مر جهنم را، هَلِ امْتَلَأْتِ‌: آیا پر شدى از کفار و فجار، یا تبدل و متغیر نشود فرمان وعد و وعید در روزى که حق سبحانه این خطاب به جهنم فرماید. حفص که یکى از قراء است‌ (نَقُولُ) خوانده، یعنى روزى که گوئیم به جهنم آیا پر شدى از کفار جن و انس.

وَ تَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ: گوید جهنم آیا هیچ زیادتى هست، یعنى زیاده کن و حق تعالى کفار را به او فرستد تا پر شود (یا استفهام بمعنى نفى) یعنى پر شدم و زیادتى را گنجایش نیست. زمخشرى گفته‌ «۱» این سؤال و جواب از باب تخییل و مقصود تصویر این معنى در قلوب و تبیین آن در عقول است و این کلام متضمن دو معنى باشد: ۱- آنکه جهنم با وجود زیادتى اتساع و گنجایش از کفار پر شود تا به حدى که وسعت نداشته باشد. ۲- آنکه جهنم به اندازه‌اى سعه دارد که هر چند در آن داخل کنند باز هم جا داشته باشد.

تبصره: طبرسى فرماید «۲»: در تکلم جهنم چند وجه است:

«۱» در تفسیر کشاف (چ مصر ۱۳۵۴ ق) ج ۴ ص ۲۳.

«۲» در مجمع البیان (۱۴۰۳ ق- قم) ج ۵ ص ۱۴۸- ۱۴۷.

جلد ۱۲ – صفحه ۲۳۶

۱- آنکه به جهت فرط وسعت و عظمت به منزله ناطقى باشد که کسى او را گوید آیا پر شدى، جواب دهد پر نشدم و هنوز در من سعه کثرت هست.

۲- حق تعالى آلت تکلم را در او خلق فرماید تا به این قول متکلم شود و این مستبعد نیست، زیرا ذاتى که قادر باشد بر انطاق جوارح و جلود، البته قادر خواهد بود بر آنکه جهنم را به نطق آورد.

۳- خطاب از روى حقیقت خزنه جهنم را باشد و اسناد آن به جهنم بر سبیل توسع و معنى آنکه: اى خازنان جهنم آ