پاورپوینت آیه ۳۱ توبه

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۳۱ توبه دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۳۱ توبه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۳۱ توبه :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

علماء و راهبان خود را (از نادانی) به مقام ربوبیت شناخته و خدا را نشناختند و نیز مسیح پسر مریم را (که متولد از مادر معین و حادث و مخلوق خداست) به الوهیت گرفتند در صورتی که مأمور نبودند جز آنکه خدای یکتایی را پرستش کنند که جز او خدایی نیست، که منزه و برتر از آن است که با او شریک قرار می‌دهند.

آنان دانشمندان و راهبانشان و مسیح پسر مریم را به جای خدا به خدایی گرفتند؛ در حالی که مأمور نبودند مگر اینکه معبود یگانه را که هیچ معبودی جز او نیست بپرستند؛ منزّه و پاک است از آنچه شریک او قرار می دهند.

اینان دانشمندان و راهبان خود و مسیح پسر مریم را به جاى خدا به الوهیّت گرفتند، با آنکه مأمور نبودند جز اینکه خدایى یگانه را بپرستند که هیچ معبودى جز او نیست. منزه است او از آنچه [با وى‌] شریک مى‌گردانند.

حبرها و راهبان خویش و مسیح پسر مریم را به جاى اللّه به خدایى گرفتند و حال آنکه مأمور بودند که تنها یک خدا را بپرستند، که هیچ خدایى جز او نیست. منزه است از آنچه شریکش مى‌سازند.

(آنها) دانشمندان و راهبان خویش را معبودهایی در برابر خدا قرار دادند، و (همچنین) مسیح فرزند مریم را؛ در حالی که دستور نداشتند جز خداوند یکتائی را که معبودی جز او نیست، بپرستند، او پاک و منزه است از آنچه همتایش قرار می‌دهند!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

They have taken their scribes and their monks as lords besides Allah, and also Christ, Mary’s son; though they were commanded to worship only the One God, there is no god except Him; He is far too immaculate to have any partners that they ascribe [to Him]!

They have taken their doctors of law and their monks for lords besides Allah, and (also) the Messiah son of Marium and they were enjoined that they should serve one Allah only, there is no god but He; far from His glory be what they set up (with Him).

They have taken as lords beside Allah their rabbis and their monks and the Messiah son of Mary, when they were bidden to worship only One Allah. There is no Allah save Him. Be He Glorified from all that they ascribe as partner (unto Him)!

They take their priests and their anchorites to be their lords in derogation of Allah, and (they take as their Lord) Christ the son of Mary; yet they were commanded to worship but One Allah: there is no god but He. Praise and glory to Him: (Far is He) from having the partners they associate (with Him).

معانی کلمات آیه

احبار: حبر (بر وزن جسر) عالم و اثر پسندیده. به فتح اول نیز آید، ولى کسر آن افصح است.
عالم را از آن حبر گویند که اثر علم و عملش پسندیده است و مى‏ ماند. جمع آن احبار
و آن در آیه، ظاهرا شامل علماى یهود و نصارى است.

رهبان: رهب: ترس. راهب: کسى که از خدا مى‏ ترسد و در عرف، به راهب و صومعه نشین مسیحیان اطلاق مى‏ شود. جمع آن رهبان است. مثل راکب و رکبان. به نظر راغب، مفرد و جمع به کار رود.

ارباب: رب در اصل به معنى تربیت و به معناى فاعل «مربى» به کار رود.
جمع آن، ارباب است. به معنی رئیس مطاع، رفیق و مصلح نیز آید.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلَّا هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ «۳۱»

(اهل کتاب،) دانشمندان و راهبانِ خود و مسیح فرزند مریم را به جاى خداوند به خدائى گرفتند، در حالى که دستور نداشتند جز خداى یکتا را که معبودى جز او نیست بپرستند. خداوند از هر چه براى او شریک مى‌پندارند، منزّه است.

نکته ها

«احبار»، جمع «حِبر»، به معناى دانشمند و «رهبان»، جمع «راهب»، به معناى تارکِ دنیا و دِیرنشین است. آنان با همه‌ى قداستشان بنده‌ى خدایند، نه معبود.

اطاعت بى‌قید و شرط از احبار و راهبان، نوعى پرستش آنان است و امام صادق علیه السلام فرمود:
«مَن اطاعَ رجلًا فى معصیه اللَّهِ فقد عَبَدَه» هر کس در راه معصیت خدا، از دیگرى پیروى کند،

جلد ۳ – صفحه ۴۰۸

او را پرستش نموده است. «۱»

امام صادق علیه السلام فرمود: اهل کتاب براى علماى خود، نماز و روزه انجام نمى‌دادند، بلکه علماى آنان حرام‌هایى را حلال و حلال‌هایى را حرام کرده بودند و مردم از آنان پیروى مى‌کردند. «۲»

در قیامت، مشرکان از اینکه خدا را با شرکاى دیگر برابر پنداشته‌اند، حسرت مى‌خورند و مى‌گویند: «تَاللَّهِ إِنْ کُنَّا لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ إِذْ نُسَوِّیکُمْ بِرَبِّ الْعالَمِینَ» «۳»

پیام ها

۱- اطاعت بى‌قید و شرط از غیر خدا، نوعى عبادت غیر خداست. «ما أُمِرُوا إِلَّا لِیَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً»

۲- انسان‌پرستى به هر شکل، شرک است. هیچ شخصیّتى نباید بت شود. «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ»

۳- پیامبرِ معصوم که همه‌ى فکر و هدفش خداست، حسابى جدا از علما دارد، لذا نام مسیح جداگانه مطرح شده است. أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ‌ … وَ الْمَسِیحَ‌

۴- عشق‌ها، دوستى‌ها و اطاعت‌ها باید حدّ و مرز داشته باشد. هر نوع نظام، قطب، مراد، مرشد، اطاعت تشکیلاتى و حزبى و …، اگر سرچشمه‌اش وحى و امر خدا نباشد، شرک است. اتَّخَذُوا … أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ‌

۵- خطر انحراف از توحید به شرک، همیشه و همه جا بوده است. اتَّخَذُوا … أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ‌

۶- تنها خداوند حقّ قانونگذارى دارد. آنان که قانون غیرخدا را مى‌پذیرند، ازمدار اسلام، خارجند. «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ»

۷- غلوّ و زیاده‌روى درباره‌ى انبیا، پرستش انبیا و یا آنان را فرزند خدا دانستن، شرک است. «سُبْحانَهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ»

«۱». تفسیر نورالثقلین.

«۲». بحار، ج ۲، ص ۹۸.

«۳». شعراء، ۹۸.

تفسیر نور(۱۰جلدى)، ج‌۳، ص: ۴۰۹

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِیَعْبُدُوا إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ (۳۱)

اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ‌: اتخاذ نمودند یهود و نصارى علمائشان و زهادشان را. أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ‌: خدایان در اطاعت غیر از خداى تعالى.

بیان- اهل معانى فرموده‌اند (حبر) عالم به صناعت معانى و نیکو ادا کند بیان را. و (راهب) کسى است که متمکن سازد در قلب خود ترس خدا را و ظاهر شود آثار آن در صورت و لباسش و در عرف، استعمال احبار اختصاص یافته به علماى یهود از اولاد هارون و رهبان مختص به علماى نصارى از اصحاب صومعه. اکثر مفسرون گفته‌اند: مراد این نیست که در باره احبار و رهبانان الهیت قائل شدند، بلکه مراد این است که اطاعت آنها نمودند در اوامر و نواهى.

و اخبار نیز مؤید باشد.

۱- از جمله فى الکافى باسناده عن ابى بصیر عن ابى عبد اللّه علیه السّلام قال قلت له‌ «اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ» فقال اما و اللّه ما دعوهم الى عباده انفسهم و لو دعوهم الى عباده انفسهم ما اجابوهم و لکن احلّوا لهم حراما و حرّموا علیهم حلالا فعبدوهم من حیث لا یشعرون.

۱- العیاشى عن ابى بصیر عن ابى عبد اللّه علیه السّلام فى قول اللّه تعالى‌

ج۵، ص ۶۷

«اتَّخَذُوا أَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ» فقال «اما و اللّه ما صاموا لهم و لا صلّوا و لکنّهم احلّوا لهم حراما و حرّموا علیهم حلالا فاتّبعوهم».

۱- در کافى از ابى بصیر گوید: خدمت حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم: اتخاذ نمودند احبار و رهبانان، خدایان غیر از حق تعالى؟ حضرت فرمود:

آگاه باش قسم به خدا دعوت نکردند ایشان مردم را به عبادت خود، و اگر دعوت مى‌کردند مردم اجابت نمى‌نمودند؛ و لکن احبار و رهبانان حلال کردند براى آنها حرام را و حرام نمودند بر ایشان حلال را، پس اطاعت کردند از جهت آنکه شعور نداشتند، یعنى قوه شعور و ادراک را مهمل گذاشتند و الّا غیر خدا را در تحلیل محرمات و تحریم محللات اطاعت نمى‌کردند.

۲- عیاشى از ابى بصیر از آن حضرت روایت نموده در این آیه شریفه فرمود:

آگاه باش، قسم به خدا روزه نگرفتند و نماز نخواندند براى ایشان، و لکن احبار و رهبانان حلال نمودند بر ایشان حرام را و حرام کردند حلال را، پس ایشان متابعت کردند.

۳