پاورپوینت آیه ۴۶ الرحمن

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۴۶ الرحمن دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۴۶ الرحمن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۴۶ الرحمن :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

و هر که از مقام (قهر و کبریایی) خدایش بترسد او را دو باغ بهشت خواهد بود.

و برای کسی که از مقام پروردگارش [که احاطه و تسلّط او بر ظاهر و باطن هستی است] بترسد دو بهشت است.

و هر کس را که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است.

هر کس را که از ایستادن به پیشگاه پروردگارش ترسیده باشد دو بهشت است.

و برای کسی که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتی است!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

For him who stands in awe of his Lord will be two gardens.

And for him who fears to stand before his Lord are two gardens.

But for him who feareth the standing before his Lord there are two gardens.

But for such as fear the time when they will stand before (the Judgment Seat of) their Lord, there will be two Gardens-

معانی کلمات آیه

مقام: اسم مکان است (محل ایستادن) و نیز مصدر میمى آید.[۱]

نزول

عطا گوید: این آیه درباره ابوبکر بن ابى‌قحافه نازل شده است، نامبرده روزى درباره قیامت و موازین حساب و بهشت و جهنم سخن می‌راند و مى گفت: دوست داشتم که یکى از سبزیجات مى بودم و مورد خوراک یکى از چارپایان قرار مى گرفتم و به دنیا نمى آمدم سپس این آیه نازل گردید[۲] چنان که ابن شوذب نیز آن را روایت نموده است.[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ «۴۶» فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ «۴۷»

و براى کسى که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ (بهشتى) است. پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را انکار مى‌کنید؟

ذَواتا أَفْنانٍ «۴۸» فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ «۴۹»

«۱». واقعه، ۱۷.

«۲». زخرف، ۷۱.

«۳». صافّات، ۴۵.

«۴». انسان، ۱۵.

جلد ۹ – صفحه ۴۰۳

باغ‌هایى داراى درختان پر شاخه و با طراوت (یا نعمت‌هاى متنوّع و گوناگون). پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را انکار مى‌کنید؟

فِیهِما عَیْنانِ تَجْرِیانِ «۵۰» فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ «۵۱»

در آن دو باغ دو چشمه همیشه جارى است. پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را انکار مى‌کنید؟

فِیهِما مِنْ کُلِّ فاکِهَهٍ زَوْجانِ «۵۲» فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ «۵۳»

در آن دو باغ از هر میوه‌اى دو نوع موجود است. پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را انکار مى‌کنید؟

نکته ها

«أَفْنانٍ» یا جمع «فنن» به معناى شاخه تازه است و یا جمع «فان» به معناى انواع.

در بند چهلم دعاى جوشن کبیر مى‌خوانیم: «یا خیر المحبوبین» خداوند، بهترین محبوب است، پس ترس ما از مقام اوست، نه ذات او، مقام آگاهى و حضور و عدل و احاطه او.

خوف از مقام الهى، عامل پیشگیرى از گناه و رسیدن به بهشت است، چنانکه در آیه ۴۰ سوره نازعات مى‌خوانیم: «وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‌ فَإِنَّ الْجَنَّهَ هِیَ الْمَأْوى‌» آنکه از مقام پروردگارش خوف داشته و نفس خود را از هوس‌ها باز دارد، پس قطعاً بهشت موعود جایگاه اوست.

سرچشمه خوف باید معرفت و شناخت مقام پروردگار باشد، «خافَ مَقامَ رَبِّهِ» چنان که اشکى ارزشمند است که بر اساس شناخت باشد. «تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ» «۱» یعنى به خاطر شناخت و معرفتى که پیدا کردند، اشک مى‌ریختند.

در سوره انسان، درباره اهل بیت علیهم السلام مى‌خوانیم که غذاى خود را سه روز پى‌درپى به یتیم و مسکین و اسیر دادند و گفتند؛ ما از پروردگار و روز قیامت مى‌ترسیم، «إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْماً عَبُوساً قَمْطَرِیراً» «۲» و در این آیه مى‌خوانیم: «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ» پس اهل بیت علیهم السلام قطعاً بهشتى هستند.

در روایات آمده است که هرکس در دنیا از خداوند خوف داشت، در آخرت در امان است و

«۱». مائده، ۸۳.

«۲». انسان، ۱۰.

جلد ۹ – صفحه ۴۰۴

هر کس در دنیا احساس امنیّت کرد، در آخرت در خوف است. «۱»

امام صادق علیه السلام فرمود: «من علم ان الله یراه و یسمع ما یقول من خیر و شر فیحجزه ذلک عن القبیح من الاعمال فذلک الذى خاف مقام ربه و نهى النفس عن الهوى» «۲» هر کس باور کند که خداوند او را مى‌بیند و هر چه بگوید مى‌شنوند و این ایمان، او را از کارهاى زشت بازدارد، پس او همان کسى است که از مقام خداوند خائف بوده و نفس خود را از هوس باز داشته است.

در حدیث مى‌خوانیم که رسول خدا صلى الله علیه و آله به امام على علیه السلام فرمود: چند چیز سبب نجات است که یکى از آنها خوف از خداوند در نهان و آشکار است. «۳»

رابطه تنگاتنگ با عالم ربّانى، سبب تقویت خوف از مقام خداوند است. در حدیث مى‌خوانیم: «من مشى فى طلب العلم خطوتین و جلس عند العالم ساعتین و سمع من المعلم کلمتین اوجب الله له جنتین کما قال: «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ»» «۴» هر کس براى تحصیل علم دو قدم بردارد و نزد عالم دو ساعتى بنشیند و از استاد دو کلمه‌اى فرا گیرد، خداوند براى او دو باغ بهشتى واجب مى‌نماید و آنگاه به این آیه قرآن استناد کرد.

خوف از مقام خداوند در دنیا، وسیله درامان ماندن از همه خوف‌ها در آخرت است. چنانکه در آیات دیگر قرآن، این عبارت تکرار شده است: «أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ» «۵»

میوه‌هاى بهشتى، نه زحمت چیدن دارد، «جَنَى الْجَنَّتَیْنِ دانٍ» نه دسترسى به آنها زمان مى‌برد، «قُطُوفُها دانِیَهٌ» «۶» نه محدودیّت دارد، «فاکِهَهٍ کَثِیرَهٍ» «۷» و نه موسم خاص.
«لا مَقْطُوعَهٍ وَ لا مَمْنُوعَهٍ» «۸»

لقمان به فرزندش سفارش کرد، آن گونه خوف الهى داشته باش که عبادت جنّ و انس تو را آرام نکند و آن گونه به فضل خداوند امیدوار باش که گناه ثقلین تو را مأیوس نکند. مشابه‌

«۱». تفسیر کنزالدقائق.

«۲». تفسیر نورالثقلین.

«۳». تفسیر کنزالدقائق.

«۴». ارشادالقلوب، ج ۱، ص ۱۹۵.

«۵». یونس، ۶۲.

«۶». حاقّه، ۲۳.

«۷». واقعه، ۳۲.

«۸». واقعه، ۳۳.

جلد ۹ – صفحه ۴۰۵

این کلام از حضرت على علیه السلام نیز نقل شده است. «۱»

امام باقر علیه السلام از رسول اکرم صلى الله علیه و آله نقل مى‌کند که هیچ کس به اعمال خود تکیه نکند، بلکه تنها به فضل و رحمت خداوند تکیه کنید. «۲»

پیام ها

۱- در دادگاه عدل الهى، نژاد، رنگ، شغل، سن و جنسیّت ملاک سنجش نیست.
وَ لِمَنْ خافَ‌ … جَنَّتانِ‌

۲- خدا ترسى، سرچشمه‌ى حق پذیرى و عمل صالح است و لذا براى ورود به بهشت، شرط دیگرى در کنار خوف نیامده است. وَ لِمَنْ خافَ‌ … جَنَّتانِ‌

۳- ذات خداوند، منشأ رحمت است. توجّه انسان به مقام و جایگاه خداوند در نظام هستى و دادگاه قیامت، موجب دقّت در رفتار و گفتار و پیشگیرى از وقوع جرم و گناه مى‌شود. «خافَ مَقامَ رَبِّهِ»

۴- در تربیت، باید تهدید و تشویق در کنار هم باشد. هذِهِ جَهَنَّمُ‌ … جَنَّتانِ‌

۵- در بهشت هم فراوانى هست، «مِنْ کُلِّ فاکِهَهٍ» هم تنوّع، «زَوْجانِ» و هم در دسترس بودن. «جَنَى الْجَنَّتَیْنِ دانٍ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ (۴۶)

بعد از ذکر وعید، بیان وعد را فرماید.

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ‌: براى کسى که بترسد از ایستادن نزد پروردگار خود، یعنى محضر موقف حساب و بدان جهت ترک معاصى نماید، جَنَّتانِ‌: دو بهشت است. یا آنکه مراد به مقام قیام او سبحانه باشد بر بندگان. پس معنى آنکه کسى که بترسد از آنکه خدا شاهد و حافظ اعمال اوست و به جهت آن بر معصیت جسارت ننماید، او را دو جاى در بهشت است؛ و لذا در کافى- از حضرت صادق علیه السّلام در این آیه شریفه قال:

من علم انّ اللّه یراه و یسمع ما یقول و یعلم ما یعمله من خیر او شرّ فیحجزه ذلک عن القبیح من الاعمال فذلک الّذى خاف مقام ربّه و نهى النّفس عن الهوى‌ «۱».

فرمود: هر که بداند بدرستى که خداى بیند او را و مى‌شنود آنچه مى‌گوید و مى‌داند آنچه بجا آورد او از خیر یا شر، پس مانع شود او را این علم از اعمال قبیحه، پس آن آن کس است آنکه ترسد مقام پروردگارش را و نهى نموده نفس خود را از هوى.

ابن بابویه رحمه اللّه- در من لا یحضر- در مناهى نبى صلّى اللّه علیه و آله:

من عرضت له فاحشه او شهوه فاجتنبها من مخافه اللّه تعالى حرّم اللّه علیه النّار و امنه من الفزع الاکبر و انجز له ما وعده فى کتابه فى قوله تعالى‌ «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ» «۲».

«۱» به نقل از نور الثقلین، ج ۵، ص ۱۹۶، ح ۴۸.

«۲» به نقل از نور الثقلین، ج ۵، ص ۱۹۷، ح ۴۹.

جلد ۱۲ – صفحه ۴۲۶

هر که عارض شود براى او فاحشه یا شهوت حرامى، پس اجتناب نماید آن را از ترس خداى تعالى، حرام فرماید بر او آتش را و مأمون گرداند او را از فزع اکبر و انجاز فرماید براى او آنچه را وعده فرموده در کتاب خود در فرمایش‌ «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ».

تنبیه: در این دو بهشت اقوالى است: ۱- یکى جنت جسمانى و دیگر جنت روحانى. ۲- یکى جنت عدن و دیگر جنت نعیم. ۳- یکى جنت از طلا و دیگر جنت از نقره. ۴- یکى از یاقوت سرخ و دیگر از زبر جد سبز. ۵- یکى براى اداى طاعت و دیگر براى ترک معصیت. ۶- یکى از روى عدل و دیگر از روى فضل. ۷- یکى براى مؤمن خائف و دیگر براى خدم و متعلقات او. ۸- بهشتى در داخل قصر و بهشتى خارج از قصر و خاک آن از کافور و عنبر و گلشن از مشک ازفر باشد. بنا بقولى جنتان به اعتبار یکى خائف انسى و دیگر خائف جنّى.

بیان: مبدء خوف، تصور عظمت خالق، و وعید او و اهوال آخرت و تصدیق به آنست، و این قسمت منبعث گرداند در شخص حالتى که خائف باشد از مخالفت الهى و منهیات سبحانى، و گوهر گرانبهائى است که موجب سعادت دنیا و آخرت شود.

عبرت: در بعضى از کتب معتبره روایت شده که در بنى اسرائیل جوانى بود خیاط، بسیار وجیه، و نیکو صورت. روزى چند جامه دوخته بود در میان کوچه‌ها گردش مى‌کرد تا آنها را بفروشد. پادشاه آن شهر را دخترى بود در نهایت حسن و جمال، بالاى قصر بلندى تماشا مى‌کرد. از قضا