پاورپوینت آیه ۴ سوره شرح

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۴ سوره شرح دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۴ سوره شرح،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۴ سوره شرح :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

و نام نکوی تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کردیم.

و آوازه ات را برایت بلند نکردیم؟

و نامت را براى تو بلند گردانیدیم.

آیا تو را بلندآوازه نساختیم؟

و آوازه تو را بلند ساختیم!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Did We not exalt your name

And exalted for you your esteem

And exalted thy fame

And raised high the esteem (in which) thou (art held)

معانی کلمات آیه

«ذِکْر»: آوازه. نام نیک. حسن شهرت. آوای گواهی به پیغمبری محمّد، به دنبال گواهی به توحید خداوند، شبانه‌روز دست کم پنج بار بر فراز مناره‌ها و بر بال امواج تلویزیونها و رادیوها در آفاق طنین‌انداز است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ «۱» وَ وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ «۲» الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ «۳» وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ «۴» فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً «۵» إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً «۶» فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ «۷» وَ إِلى‌ رَبِّکَ فَارْغَبْ «۸»

(اى پیامبر!) آیا به تو شرح صدر عطا نکردیم؟ و بار سنگین‌ات را از (دوش) تو برنداشتیم؟ آن (بار گرانى) که براى تو کمرشکن بود. و نام تو را بلند (آوازه) گردانیدیم. پس (بدان که) با هر سختى آسانى است. آرى، با هر دشوارى آسانى است. پس هر وقت (از کارى) فراغت یافتى (براى کار جدید) خود را به تعب انداز. و با رغبت و اشتیاق به سوى پروردگارت روى‌آور.

نکته ها

در سوره قبل (ضُحى) فرمود: خداوند تو را رها نکرده است: «ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ» در این سوره مى‌فرماید: چگونه تو را رها کرده، کسى که بزرگ‌ترین الطاف و سرمایه‌ها را که شرح صدر است به تو داده است: «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ»

«شرح صدر» به معناى گشایش سینه و بالا رفتن ظرفیّت انسان است تا بتواند ناملایمات را تحمّل کند و در مشکلات و سختى‌ها صبر و پایدارى ورزد.

هنگامى که خداوند حضرت موسى را به رسالت برگزید، اولین خواسته او سعه صدر بود که‌

جلد ۱۰ – صفحه ۵۲۳

گفت: «رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی» «۱» پروردگارا! سعه صدر به من عطا کن. ولى پیامبر اسلام بدون درخواست مورد لطف قرار گرفت و سعه صدر را از خداوند دریافت کرد. «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ»

مراد از بار سنگین که بر دوش پیامبر سنگینى مى‌کرد و خداوند با دادن شرح صدر، آن را ازدوش پیامبر برداشت، مسئولیّت رسالت و دعوت مردم به توحید و مبارزه با فساد و شرک و خرافات است.

از آنجا که غم و غصه‌ها را نمى‌توان کم کرد، پس باید ظرفیّت‌ها را بالا برد تا بتوان مشکلات را تحمّل کرد و کم نیاورد. شرح صدر نشانه لطف ویژه الهى است: «فَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ» «۲» یعنى هر کس را خداوند اراده کند هدایت یابد، روح او را براى پذیرش اسلام باز مى‌کند.

از نظر روانى، هنگام برخورد با مشکلات نباید تمام ذهن متوجه آن شود، بلکه باید به سهولت‌هاى پس از آن که مورد وعده و سنت الهى است نیز توجه نمود.

عُسرها سبب یُسر است. کلمه «مع» ممکن است به معناى سبب باشد، یعنى هر سختى در درون خود تجربه‌ها و سازندگى‌هایى دارد. «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً»

حذف حرف فاء در جمله دوم‌ «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً، إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً» بیانگر آن است که این اصل عمومى است و مخصوص پیامبر نیست.

رهبران حق که در برابر طوفان مخالفت‌ها و مشکلات و شکنجه‌ها و تهدیدها و توطئه‌ها و تهمت‌ها و لجاجت‌ها و جنگ‌ها و … قرار مى‌گیرند بیش از هر چیز به سعه صدر نیاز دارند.

«۱». طه، ۲۵.

«۲». انعام، ۱۲۵.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۲۴

«أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ»

بر اساس روایات که مورد فتواى مراجع دینى نیز قرار گرفته است، این سوره و سوره ضُحى یک سوره حساب مى‌شوند نظیر سوره فیل و قریش و در نمازهاى واجب که بعد از سوره حمد، خواندن بیش از یک سوره جایز نیست، این دو سوره باید با هم خوانده شود. شاهد یکى بودن این دو سوره، تناسب آیه آخر سوره قبل با آیه اول این سوره است که مى‌فرماید:

«أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ»

شرح صدرى که به پیامبر اسلام داده شد، باعث شد تا آن حضرت در برابر آن همه آزارها، قومش را نفرین نکند و مى‌فرمود: «اللهم اهد قومى فانهم لا یعلمون» «۱» یعنى خداوندا این مردم را هدایت کن زیرا که نمى‌دانند و در فتح مکه با اعلام عفو عمومى فرمود: «لا تَثْرِیبَ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ» امروز باکى بر شما نیست و همه را بخشیدم، همانگونه که یوسف با این جمله تمام برادرانش را یکجا عفو کرد.

نمونه‌ «وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ‌ .. وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ» این بود که مردم فوج فوج در دین خدا وارد مى‌شدند «یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْواجاً» «۲» و در جنگ‌هاى بدر و خندق و حنین اسلام پیروز شد و با اینکه بعضى منافق و یا ترسو بودند و فرار مى‌کردند باز اسلام رو به رشد بود.

در اکثر موارد این بار سنگین توسط حضرت على علیه السلام از دوش پیامبر برداشته مى‌شد. او در بدر و خیبر و احد شجاعانه‌ترین عملیات را انجام داد.

البته در برخى موارد، «وزر» و سنگینى را، از طریق امدادهاى غیبى و نزول فرشتگان‌ «۳» و یا القاء ترس‌ «۴» در دل دشمنان، از دوش پیامبر اکرم برداشته شد.

خداوند، نام و یاد پیامبرش را گرامى داشته است. در قرآن، به درود و صلوات بر پیامبرش فرمان داده است: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً» «۵» نام او را در بسیارى از آیات در کنار نام خودش آورد است، «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ» «۶»* در اذان، شهادت به رسالت او را در کنار شهادت به وحدانیّت خودش قرار داده است. «اشهد أن لا اله الا الله و اشهد ان محمدا رسول الله» و در تشهد هر نماز، نیز این شهادتین را تکرار کرده است.

زنى از ندادن نفقه شوهر فقیرش، نزد حضرت على علیه السلام شکایت کرد. حضرت مرد را زندانى‌

«۱». بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۲۹۸.

«۲». نصر، ۲.

«۳». آل عمران، ۱۲۳- ۱۲۵.

«۴». آل عمران، ۱۵۱ و حشر، ۲.

«۵». احزاب، ۵۶.

«۶». محمّد، ۳۳.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۲۵

نکرد و فرمود: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً» «۱»

پیام ها

۱- سعه صدر، زمینه‌ساز انجام برنامه‌هاى سنگین رسالت است. أَ لَمْ نَشْرَحْ‌ … وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ‌

۲- از آینده مکتب نگران مباشید. «وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ»

۳- مبارزه با خرافات و آداب و رسوم جاهلى بسیار سنگین است. «وِزْرَکَ»

۴- کار پیامبر در حدّ کمرشکن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَکَ»

۵- نام نیک و آبرو لازمه توفیق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ»

۶- سنّت و برنامه الهى آن است که بدنبال هر سختى، آسانى است. «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً» (در جاى دیگر قرآن مى‌خوانیم: «سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْراً» «۲» سختى‌ها و مشکلات زوال‌پذیرند و به آسانى تبدیل مى‌شوند).

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند

بر اثر صبر نوبت ظفر آید

۷- انسان باید بعد از فارغ شدن از هر کار و مسئولیّتى، آماده پذیرش مسئولیّت دیگر و تلاش و کوشش دیگر باشد. «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ»

۸- تلاش‌ها باید جهت الهى داشته باشد. «إِلى‌ رَبِّکَ فَارْغَبْ»

۹- تلاش و کوشش باید همراه با اخلاص باشد. فَانْصَبْ‌ … إِلى‌ رَبِّکَ فَارْغَبْ‌

۱۰- براى توجه به خداوند باید نهایت تلاش را بکار برد. «فَانْصَبْ‌- إِلى‌ رَبِّکَ فَارْغَبْ»

۱۱- پیمودن راه خدا باید عاشقانه و با رغبت باشد. «إِلى‌ رَبِّکَ فَارْغَبْ»

۱۲- رغبت‌ها و تمایلات تنها سزاوار اوست نه دیگران. «إِلى‌ رَبِّکَ فَارْغَبْ»

«والحمدللّه ربّ العالمین»

«۱». تفسیر نور الثقلین.

«۲». طلاق، ۷.

جلد ۱۰ – صفحه ۵۲۸

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ «۴»

وَ رَفَعْنا لَکَ‌: و برداشتیم و بلند نمودیم براى اظهار قدر و منزلت تو، ذِکْرَکَ‌: ذکر تو را، به نبوت و رسالت و خاتمیت. یا نام تو را قرین نام خود ساختیم وصیت تو را در عالم رفیع نمودیم در اذان و اقامه و خطبه و تشهّد، تا مرا یاد نکنند، مگر آنکه تو را در عقب آن ذکر کنند. ابو سعید خدرى از حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم روایت نموده که: جبرئیل در این آیه مرا گفت:

«قال اللّه اذا ذکرت ذکرت معى»: هرگ