پاورپوینت آیه ۸۱ اسراء

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۸۱ اسراء دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۸۱ اسراء،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۸۱ اسراء :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

و (به امت) بگو که (دین) حق آمد و باطل نابود شد، که باطل خود لایق محو نابودی ابدی است.

و بگو: حق آمد و باطل نابود شد؛ بی تردید باطل نابود شدنی است.

و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد. آرى، باطل همواره نابودشدنى است.»

بگو: حق آمد و باطل نابود شد. حقا که باطل نابودشدنى بود.

و بگو: «حق آمد، و باطل نابود شد؛ یقیناً باطل نابود شدنی است!»

ترجمه های انگلیسی(English translations)

And say, ‘The truth has come, and falsehood has vanished. Indeed falsehood is bound to vanish.’

And say: The truth has come and the falsehood has vanished; surely falsehood is a vanishing (thing).

And say: Truth hath come and falsehood hath vanished away. Lo! falsehood is ever bound to vanish.

And say: “Truth has (now) arrived, and Falsehood perished: for Falsehood is (by its nature) bound to perish.”

معانی کلمات آیه

زهق: زهق و زهوق: هلاک و بطلان و اضحملال. زهوق: باطل شونده،
منظور آشکار شدن بطلان باطل و اضمحلال آنست.[۱]

نزول

ابوهریره گوید: جابر بن عبدالله به من گفت: بعد از فتح مکه با رسول خدا صلى الله علیه و آله داخل مکه شدیم و به خانه خدا وارد گشتیم در حالتى که ۳۶۰ بت در آن بود. پیامبر دستور فرمود: همه بت ها را از خانه خدا بیرون آورده، بشکنند و یک بت بسیار بزرگ در آن بود که به آن هبل مى گفتند. پیامبر به سوى امام على علیه‌السلام نظر افکند و فرمود: یا على بر روى شانه من سوار شو تا این که از پشت خانه کعبه آن بت بزرگ را بشکنى. على گفت: یا رسول اللّه شما پاى خود را بر پشت من بگذارید و آن بت بزرگ را بشکنید. على گوید: وقتى که پیامبر پاى خود را بر پشت من نهاد دیدم یاراى تحمل سنگینى نبوت و رسالت پیامبر را ندارم، گفتم: یا رسول الله اجازه بدهید من پاى خود را بر روى شانه شما بگذارم. پیامبر خندید و از پشت من به زیر آمد و من پاى خود را بر روى شانه پیامبر گذاشتم و بت بزرگ هبل را از پشت خانه کعبه شکستم، سپس خداوند این آیه را نازل فرمود[۲].[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً «۸۱»

و بگو: حقّ آمد و باطل نابود شد، همانا باطل، نابود شدنى است.

نکته ها

«حق»، به معناى ثابت و باقى است. لذا خدا و هرچه از سوى او باشد، حقّ است. «حق» یکى از نام‌هاى خداوند است. کلمه‌ى «زهوق» به معناى رفتن است. «زهق نفسه» یعنى روح از بدنش خارج شد.

براى این آیه مصادیقى همچون ظهور اسلام، ورود به مدینه، فتح مکّه و شکستن بت‌ها را گفته‌اند که در همه‌ى آنها باطل شکست خورده است. ولى آیه داراى مفهوم گسترده‌اى است و فناى باطل و بقاى حق را نوید مى‌دهد.

بقاى حقّ و نابودى باطل، یک سنّت وقانون الهى است، نه پندارى و تصادفى، هر چند پیروان حقّ کم و طرفداران باطل زیاد باشند. چرا که حقّ همچون آب، ثابت و ماندگار و باطل مانند کف، ناپایدار و فانى است. «فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفاءً وَ أَمَّا ما یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ» «۱»

قرآن مى‌فرماید: «نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَیَدْمَغُهُ» «۲» ما حقّ را بر سر باطل مى‌کوبیم و آن را نابود مى‌سازیم. و در این صورت است که باطل رفتنى است. بنابراین حقّ باید باقدرت و کوبنده بر باطل هجوم آورد.

«۱». رعد، ۱۷.

«۲». انبیاء، ۱۸.

جلد ۵ – صفحه ۱۰۹

پیام ها

۱- پیامبر باید با قاطعیّت، پیروزى نهایى حقّ را به مردم اعلام کند. «قُلْ جاءَ الْحَقُّ»

۲- باید حقّ را به میدان آورد تا باطل از بین برود. جاءَ … زَهَقَ‌

۳- عاقبت، باطل رفتنى و نابود شدنى است و حقّ، باقى و پایدار. جاءَ … زَهَقَ‌ (فعل ماضى نشانه قطعى بودن است.)

۴- از جلوه‌ها و مانورهاى باطل نباید هراسید که دوامى ندارد. «کانَ زَهُوقاً»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً (۸۱)

وَ قُلْ جاءَ الْحَقُ‌: و بگو ظاهر شد حق یعنى توحید و اسلام و دین و قرآن.

وَ زَهَقَ الْباطِلُ‌: و نابود و باطل شد شرک و کفر و شیطان‌ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً: بدرستى که باطل هر چه باشد از شأنش زوال و اضمحلال است.

ابن شهرآشوب- ابو بکر شیرازى در نزول القران در شأن على بن ابى طالب علیه السّلام احمد بن حنبل و أبو یعلى در مسندشان، خوارزمى در اربعین، ابو بکر خطیب در تاریخ خود، محمد بن الصباغ در فضائل، طبرى در خصائص، از جابر نقل نموده که گفت:

با پیغمبر وارد مکه شدیم، اطراف کعبه سیصد و شصت بت نصب، و بتى بزرگ هبل در سطح خانه مقرر. حضرت نظر به حضرت على علیه السّلام فرمود:

به شانه من بالا رو براى انداختن هبل. حضرت امیر علیه السّلام عرض کرد:

«۱» جلد ۲، صفحه ۳۱۵.

«۲» تفسیر برهان، جلد ۲، صفحه ۴۴۱.

«۳» تفسیر صافى، جلد ۳، صفحه ۲۱۲.

جلد ۷ – صفحه ۴۳۰

حضرتت بر من بالا رود، و چون رسول به پشت من قدم گذاشت، توانائى نیاوردم به سبب عظمت رسالت، و من بر کتف رسول صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بالا رفتم. قسم به خدائى که دانه را شکافد و خلق فرماید انسان را، اگر مى‌خواستم دست خود را به آسمان رسانم مى‌توانستم، هبل و بتان را انداخت به طورى که دیوارها متزلزل، و آیه شریفه نازل شد (وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ ….) «۱» تتمه: در تفسیر برهان- از أبو حمزه از حضرت باقر علیه السّلام در این آیه‌ (وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ …) اذا قام القائم اذهب دوله الباطل: وقتى قیام نماید حضرت قائم عجل اللّه فرجه، ببرد دولت باطل را. «۲» و در خرایج‌ «۳»- از حکیمه خاتون: وقتى متولد شد حضرت قائم عجل اللّه فرجه نظیف و ظاهر بود، و ذراع راست او نوشته بود (جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ ….).

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

أَقِمِ الصَّلاهَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى‌ غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً (۷۸) وَ مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَهً لَکَ عَسى‌ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً (۷۹) وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصِیراً (۸۰) وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً (۸۱)

ترجمه‌

بپاى دار نماز را نزد زوال آفتاب تا تاریکى شب و نماز صبح را همانا نماز صبح بوده است مشاهده شده‌

و از شب پس بیدار شو براى آن که مزیّتى باشد براى تو، باشد که بپا دارد تو را پروردگارت در جایگاهى ستوده‌

و بگو پروردگار من وارد کن مرا وارد کردنى پسندیده و بیرون آور مرا بیرون آوردنى پسندیده و قرار ده براى من از نزد خود سلطنتى یارى کننده‌

و بگو آمد حق و نابود شد باطل همانا باطل باشد نابود شونده.

تفسیر

خداوند متعال در این آیه شریفه بنحو اجمال بیان اوقات پنج نماز واجب در شبانه روز را نموده باین تقریب که به پیغمبر خود دستور فرموده که بر پا دارد نماز را از وقت زوال آفتاب که گذشتن نصف روز باشد تا وقت تاریکى کامل شب که نصف آن است و این وقت چهار نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء است نهایت آنکه نیم اخیر روز مشترک میان دو نماز اوّل و نیم اوّل شب مشترک میان دو نماز آخر است و نیز فرموده که بر پا دار نماز صبح را بکلمه جامعه و قرآن الفجر تا دلالت داشته باشد اجمالا بوقت آن و اهتمام بقرائت قرآن در اوّل روز که اوّل شروع در کار است و وجوب آن در نماز که بدون آن نماز نمیباشد مانند رکوع و سجود که از نماز بآن دو تعبیر میشود بملاحظه رکنیّت آن دو ولى مقصود اینجا بیان رکنیّت قرائت نیست بلکه بیان اهتمام بآن است چون در تسمیه کلّ باسم جزء کافى است انتفاء کلّ بانتفاء جزء اگر چه در تمام احوال نباشد چون اهمیت جزء کافى است براى صحّت استعمال و ذیلا اشاره فرموده بوقت آن تفصیلا که بین طلوع صبح صادق و آفتاب است که هم جزء شب حساب میشود هم جزء روز لذا این نماز با