پاورپوینت آیه ۹۰ آل عمران

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۹۰ آل عمران دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۹۰ آل عمران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۹۰ آل عمران :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ نزول
۵ تفسیر آیه
۶ پانویس
۷ منابع

ترجمه های فارسی

همانا آنان که بعد از ایمان کافر شدند و بر کفر خود افزودند، هرگز توبه آنها پذیرفته نشود، و همانا گمراهان هم آنان خواهند بود.

مسلماً کسانی که پس از ایمانشان کافر شدند، سپس بر کفر [خود] افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نخواهد شد؛ و اینانند که گمراهند.

کسانى که پس از ایمان خود کافر شدند، سپس بر کفر [خود] افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نخواهد شد، و آنان خود گمراهانند.

توبه کسانى که پس از ایمان آوردن کافر شدند و بر کفر خود افزودند، پذیرفته نخواهد شد. اینان گمراهانند.

کسانی که پس از ایمان کافر شدند و سپس بر کفر (خود) افزودند، (و در این راه اصرار ورزیدند،) هیچ‌گاه توبه آنان، (که از روی ناچاری یا در آستانه مرگ صورت می‌گیرد،) قبول نمی‌شود؛ و آنها گمراهان (واقعی) اند (چرا که هم راه خدا را گم کرده‌اند، و هم راه توبه را!).

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed those who turn faithless after their faith, and then advance in faithlessness, their repentance will never be accepted, and it is they who are the astray.

Surely, those who disbelieve after their believing, then increase in unbelief, their repentance shall not be accepted, and these are they that go astray.

Lo! those who disbelieve after their (profession of) belief, and afterward grow violent in disbelief: their repentance will not be accepted. And such are those who are astray.

But those who reject Faith after they accepted it, and then go on adding to their defiance of Faith,- never will their repentance be accepted; for they are those who have (of set purpose) gone astray.

معانی کلمات آیه

«ضَآلُّونَ»: گمراهان.

نزول

محل نزول:

این آیه همچون دیگر آیات سوره آل عمران در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:

«شیخ طوسى» گوید: عبدالله بن عباس گوید: فرقه اى پس از اسلام آوردن مرتد شده بودند سپس به صورت ظاهر توبه نموده و ابراز پشیمانى کرده بودند ولى البته ایمان نداشته و در باطن کافر بوده اند و خداوند با انزال و فرود آوردن این آیه پیامبر خود را از ضمایر اندرون آن‌ها مطلع گردانید[۲].[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

«۹۰» إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ ثُمَّ ازْدادُوا کُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الضَّالُّونَ‌

البتّه کسانى که پس از ایمان آوردن، کافر شدند وسپس بر کفر خود افزودند، هرگز توبه‌ى آنها پذیرفته نخواهد شد و آنها همان گمراهانند.

جلد ۱ – صفحه ۵۵۹

نکته ها

افراد مرتد و از دین برگشتگان دو نوعند:

الف: مرتدّ ملّى که پدر و مادرش هنگام انعقاد نطفه او کافر باشند، و او بعد از بلوغ اظهار کفر کند و سپس اسلام بیاورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون این شخص مسلمان زاده نیست، مجازاتش خفیف و سبک است.

ب: مرتدّ فطرى که پدر یا مادرش هنگام انعقاد نطفه مسلمان باشند، و او پس از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس از دین و آیین خویش دست بردارد و به اسلام پشت کند. این چنین شخصى مجازات سنگینى همانند اعدام را در پیش رو دارد.

از آیات متعدد قرآن استفاده مى‌شود که هر یک از کمالات و یا انحرافات در انسان، قابل افزایش ویا کاهش است. ازدیاد علم مانند: «رَبِّ زِدْنِی عِلْماً» «۱» افزایش هدایت مانند:

«زادَهُمْ هُدىً» «۲» افزایش گمراهى مانند آیه مورد بحث: «ازْدادُوا کُفْراً»

گرچه راه توبه بر احدى بسته نیست، امّا نباید گروهى از این توبه‌ى مقدّس استفاده نادرست کنند. کسانى که از ایمان خود دست برداشته ودائماً بر کفر و لجاجت خود مى‌افزایند و جز لحظه‌ى مرگ یا غلبه‌ى مسلمانان در جنگ، توبه نمى‌کنند، توبه این گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زیرا توبه، آداب و شرایط و شیوه‌اى دارد که شامل حال این افراد نمى‌شود.

پیام ها

۱- ایمانى ارزش دارد که تا پایان عمر داوم داشته باشد. ایمانى که با کفر پایان پذیرد، کارساز نیست. «کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ»

۲- انسان مختار است، مى‌تواند ایمان آورد و یا کفر ورزد. مى‌تواند بر ایمان خود پایدار و یا در کفر خود پافشارى کند. مى‌تواند توبه کند یا بر گناه اصرار ورزد.

«کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ»

«۱». طه، ۱۱۴.

«۲». محمّد، ۱۷.

جلد ۱ – صفحه ۵۶۰

۳- بدتر از کفر و ارتداد، لجاجت و پافشارى بر انحراف و کفر است. «ثُمَّ ازْدادُوا کُفْراً»

۴- خداوند توبه پذیر است، ولى گروهى زمینه‌ها را از دست داده‌اند. جرّاح هر چقدر هم ماهر باشد، تا زمینه‌ى پیوند در مریض نباشد کارى پیش نمى‌برد.

«لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ»

۵- اصرار و تداوم کفر، سبب محرومیّت از پذیرفته شدن توبه است. «ازْدادُوا کُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ ثُمَّ ازْدادُوا کُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الضَّالُّونَ (۹۰)

شأن نزول: چون حارث آیه قبل را تلاوت نمود، گفت: رسول خدا دروغ نمى‌گوید و خداوند هم از همه راستگوتر باشد، پس چرا توبه نکنم و ناامید باشم؟ در حال توبه، رجوع به مدینه نهاد و آیات را بر آن یازده نفر خواند. آنها از توبه ابا نموده، گفتند: حالا ما در مکّه اقامت و انتظار مغلوبیت پیغمبر را داریم، چنانچه مطلوب ما حاصل نشد به دین اسلام برمى‌گردیم و توبه ما پذیرفته باشد.

آیه شریفه نازل شد:

تفسیر اثنا عشرى، ج‌۲، ص: ۱۷۳

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا: بدرستى که آن کسانى که کافر شدند به خدا و رسول، بَعْدَ إِیمانِهِمْ‌: بعد از ایمان آوردن و اقرار کردن به دین اسلام، ثُمَّ ازْدادُوا کُفْراً: پس زیاد نمودند کفر را به گفتار: ما انتظار مغلوبیت پیغمبر را داریم. یا مراد یهودند که به حضرت عیسى و انجیل کافر شدند بعد از ایمان به حضرت موسى علیه السّلام، و زیاد کردند کفر را به انکار حضرت محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و قرآن. یا مراد جمیع اهل کتابند که کافر شدند به حضرت خاتم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بعد از آنکه ایمان آورده بودند به آن حضرت، و بعد زیاده کردند کفر به اصرار و عناد و منع مردمان و نقض عهد و میثاق؛ این جماعت متصفه، لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ‌: هرگز قبول نشود توبه ایشان، وَ أُولئِکَ هُمُ الضَّالُّونَ‌: و آن گروه مستقیمه در کفر، ایشانند گمراهان از طریق هدایت و ثابت در ضلالت، یا هلاک شدگان و عدم قبول توبه ایشان به جهت آنست که توبه آنها زبانى است نه قلبى، از روى نفاق یا در موقع الجاء و اضطرار. و قبول توبه در حال اختیار باشد نه اضطرار، یا آنکه به همین حال مرده باشند.

تبصره: آیه شریفه شامل است کسانى را که کافر شوند به دیانت حقه و زیاد کنند کفر خود را به سبب گمراه نمودن و باز داشتن مردمان را از پیروى حق، یعنى دیگران را هم کافر کنند؛ چنین اشخاص، توبه آنها قبول نشود، مگر آنکه کسانى را که گمراه نموده‌اند از دین حق و اسلام، آنها را ثانیا برگردانند به راه حق؛ و این امر به غایت مشکل است، زیرا بسا شود بعضى به حال کفر مرده باشند، و این گمراه کنندگان مسئول آنها هستند؛ چنانچه علامه مجلسى