پاورپوینت آیه ۱۶ انفال

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۱۶ انفال دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۱۶ انفال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۱۶ انفال :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

و هر که در روز جنگ به آنها پشت نماید و فرار کند به طرف غضب و خشم خدا روی آورده و جایگاهش دوزخ که بدترین منزل است خواهد بود مگر آنکه از میمنه به میسره و یا از قلب به جناح برای مصالح جنگی رود یا از فرقه‌ای به یاری فرقه‌ای دیگر شتابد.

و هر کس در آن موقعیت به آنان پشت کند [و بگریزد] سزاوار خشمی از سوی خدا شود و جایگاهش دوزخ است ودوزخ بازگشت گاه بدی است مگر [اینکه گریزش برای انتخاب محلی دیگر] جهت ادامه نبرد بادشمن، یا پیوستن به گروهی [تازه نفس از مجاهدان برای حمله به دشمن] باشد.

و هر که در آن هنگام به آنان پشت کند -مگر آنکه [هدفش‌] کناره‌گیرى براى نبردى [مجدد] یا پیوستن به جمعى [دیگر از همرزمانش‌] باشد- قطعاً به خشم خدا گرفتار خواهد شد، و جایگاهش دوزخ است، و چه بد سرانجامى است.

جز آنها که براى ساز و برگ نبرد باز مى‌گردند یا آنها که به یارى گروهى دیگر مى‌روند، هر کس که پشت به دشمن کند مورد خشم خدا قرار مى‌گیرد و جایگاه او جهنم است، و جهنم بد جایگاهى است.

و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند -مگر آنکه هدفش کناره‌گیری از میدان برای حمله مجدد، و یا به قصد پیوستن به گروهی (از مجاهدان) بوده باشد- (چنین کسی) به غضب خدا گرفتار خواهد شد؛ و جایگاه او جهنم، و چه بد جایگاهی است!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Whoever turns his back [to flee] from them that day—unless [he is] diverting to fight or retiring towards another troop—shall certainly earn Allah’s wrath, and his refuge shall be hell, an evil destination.

And whoever shall turn his back to them on that day– unless he turn aside for the sake of fighting or withdraws to a company– then he, indeed, becomes deserving of Allah”s wrath, and his abode is hell; and an evil destination shall it be.

Whoso on that day turneth his back to them, unless manoeuvring for battle or intent to join a company, he truly hath incurred wrath from Allah, and his habitation will be hell, a hapless journey”s end.

If any do turn his back to them on such a day – unless it be in a stratagem of war, or to retreat to a troop (of his own)- he draws on himself the wrath of Allah, and his abode is Hell,- an evil refuge (indeed)!

معانی کلمات آیه

متحرفا: حرف: طرف. متحرف . کسى که به یک طرف میل مى‏کند.

متحیزا: حوز: جمع کردن . حیز: مکان. متحیز: موضع گیرنده.

فئه: گروه و دسته.

باء: بوء: مساوات و قرین شدن «فقد باء»: به تحقیق قرین شد آن را.
رجوع نیز معنى کرده‏اند . رجوع شود به قاموس قرآن.

مأوى: جایگاه. اصل آن ، اوى به معنى نازل و منضم شدن است . (قاموس قرآن)

مصیر: صیر: رجوع، انتقال و تحول.
مصیر، هم مصدر میمى آمده ، به معنى بازگشت و هم اسم مکان ، به معنى محل بازگشت .
در آیه ، معناى دوم مراد است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلى‌ فِئَهٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ «۱۶»

و جز آنها که کناره‌گیریشان براى ساز و برگ نبرد مجدّد یا پیوستن به گروه دیگرى از مسلمانان باشد، هرکس در روز جنگ پشت به دشمن کند، قطعاً مورد خشم خدا قرار مى‌گیرد و جایگاه او جهنّم است و چه بد سرانجامى است.

نکته ها

«مُتَحَرِّفاً» به معناى خود را کنار کشیدن براى تغییر تاکتیک و خسته و گمراه کردن دشمن و سپس ضربه زدن به اوست و «مُتَحَیِّزاً»، پیوستن و جاى گرفتن در کنار گروه دیگر است، آنگاه که رزمنده احساس تنهایى و ناتوانى کند.

عبارتِ‌ «باءَ بِغَضَبٍ»، به معناى هموار ساختن و تحمّل غضب است.

در این آیه، براى پشت کردن به دشمن که حرام است، دو مورد استثنا ذکر شده است: یکى‌

«۱». نهج‌البلاغه، خطبه ۱۲۱.

«۲». تفسیر فرقان.

جلد ۳ – صفحه ۲۸۵

براى جا به جایى تاکتیکى‌ «مُتَحَرِّفاً» دوم براى پیوستن به گروه دیگرى از مسلمانان و حمله‌ى دسته جمعى‌ «مُتَحَیِّزاً».

البتّه در بعضى تفاسیر، موارد دیگرى هم ذکر شده است، مانند فرار براى اطلاع‌رسانى به مسلمانان، یا براى حفظ سنگر مهم‌تر و موقعیّت بهتر. «۱» ولى اینها همه مصداق همان مورد اوّل است.

فراریان از جبهه، مورد خشم وغضب خدا قرار دارند، وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ‌ … فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ‌ و از جمله‌ى کسانى هستند که در هر نماز از آنان برائت مى‌جوییم. «غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ» البتّه این گناه، قابل توبه و بخشش است.

پیام ها

۱- فرار از جبهه، گناه‌کبیره است و خداوند بر آن وعده‌ى قهر وعذاب داده است.

وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ‌ … فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ‌

۲- عقب‌نشینى تاکتیکى، اشکال ندارد. «مُتَحَرِّفاً»

۳- در جنگ، خدعه و فریب دادن دشمن جایز است. «مُتَحَرِّفاً»

۴- همان گونه که رفتن به جبهه مهمّ است، فرار نکردن هم مهمّ است، گاهى کسانى به جبهه مى‌روند، ولى با فرار، جهنّمى مى‌شوند. وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ … مَأْواهُ جَهَنَّمُ‌

۵- نصرت از سوى خداوند است، ولى بکارگیرى فنون و تاکتیک‌هاى نظامى و سیاست جنگى هم لازم است. «مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً»

۶- جایگاه فراریان از جهاد و غضب شدگان الهى، جهنّم است. «مَأْواهُ جَهَنَّمُ» (در واقع کسى که از جهاد فرار مى‌کند، به دنبال مأمن و پناهگاهى است، امّا پناهگاهى جز آتش جهنّم نمى‌یابد.)

۷- فرار از جنگ، هم ذلّت دنیوى دارد، «باءَ بِغَضَبٍ» هم عذاب اخروى، «مَأْواهُ‌

«۱». تفسیر فى‌ظلال‌القرآن.

جلد ۳ – صفحه ۲۸۶

جَهَنَّمُ» و فراریان عاقبتى بد در پیش دارند. «بِئْسَ الْمَصِیرُ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلى‌ فِئَهٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ «۱۶»

وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ‌: و هر که پشت کند کفار را به هزیمت در آن روز، إِلَّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ‌: مگر در حالتى که مایل و منحرف گردد از طرفى به طرفى به جهت حضانت، یا کرّ و فرّ براى قتال، یعنى چنان نماید که خصم تصور فرار و غافل شود پس باز گردد و بر او تازد؟ این از مکاید متحسنه حرب است، أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلى‌ فِئَهٍ: یا پناه جوینده باشد به سوى گروهى از مسلمانان از میمنه به میسره یا بعکس تا به آنها مستعین شود. و یا مراد فئه رئیس ایشان است که در حوائج به او رجوع کنند. حاصل آنکه هر که بغیر این دو وجه، پشت به دشمن نماید. فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ‌: پس باز گردد و مستحق شود غضبى را از خداى تعالى، وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ‌: و بازگشت او جهنم باشد، وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ: و بد جاى بازگشتى است جهنم.

تنبیه: صاحب کنز العرفان فرماید: در آیه شریفه چند حکم است:

۱- حرام است فرار از کفار بعد از ملتقى شدن به ایشان مگر در حالت تحرّف و تحیّز.

۲- خطاب عام است در همه کفار و همه مسلمانان و خصوص سبب، مخصص نیست، چنانکه در اصول مقرر شده. «۱» ۳- وجوب ثبات و حرمت فرار مطلقا نیست، بلکه مقید است به عدم زیادتى عدوّ به اندازه دو برابر مسلمین، زیرا با زیادتى ثبات جایز است نه واجب.

«۱» یعنى این حکم اختصاص به جنگ بدر ندارد.

جلد ۴ صفحه ۳۰۷

۴- هرگاه دشمن زاید بر ضعف (دو برابر) نباشد و هلاکت متحقّق شود؛ ثبات واجب و فرار حرام است، بنابر مذهب حق به جهت عموم کریمه‌ إِذا لَقِیتُمْ فِئَهً فَاثْبُتُوا.

۵- تحرّف بر قتال براى استعداد است به اینکه اصلاح سلاح خود کند یا طلب طعام و آب نماید یا مقابل آفتاب باشد که متأذى شود از آن و غیره. و شرط است در فئه که صلاحیت استیجار داشته باشد، خواه قریب باشد یا بعید، مگر بعد مفرط عرفا.

۶- فرار از جهاد از جمله کبائر است به جهت توعید به جهنم، و توبه آن عود به مرکز و عزم بر قتال است. «۱» تتمه واقعه بدر: چون لشگر اسلام با قلت، تقابل یافتند با لشگر کفر با کثرت، أبو جهل گفت: اینها به منزله اکله رأسى هستند، اگر عبیدها را بفرستیم ایشان را دستگیر کنند. عتبه بن ربیعه گفت: آیا مدد و کمینشان را نبینى. پس عمیر بن وهب را فرستاده طواف عسکر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و مراجعت نموده گفت: کمینى و مددى ندارند، لکن ساکت و حاضر براى قتال، مانند افعى‌ها زبانشان را بیرون آورند، ملجأى سواى سیوفشان نیست. أبو جهل تکذیب نمود او را. حضرت پیغام فرمود که من کاره هستم ابتدا به حرب نمایم، مرا با عرب واگذارید و بر گردید. عتبه گفت: