پاورپوینت آیه ۸۷ حجر

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیه ۸۷ حجر دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیه ۸۷ حجر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت آیه ۸۷ حجر :

محتویات

۱ ترجمه های فارسی
۲ ترجمه های انگلیسی(English translations)
۳ معانی کلمات آیه
۴ تفسیر آیه
۵ پانویس
۶ منابع

ترجمه های فارسی

(ای محمد) همانا هفت آیت با ثنا (و دعا که قسمت بین خدا و عبد شده و در هر نماز دو بار خوانده می‌شود، یعنی سوره حمد) و این قرآن با عظمت را بر تو فرستادیم.

و به راستی که هفت آیه از مثانی [یعنی سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا کردیم.

و به راستى، به تو سبع المثانى [=سوره فاتحه‌] و قرآن بزرگ را عطا کردیم.

ما سبع‌المثانى و قرآن بزرگ را به تو دادیم.

ما به تو سوره حمد و قرآن عظیم دادیم!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Certainly We have given you [the surah of] the seven oft-repeated verses and the great Quran.

And certainly We have given you seven of the oft-repeated (verses) and the grand Quran.

We have given thee seven of the oft-repeated (verses) and the great Qur”an.

And We have bestowed upon thee the Seven Oft-repeated (verses) and the Grand Qur”an.

معانی کلمات آیه

مثانى: ثنى به معنى عطف و اعاده است.
به عدد «دو» از آن جهت اثنان گویند که یکى بر دیگرى عطف است و روی هم حساب مى‏ شوند .
به درود «ثنا» گویند که در مدح گویى صفات نیک پشت سر هم و به هم دیگر عطف مى‏ شوند.
مثانى در آیه، جمع مثنیه (به صیغه اسم مفعول) است : یعنى عطف شونده.
آیات قرآن را مثانى گویند که به همدیگر عطف مى‏ شوند و یکدیگر را توضیح مى‏ دهند .
از على علیه السّلام نقل شده: «بعضى بر بعضى ناطق و بعضى بر بعضى شاهد است. (به یکدیگر میل مى‏ کنند).[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)

وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ «۸۷»

وهمانا ما به تو سبع‌المثانى (سوره حمد) و قرآن بزرگ دادیم.

نکته ها

در روایات شیعه و سنى آمده است که مراد از «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی»، سوره حمد مى‌باشد. زیرا این سوره در هر نماز دوبار خوانده مى‌شود و در روایتى آمده که خداوند مى‌فرماید: من سوره حمد را میان خود و بنده‌ام دو قسمت کرده‌ام؛ نیمى از آن در مورد من است و نیمى از آن به بندگانم ارتباط دارد. (از «بسم‌اللَّه» تا «مالک یوم الدین» مربوط به خداست و از «ایّاک نَعبد» که اظهار عبودیّت و استمداد و دعاست مربوط به بندگان است.)

البتّه بعضى گفته‌اند مراد از «الْمَثانِی» خود قرآن است، «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی» به معناى هفت آیه از قرآن است، که همان سوره حمد باشد. ودلیل این سخن آیه‌ «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ» «۱» یعنى خداوند بهترین حدیث را نازل کرد، کتابى که آیاتش متشابه و هماهنگ و تکرارى است.

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: «من اعطاه الله القرآن فراى ان رجلا اعطى افضل مما اعطى فقد صغر عظیما و عظم صغیرا» «۲» یعنى کسى که خداوند به او قرآن عطا کند و چنین تصور کند که به دیگرى چیز بهترى داده شده، قرآنِ بزرگ را کوچک شمرده و غیر قرآن را که کوچک است، بزرگ دانسته است.

پیام ها

۱- قانون‌گذارى حقّ آفریننده است وتشریع باید براساس تکوین باشد. خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ‌ … أَتَیْناکَ‌ … الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ‌

۲- تکرار در مسائل تربیتى یک اصل است. «الْمَثانِی»* (تکرار نزول آیات، تکرار کلمات، تکرار داستان‌ها، تکرار صفات الهى، تکرار آیات عذاب ومعاد، تکرارسرنوشت امّت‌ها، تکرار الطاف الهى، تکرار دستورات و تکرار تلاوت قرآن)

«۱». زمر، ۲۳.

«۲». تفسیر کنزالدقائق.

جلد ۴ – صفحه ۴۷۹

۳- سوره حمد معادل قرآن است با آنکه عدد آیات آن هفت مى‌باشد. «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ (۸۷)

جلد ۷ – صفحه ۱۴۲

بعد از آن تخصیص فرماید پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را به نعمتهاى خاصه بر طریق امتنان و مى‌فرماید:

وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی‌: و هر آینه بتحقیق دادیم تو را اى پیغمبر سبع مثانى. وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ‌: و دادیم تو را قرآن عظیم که در غایت عظمت است، زیرا در بر دارد آنچه محتاجند تمامى مردمان در امور معاد و معاش بطرز خاص و روش محکم و متقن، بمرتبه‌اى که کلیّه فوائد روحى و جسدى دنیائى و آخرتى عموم طبقات بشر را تا روز قیامت بیان، و عقول دانشمندان را حیران نموده.

و مراد از سبع مثانى سوره مبارکه حمد مى‌باشد، چنانچه ابن بابویه به اسناد خود از حضرت امام حسن عسکرى از آباء گرام خود علیهم السّلام از امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: بسم اللّه آیه‌اى از فاتحه الکتاب، و آن هفت آیه و تمامى آن بسم اللّه الرّحمن الرحیم است. شنیدم حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرمود: خداى تعالى فرمود: اى محمد، هر آینه بتحقیق دادیم تو را سبع مثانى و قرآن عظیم، پس متفرد ساخته مرا به امتنان، به سبب فاتحه الکتاب و قرار داده آن را مقابل قرآن عظیم. «۱» و در مثانى بودن سوره حمد وجوهى ذکر شده: «۲» ۱- به اعتبار آن که گفتار در آن دو تا شود و محمد بن مسلم از صادقین علیهما السّلام نیز روایت نموده، علما کلمات مثانى را هفت شمرده‌اند. اول:

اللّه، رب. دوم: رحمن رحیم. سوم: ایاک. ایاک. چهارم: الصراط. صراط.

پنجم: علیهم. علیهم. ششم: غیر. لا. هفتم: المغضوب علیهم و لا الضالین.

۲- به اعتبار آن که در نماز دو مرتبه تکرار شود

«۱» مجمع البیان جلد ۳، صفحات ۳۴۴ و ۳۴۵.

«۲» مجمع البیان، جلد ۳، صفحه ۳۴۵- تفسیر برهان جلد ۲ صفحه ۳۵۳- تفسیر صافى، جلد ۳، صفحه ۱۲۰.

جلد ۷ – صفحه ۱۴۳

۳- به اعتبار آن که نصف آن ثناى بنده است خدا را، و نصفى دیگر عطاى پروردگار است بنده را.

۴- به اعتبار آن که دو مرتبه نازل گشته.

۵- مثانى به این معنى که هفت آیه، و قرائت آن برابرى کند با قرائت هفت سبع قرآنى که تمام آن باشد.

۶- مثانى به اعتبار اشتمال بر حقین حق خداى تعالى و حق بنده.

۷- به اعتبار تضمن دو نوع معانى متقابله، مثل ربوبیت و عبودیت، خالقیت و مخلوقیت، عمل و توفیق، هدایت و ضلالت، دوست و دشمن.

۸- مثانى به اعتبار مشتمل بودن بر معانى کثیره، و هر یک دو قسم باشد.

بیان: ۱- اسماء و صفات الهى بر دو قسم باشد: قسمى دال بر عظمت و جبروت و کبریائى، و قسمى دال بر رحمت و رأفت و لطف و احسان، و ذکر اللّه و رحمن رحیم مشتمل است بر هر دو قسم.

۲- ثناى سبحانى بر دو وجه است: ثناى بر ذات و صفات، و ثناى بر الاء و نعماء، و کلمه (الحمد للّه) هر دو را شامل.

۳- ربوبیت بر دو نوع باشد: یکى اعطاى وجود، و دیگر ابقاى موجود، و کلمه (رب) افاده هر دو تربیت را نماید.

۴- عالم نیز بر دو نوع است: عالم فنا و عالم بقا یا عالم صغیر و کبیر (العالمین) شامل هر دو باشد.

۵- رحمت نیز دو قسم است: رحمت دنیا و رحمت آخرت یا رحمت عامه و خاصه (الرحمن الرحیم) دلالت نماید بر هر دو.

۶- جزا بر دو چیز متفرع باشد: ثواب بر طاعت و عقاب بر معصیت (مالک یوم الدین) اشاره به هر دو باشد.

۷- طاعت دو صنف است: عبادت و عبودیت (ایاک نعبد) به هر دو دالّ است.

۸- استعانت بر دو نوع: یکى بر تحصیل خیر و دیگر بر ترک شر (و ایاک‌

جلد ۷ – صفحه ۱۴۴

نستعین) به هر دو اشاره دارد.

۹- اهل ضلالت دو گروهند: جبریه و قدریه، کلمه (اهدنا الصراط المستقیم) ردّ هر دو مذهب نماید.

۱۰- هدایت بر دو قسم: هدایت بیان و هدایت ارشاد (صراط الذین) به هر دو دال است.

۱۱- مهتدیان دو دسته‌اند: انبیاء و اولیاء، کلمه (انعمت علیهم) شامل هر دو باشد.

۱۲- مخالفان دو فرقه‌اند: کفار و مب