پاورپوینت غیبت (میرزا خانی، حسین)

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت غیبت (میرزا خانی، حسین) دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت غیبت (میرزا خانی، حسین)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت غیبت (میرزا خانی، حسین) :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب با تقریظ آیت‌الله حسین مظاهرى در اشاره به جالب بودن طرز جمع‌آورى مطالب آغاز و مباحث در شش فصل، ارائه شده است.

نویسنده در مطرح کردن مباحث، از آیات، روایات و سخنان بزرگان کمک گرفته است.

گزارش محتوا

در فصل اول کتاب بحث‌هایى مقدماتى پیرامون غیبت بیان شده است. نویسنده در این فصل، ابتدا حرمت غیبت از دیدگاه آیات و روایات را بررسى و سپس به کبیره یا صغیره بودن این گناه پرداخته است.

در فصل دوم، غیبت تعریف شده است. نویسنده معتقد است که هم اجماع و هم اخبار بر این معنا منطبقند که غیبت در حقیقت، عبارت از آن است که کسى درباره دیگرى کلامى بگوید که اگر طرف بشنود، بدش بیاید، اعم از این‌که آن کلام در مورد نقص باطنى او مثل حسادت و ترس، یا نقص بدنى مانند کچلى و لنگى، و یا نقص دینى و دنیایى او و یا در چیزهایى که متعلق به اوست.

وى در این زمینه، به بیان نظرات بزرگانى همچون صاحب مصباح، صاحب قاموس، صاحب نهایه، محقق کرکى در جامع المقاصد، صاحب صحاح اللغه و شهید ثانى پرداخته است.

به اعتقاد وى، اگر چیزى که پشت سر دیگرى گفته مى‌شود، نقص نباشد، غیبت محسوب نمى‌شود، هرچند شخصى که از او صحبت شده، معتقد باشد که این گفتار برایش نقص مى‌باشد، مانند اینکه از کسى که فقدان اجتهاد براى وى نقص نیست، نفى اجتهاد شود، هرچند خود وى، معتقد به اجتهاد خود باشد، پس اگر کسى که تشخیص داده است او به درجه اجتهاد نرسیده، بگوید فلانى مجتهد نیست، غیبتى مرتکب نشده است؛ البته چه بسا این نفى اجتهاد، از جهت حرمت ایذاء مؤمن، حرام باشد.

وى معتقد است گرچه از ظاهر نص به نظر مى‌رسد که غیبت به وسیله زبان انجام مى‌گیرد، اما در حقیقت ذکر کردن، معناى گسترده‌ترى دارد که شامل قول، فعل، اشاره و مانند آن نیز مى‌شود.

نویسنده در بررسى ریشه‌هاى روانى غیبت، اصل غیبت را به ده قسمت تقسیم کرده و به توضیح هریک پرداخته است که عبارتند از: ۱- فرونشاندن خشم و غضب؛ ۲- مساعدت و یارى مردم؛ ۳- قبول خبرى بدون تحقیق؛ ۴- تهمت و افتراء؛ ۵- بدگمانى و سوء ظن؛ ۶- رشک و حسد؛ ۷- تمسخر و استهزاء؛ ۸- تعجب و شگفتى؛ ۹- آزردگى و رنجیدگى؛ ۱۰- خودنمایى و آراسته نشان دادن.

نویسنده حضور مخاطب در تحقق غیبت را معتبر ندانسته و معتقد است اگر کسى نزد خود زمزمه کرده و عیوب دیگران را براى خود بازگو کند نیز، غیبت محسوب مى‌شود اما اگر گوینده و شنونده هر دو به صفت شخصى آگاه باشند و درباره وى صحبت کنند، غیبت به حساب نمى‌آید.

به نظر وى در آنجا که غیبت شونده در بین اشخاص معدودى مردد است، اگر همه آن جمع رضایت بدهند که یک نفر به طور مبهم از میانشان غیبت شود، در این صورت اشکالى ندارد اما اگر همه آن‌ها ناراحت شوند (مثلاًگفته شود: یکى از پسرانى فلانى چنین است)، سه وجه امکان دارد:

همه آنها را غیبت کرده است؛ زیرا همه آن‌ها مورد اتهام قرار گرفته‌اند.
غیبت هیچکدام نشده باشد؛ زیرا فرد معینى رسوا نشده است.
نسبت به آن کسى که واقعاً معیوب است، غیبت شده باشد ولى نسبت به بقیه، صرفاً اسائه ادب باشد.

در فصل س