پاورپوینت آیت الله میرزاى شیرازى دوم

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت آیت الله میرزاى شیرازى دوم دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیت الله میرزاى شیرازى دوم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت آیت الله میرزاى شیرازى دوم :

محتویات

۱ ولادت

۱.۱ نشأت

۲ مرجعیت
۳ ویژگی‌هاى اخلاقى
۴ در راه اتحاد
۵ حیات سیاسى

۵.۱ جمعیت اسلامى
۵.۲ فتواى مشهور
۵.۳ حمایت از جبهه‌ها

۶ شاگردان
۷ وفات
۸ آثار
۹ منابع مقاله
۱۰ وابسته‌ها

ولادت

در سال ۱۲۵۶ق در شیراز به دنیا آمد. پدرش عالم صالح و عارف کامل میرزا محب على شیرازى است.

خاندان

مردان این خاندان از رجال علم و ادب و مرجعیت شیعه در ایران و عراق و از نوادگان ابوالحسن میرزا محمد على شیرازى (م ۱۲۲۹ ق) بودند. ابوالحسن میرزا (پدر قاآنى) شاعر و جد میرزاى دوم شیرازى (میرزا محمدتقى) بود.

برخى از رجال این خاندان عبارتند از:

میرزا حبیب‌الله (۱۲۲۲ – ۱۲۷۲ ق) فرزند میرزا محمد على شیرازى مشهور به قاآنى، شاعر معروف شیراز عموى آیت‌الله میرزا محمدتقى شیرازى است.
میرزا محب على (م ۱۲۹۰ ق) فرزند ابوالحسن میرزا محمد على شیرازى حائرى.
میرزا محمد على (م ۱۳۱۹ ق) فرزند میرزا محب على آل شیرازى برادر بزرگ میرزا محمدتقى شیرازى که از علما و مراجع تقلید در شهر شیراز بود.
آیت‌الله میرزا محمدتقى فرزند میرزا محب على، معروف به میرزاى دوم و میرزاى کوچک رهبر انقلاب عراق.

نشأت

او دوران کودکى را در زادگاهش گذراند و آنگاه پدرش او را براى فراگیرى علوم دینى به کربلا برد. محمدتقى، مقدمات علوم دینى را نزد مدرسان بزرگ کربلا همچون سید على نقى طباطبایى (متوفاى ۱۲۴۹ ق) آموخت. پس از آن به درس آیت‌الله فاضل اردکانى (۱۳۰۲ ق) از استوانه‌هاى علم اصول در آمد.

سپس به همراه رفیق درس و بحث خود، آیت‌الله فشارکى اصفهانى به سامرا رفت و در درس آیت‌الله میرزا محمدحسن شیرازى (میرزاى بزرگ) شرکت نمود و پس از چندى در شمار فاضل ترین شاگردان میرزاى بزرگ قرار گرفت و خود نیز به تدریس پرداخت. پس از درگذشت آیت‌الله میرزا محمدحسن شیرازى ۱۳۱۲ق جمع زیادى از شاگردان وى جذب حوزه درسى او گردیدند و از دانش ایشان بهره مى جستند. در همین ایام بود که وى به میرزاى دوم شهرت یافت.

مرجعیت

پس از وفات آیت‌الله سید محمد کاظم یزدى، آیت‌الله میرزا محمدتقى شیرازى مرجع تقلید شیعیان جهان شد. محل سکونت این زعیم بزرگ در شهر سامرا بود و از آنجا در جمادى الاول ۱۳۳۷ق به کربلا نقل مکان کرد. و چون به کربلا رسید، مورد استقبال بى نظیر مردم شهر قرار گرفت.

میرزا گر چه در سن کهولت (۸۸ سالگى) بود، لیکن روحیه‌اى بسیار عالى داست و آشکارا علیه انگلستان موضع گیرى مى کرد.

کارگزاران انگلیسى نیز به خوبى مى دانستند که روش مبارزاتى میرزا، تند و صریح و قاطعانه است و او را به عنوان سدى استوار در برابر اهداف خود دانستند. از این رو همه تلاش و دسیسه خود را براى سکوت و سازش وى به کار برده ولى هرگز در این راه توفیق نیافتند. و سرانجام ضربات شکننده‌اى از این پرچمدار اسلام بر پیکر استعمار انگلیس در عراق وارد آمد. انقلاب سال ۱۹۲۰‌م عراق بر ضد انگلستان مرهون مبارزات و فتواهاى کوبنده میرزا محمدتقى شیرازى است. میرزا با وجود سن زیاد و اشتغالات سیاسى و اجتماعى هیچ گاه دست از تحقیق و برگزارى مجالس درس و بحث بر نمى داشت و از امور طلاب و حوزه علمیه غافل نبود. او سعى مى کرد جریان مبارزه و این گونه اشتغالات، فاصله‌اى میان وى و طلاب علوم دینى به وجود نیاورد.

ویژگی‌هاى اخلاقى

الف – زهد و قناعت

شیخ آقا بزرگ تهرانى درباره میرزا محمدتقى شیرازى می‌نویسد: «وى فردى بسیار هوشیار و داراى اخلاقى نیکو بود. دیدار او انسان را به یاد خدا می‌آورد. رخسار قدسیان را داشت. از کسى چیزى درخواست نمى کرد، حتى وقتى تشنه مى شد خود بلند مى شد و آب مى آشامید.»

وى در امر خوراک و پوشاک و مسکن خویش بسیار قانع و زاهد بود با وجود اموال فراوانى که از آفریقا، ایران، عراق، عربستان شیخ نشینهاى خلیج و دیگر نقاط به دستش مى رسید، خانه‌اى استیجارى داشت.

یکى از علما می‌گوید: «وقتى دیدم پیراهن میرزا وصله‌هاى زیادى دارد، به فرزندش میرزا عبدالحسین گفتم چرا پیراهن وى این گونه است، با اینکه او زعیم و قائد بى نظیر انقلاب عراق است و با موقعیت وى هیچ تناسبى ندارد؟! او در پاسخ گفت:

پدرم در شیراز مزرعه‌اى دارد که از اجدادش به او رسیده است. درآمد سالیانه این مزرعه چیزى در حدود صد تومان است. پدر خرج زن و بچه و دیگر مخارج خود را که شامل خوراک و پوشاک و اجاره منزل می‌شود، تنها از این راه تامین کند، و چون این مبلغ نیازمندیهاى ضرورى خانواده را تامین نمى‌کند پدرم به لباسى کهنه بسنده مى‌کند و چیزى دیگرى را جایگزین آن نمى‌کند تا از همان صد تومان همه مخارج خانواده را تامین کند.»

ب – عدالت

از شاگردان او آیت‌الله شیخ محمد کاظم شیرازى(ره) درباره عدالت میرزا سؤال شد، وى پاسخ داد: «از من درباره عصمت او پرسش کنید نه از عدالتش»!

ج – غیرت دینى

نامبرده درباره شخصیت عظیم آیت‌الله محمدتقى شیرازى می‌نویسد: «میرزا محمدتقى پیشواى انقلاب عراق و نخستین فروزنده شعله آن، از بزرگترین عالمان و مشهورترین چهره‌هاى عصر خویش در علم و تقوا و غیرت دینى بود. موضع گیرى با عظمت وى در برابر دولت انگلیس در واقعه انقلاب عراق و طلب حقوق بر باد رفته مردم آن دیار، و امر به دفاع و صدور آن فتواى پر اهمیت که عراق را دگرگون کرد، یکى از آنهاست. و این به سبب عظمت این شخص در جامعه و مکانتى که در دلهاى مردم داشت، بود. او بحق هر چه داشت و هر نیرو و امکانى که در توانش بود، در این راه گذاشت، حتى از فرزندان خویش نیز دریغ نورزید، چه در همین جریان بود که پسرش میرزا محمدرضا دستگیر شد. آرى او استقلال کشور اسلامى عراق را به بهاى جان خویش و فرزندانش خرید.»

د – بردبارى و فروتنى

آیت‌الله میرزا محمدتقى شیرازى فردى بسیار خویشتن دار بود. از وى مشاهده نشد که حتى نسبت به کسانى که درباره او جسارت و بى ادبى کردند، خشمگین شود. وى همیشه با نشاط بود و تبسمى بر لب داشت.

خشوع و تواضع وى باعث مى شد که نگاهش را هرگز به بالا نیندازد. و هنگام تدریس بر فراز منبر به پایین نظر مى افکند نه به صورت شاگردانش. او علم و عمل را در زیباترین صورتش به هم آمیخته بود.

ه‍ – صلابت

میرزا محمدتقى با نهایت احترام و ادب و تواضع با دیدار کنندگان خویش بر خورد مى کرد. هر کس به خانه‌اش مى آمد. براى احترام وى بر مى‌خاست ولى در برابر دشمن متجاوز و ستمگران، با ابهت و با صلابت بود و حاضر نبود با هیچ یک از سران انگلیسى در هر رتبه‌اى که باشد، ملاقات کند.

نماینده بریتانیا در آن زمان در عراق بنام «سرپرسى کاکس» بارها از وى درخواست ملاقات کرد ولى همواره از جانب میرزا جواب رد شنید. وقتى کاکس از گرفتن وقت ملاقات با او ناامید شد، تصمیم گرفت بدون وقت قبلى ناگهانى با او دیدار کند. وقتى به این عمل اقدام ورزید، نه تنها با خوشامد گویى میرزا مواجه نشد جناب ایشان با چهره گرفته و آکنده از خشم و نفرت پشت به او کرد و کاکس با حالتى شکست خورده از آنجا خارج شد. عکس العمل میرزا در مقابل او نه به این دلیل بود که که کاکس فردى خارجى به شمار مى آمد، بلکه به این سبب بود که او نماینده رژیمى بود که به سرزمین اسلامى تجاوز کرده و دستش تا مرفق به خون مسلمانان آغشته بود.

در راه اتحاد

آیت‌الله میرزا محمدتقى شیرازى، فقیهى هوشمند و بیدار بود و مى دانست که دولتهاى غربى و مخالفان اسلام بخصوص بریتانیاى چپاولگر براى دستیابى به مقاصد شوم خویش و استعمار کشورهاى مسلمان، از اتحاد آنان سخت در بیم و هراسند و با تمام قوا سعى دارند بین آنان تفرقه بیندازند. وى با درک این واقعیت، کوشش بسیارى کرد تا میان سنى و شیعه اتحاد برقرار کند و نقشه‌هاى شوم استعمار را نقش بر آب سازد.

حیات سیاسى

ارزشمندترین فعالیت سیاسى آیت‌الله میرزا محمدتقى شیرازى، رهبرى انقلاب بزرگ عراق در ۱۹۲۰ بود.

پس از اینکه انگلستان در ۲۹ تشرین اول ۱۹۱۴‌م (۱۳۳۲ ق) علیه امپراتورى عثمانى اعلان جنگ کرد در ششم تشرین دوم تصمیم گرفت شهر بصره در عراق را به تصرف خویش در آورد. چون اهالى بصره از این موضوع اطلاع پیدا کردند سخت به هراس افتاده از علما کمک خواستند. عالمان آگاه به زمان این بار نیز چون همیشه موضع گیرى مناسبى اتخاذ کردند و به نداى مظلومانه مردم بصره پاسخ مساعد دادند. آنان، هم فتوا بر وجوب دفاع دادند و هم مردم را به پیکار علیه انگلیس متجاوز تحریک و تشویق کردند. خود نیز پیشاپیش مجاهدان و عشایر عراق به طرف میدانهاى نبرد حرکت کردند.

آیت‌الله میرزا محمدتقى شیرازى که ساکن کربلا بود. روح مبارزه با انگلستان را در کالبد مسلمانان دمید. خود نیز شجاعانه براى به دست آوردن حقوق پایمال شده عراقیان قیام کرد، و فتواى تاریخى و حماسى خویش را که غیرت وطنى و دینى مردم عرا