پاورپوینت محییالدین ابن عربی
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت محییالدین ابن عربی دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت محییالدین ابن عربی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت محییالدین ابن عربی :
محتویات
۱ ولادت
۲ کنیه و القاب
۳ وفات و اولاد
۴ ابن عربى، تشیّع یا تسنن
۵ ابن عربى، اجتهاد و حفظ حدیث
۶ اساتید ابن عربى
۷ آثار و تألیفات
۸ آثار قرآن پژوهى ابن عربى
۹ وابستهها
ولادت
در شب هفدهم ماه رمضان المبارک سال ۵۶۰ هجرى قمرى، شب نخستین سالگرد اعلان «عید قیامت» به وسیله حسن بن محمد، برابر با بیست و هشتم ژوئیه ۱۱۶۵ میلادى، در بلدهی «مرسیه» از بلاد اندلس در خانواده جاه و جلال و زهد و تقوى متولد شد. در سال ۵۶۸ ه.ق به شهر «أشبیلیه» منتقل و تا سال ۵۹۸ ه.ق در آن اقامت گزید. گویى در سال ۵۹۷ ه.ق وارد شهر «بجایه» از بلاد مغرب شده و از آنجا به سوى شرق به قصد حج و زیارت خانهى خدا کوچ مىکند، بعد از آن دیگر به سوى اندلس باز نمىگردد. ابن عربى در «رساله الحجب» از این دورهى زندگى خویش با عنوان «دوران جهالت» یاد مىکند، آنجا که مىگوید: کنت یوما بمدینه قرطبه و انا ماش الى صلاه الجمعه، و معی جماعه من اخوانی و ذلک فی ایام جهالتی.
بعد از آن مدتى را در مصر اقامت مىگزیند و پس از آن به حجاز مىرود و در بغداد، موصل و شهرهاى روم نیز مدت کوتاهى را سپرى مىکند.
کنیه و القاب
کنیهى معروف شیخ،«ابوبکر» و القاب معروف او ابوعبداللّه، ابن افلاطون، ابن سراقه، ابن العربى در غرب و ابن عربى در شرق مىباشد ولى معروفترین لقب او در بین پیروانش، عنوان بسیار با معنى و با شکوه «الشیخ الاکبر» است.الحکیم الالهى، خاتم الاولیاء الوارثین، برزخ البرازخ، محی الحق والدین، البحر الزاخر فى المعارف، الکبریت الاحمر، العارف باللّه، از دیگر القاب او مىباشد.
وفات و اولاد
زندگى شیخ فراز و نشیبهاى مختلفى داشته و مصادف با مهاجرتهاى متعدد جسمانى و روحانى و ملاقات عرفا و علماى عصر خویش بوده، تا این که بعد از هشتاد سال ریاضت و تألیف، در شب جمعه ۲۸ ربیع الاخر سال ۶۳۸ هجرى برابر با ۱۶ نوامبر ۱۲۴۰ میلادى در شهر دمشق، در خانهى قاضى محییالدین محمّد ملقب به زکىّالدّین در میان خویشان و پیروانش از دنیا رفت و در دامنهى کوه «قاسیون» در جوار قبر زکىّالدّین به خاک سپرده شد. در حال حاضر این منطقه در ناحیهى مسجد معروف «شیخ محییالدین» قرار دارد و به نام خود شیخ شهرت یافته است.
شیخ اکبر را دو فرزند پسر با نامهای «سعدالدّین محمّد» و «عمادالدّین ابوعبداللّه محمّد» بوده و گویى سعدالدّین محمد اهل حدیث بوده و شعر به نیکویى مىسروده و دیوان شعر او مشهور است، و هر دو در جوار قبر والدشان آرمیدهاند.گویا شیخ اکبر دخترى به نام «زینب» یا «زینت» نیز داشته و به گفتهى خود ابن عربى از ایّام طفولت خود«الهام علوى» را تلقى مىکرده و همسر او نیز، سلوکى عارفانه داشته است.
ابن عربى، تشیّع یا تسنن
سخن دربارهى مذهب ابن عربى از منظر تراجم نگاران و محققان در آثار ابن عربى، مختلف و گاهى در تضاد با هم مىنماید و این شاید از عدم تقلید شیخ از مکتب فقهى خاص و عدم فراست تراجم نگاران در تحلیل عقیدهى وى در موضوع تشیّع و تسنّن ناشى بوده و تعصّب و تجانب از انصاف نیز نقش مؤثرى در اظهارات آنان نسبت به وى داشته است، پارهاى همانند فرقهى اسماعیلیه، آثار و اندیشههاى او را مستمسک خوبى بر تثبیت اندیشهى خویش پنداشته و او را شیعهى اسماعیلى دانسته و از «حجج» خود به شمار آوردهاند و در نهایت این ادّعا، شب ولادت او را «عید قیام» نامیدهاند.
عدهاى از اهل سنّت وى را شیعه انگاشته و در نکوهش او چنین گفتهاند: هو شیعى سوء کذاب بعضى از علماى شیعه همانند شیخ بهایى(ره)، در اربعین به سبب سخنان شیخ اکبر دربارهى حضرت مهدى(عج) و نسب و ظهور آن جناب-که خدا تعجیل فرماید-از ابن عربى مدح و حمایت کرده و قائل به تشیّع او شدهاند.
قاضى نوراللّه شوشترى در «مجالس المؤمنین» با توجیه عذر ابن عربى از زبان «سید محمد نوربخش» در اخفاى محبت على علیهالسّلام و اولیاى او به سبب وجود دشمنان فراوان شیخ و موقعیت زمانى و مکانى حیات ابن عربى که مملکت متعصبان و حسودان بوده، با نقل ابیاتى از محییالدین آنها را دالّ بر محبت و ارادت وى به اهلبیت عصمت علیهم السّلام و تشیع وى دانسته است، ابیات شیخ چنین است:
رایت ولایی آل طه وسیله
على رغم اهل البعد یورثنى القربى
فما طلب المبعوث اجرا على الهدى
بتبلیغه الاّ المودّه فی القربى
بنا به نوشتهى سید صالح موسوى خوانسارى شارح مناقب منسوب به ابن عربى علاوه بر شیخ بهایى و قاضى نوراللّه شوشترى از دیگر علماى شیعه همانند میرزا محمد اخبارى، ابن فهد حلى،ملامحسن فیض کاشانى، مجلسى اول و قاضى سعید قمى نیز قائل به تشیع ابن عربى بودهاند.
ابن عربى، اجتهاد و حفظ حدیث
پارهاى همانند شعرانى و عبدالرحمن حسن محمود، به استناد آراى شیخ او را مجتهد صاحب نظر دانسته و پارهاى نیز او را «مالکى صوفى» انگاشتهاند، حسن محمود دربارهى اجتهاد شیخ از شعرانى این گونه نقل مىکند: «انه کان مجتهدا» و مؤید نظر خود را سخن شیخ در باب سیصد و شصت و هفت از فتوحات مىداند آنجا که مىگوید: لیس عندنا-بحمد الله تعالى-تقلیدا الاّ للشارع صلىاللهعلیهوسلم حسن محمود این سخن شیخ را دلیل کافى و محکمى بر ردّ ادعاى کسانى مىداند که مذهب شیخ را «ظاهریه»پنداشتهاند، او مىگوید: اظن هذا کاف للرد على من ترجم بأنه ظاهرى المذهب، و لا حاجه لتأویل هذه الکلمه، لأن قوله: «للشارع» یدل على اجتهاده فی الفقه بنوع خاص. و به دنبال آن اشعارى چند از دیوان شیخ از باب «التبرى من التقلید» را به عنوان مستمسک نظر خویش آورده است.
اسماعیل عجلونى جراحى صاحب «کشف الخفاء و مزیل الالباس»، به نقل از شیخ حجازى واعظ، محییالدین بن عربى را از جمله حفّاظ حدیث به شمار آورده و در تعلیق خود در ذیل حدیث«من عرف نفسه عرف ربه» بدان اذعان کرده است.حسن محمود اصطلاح«الحافظ» را در میان محدثان این گونه تعریف مىکند: و الحافظ فی مصطلح المحدثین،یطلق على من یحفظ مأه ألف حدیث.
اساتید ابن عربى
«ابوجعفر عرینى» اولین استاد محیىالدّین مىباشد، عرینى شیخى بود که نوشتن و خواندن نمىدانست ولى در تکامل معنوى در سطحى عالى بود، البته ابن عربى قبل از او در هنگامهى طفولیّت،«ابن رشد» را ملاقات مىکند و او هم از دیدار ابن عربى بسیار خرسند مىشود.
آن چنان که خود محیىالدّین در رسالهالقدس بر شمرده، او از محضر پنجاه و پنج شیخ از جمله؛یوسف الگومى، صالح عدوى و دیگران بهره برده و در نزد عارفانى بزرگ حضور داشته است.آوردهاند که همسر ابن عربى(مریم محمد بن عبدون)نیز سلوک عرفانى داشته و هم مشرب شوى خویش بوده و گویا تعاملاتى با یکدیگر داشتهاند.از آنجا که شمار شیوخ و اساتید ابن عربى در این پژوهش موجب اطالهى گفتار شود، تنها به پارهاى از اساتید ابن عربى در سه رشته اشاره مىکنیم:
علم قرائت
ابوبکر محمد بن خلف بن صافى لخمى/ابوعبداللّه محمد بن شریح رعینى/ ابوالقاسم عبدالرحمن بن غالب شراط.
دانش حدیث
ابومحمد عبدالحق بن محمد بن عبدالرحمن بن عبداللّه ازدى/عبدالصمد بن محمد بن ابىالفضل حرستانى/یونس بن یحیى بن ابىالحسن عباسى هاشمى.
عرفان و تصوف
عبدالوهاب بن على بن سکینه/محمد بکرى.
شایان ذکر است ابن عربى از محدث و تاریخ نگار مشهور ابن عساکر(صاحب تاریخ دمشق)، و ابن بشکوال، و ابوالفرج عبدالرحمن ابن جوزى و تنى چند، اجازه نامههاى عام و خاص داشته است.
آثار و تألیفات
قریب به اکثریت آثار قلمى شیخ در موضوع تصوف و علوم غیبیهى عرفان به نگارش درآمده و در هر شهرى که منزل گزیده کتابى نگاشته است، آن گونه که آثار او در هنگام اقامت وى در مصر بر اهل آن شهر صعب جلوه نمود و آوازهى نقد آراى و افکار او در مصر پیچید و عدهاى سعى در ریختن خون وى کردند، تا این که «شیخ حسن بجائى» با تأویل سخنان شیخ، جان او را از دست ظاهر بینان مخالف رهایى بخشید.
آنچه قابل تأمل
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.