پاورپوینت مهرورزی به اهل بیت علیهم‌السلام از دیدگاه قرآن و سنت؛ نگاهی به تفسیر آیه مودت

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت مهرورزی به اهل بیت علیهم‌السلام از دیدگاه قرآن و سنت؛ نگاهی به تفسیر آیه مودت دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت مهرورزی به اهل بیت علیهم‌السلام از دیدگاه قرآن و سنت؛ نگاهی به تفسیر آیه مودت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت مهرورزی به اهل بیت علیهم‌السلام از دیدگاه قرآن و سنت؛ نگاهی به تفسیر آیه مودت :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با سرآغازی از مرکز حقایق اسلامی و پیشگفتاری از مؤلف آغاز و مطالب در پنج بخش، تنظیم شده است.

گزارش محتوا

در بخش نخست، به «قربی» از منظر و دیدگاه پیامبر(ص) نگریسته شده است. نویسنده در پاسخ به این سوال که ذوی‌القربی چه کسانی هستند؟ به این نکته اشاره دارد که آن گاه که ما پیرو کتاب و سنت باشیم و به راستی بخواهیم از نظر‌ اعتقادی‌ و عملی به آن چه در کلام خدا و پیامبر(ص) آمده، عمل کنیم، لازم است که به شخص پیامبر(ص) مراجعه کرده‌ و آن‌ حضرت‌ را در اختلاف‌های خود‌ به‌ داوری‌ بپذیریم و یکی از مواردی که در معنای آن اختلاف شده، آیه «مودت» است که خداوند فرموده است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ‌ الْمَوَدَّهَ‌ فِی الْقُرْبی»[۱] به اعتقاد نویسنده، بنابر روایت‌های شیعه و سنی، پیامبر(ص) معنای «قربی» را بیان و مراد از آن را خویشاوندان خویش؛ یعنی‌ حضرت‌ علی(ع)، فاطمه(س) و دو فرزند آنها معرفی کرده است[۲]

در ادامه، به راویان حدیث قربی و نیز کتاب‌هایی که این حدیث را در خود جای داده، اشاره شده است.
امام اول تا ششم؛ عبدالله‌ بن‌ عباس؛ عبدالله بن مسعود… از جمله روایان این حدیث به شمار می‌روند. صحیح البخاری؛ صحیح مسلم؛ مسند احمد؛ صحیح ترمزی و… از جمله کتبی است که این حدیث را در خود جای داده است[۳]

در بخش دوم، به بررسی و تصحیح سندهای روایات مرتبط با آیه مودت پرداخته شده است. نویسنده، این روایات را از مهمترین و مشهورترین کتاب‌های حدیثی و تفسیری اهل سنت، از عالمان پیشین و متأخیرین آن‌ها نقل کرده است. با این بیان، تمامی عالمان شیعه و اهل سنت، به طور اتفاق، نزول آیه مبارکه مودت را درباره اهل‌بیت(ع) می‌دانند[۴]

به اعتقاد نویسنده، روایت‌هایی که بیان‌گر گفتار حق هستند و در کتاب‌های اهل سنت روایت شده‌اند، بنا بر آراء و دیدگاه رجالی آنها، به سه‌ قسمت‌ تقسیم می‌شود:

روایت‌هایی که به صحت آنها اتفاق نظر دارند؛ مثل حدیث طاووس، از سعید بن جبیر‌، از ابن عباس.
روایت‌هایی که در این باب محدثان نقل‌ کرده‌‌اند‌ و درباره سند آن اظهار نظر نکرده‌اند و حتی درباره آن هیچ سخنی به میان نیاورده‌اند؛ به نظر نویسنده، می‌توان‌ فهمید که گریزی جز اعتراف به اعتبار این روایت‌ها نیافته‌اند.
روایت‌هایی که در این زمینه مطرح شده و درباره سند آنها اظهار نظر شده است[۵]

نویسنده در پایان می‌گوید: آن چه که در صدد بررسی و بحث پیرامون آن هستیم روایت‌های دسته سوم است. ما به طور مفصل در شرح حال راویانی که در این روایت‌ها تضعیف شده‌اند با تکیه بر سخنان بزرگان جرح و تعدیل اهل سنّت، سخن خواهیم گفت تا روشن شود که همه ادعاهای آنان بی اعتبار و مردود است[۶] سپس به شرح‌حال این راویان می‌پردازد.

در بخش سوم، به رد شبه‌های مخالفان پرداخته شده است. به نظر نویسنده، متعصب‌ترین اهل سنت در مخالفت با این آیه، ابن تیمیه است، ازاین‌رو در این بخش، دیدگاه او پیش از همه مطرح شده است[۷]

در بخش چهارم، روایت‌ها و دیدگاه‌های مختلف پیرامون نزول آیه مودت بررسی شده است که از جمله آن‌ها، می‌توان به دیدگاه زمخشری؛ فخر رازی؛ قرطبی؛ خطیب شربینی و آلوسی اشاره کرد[۸]

در آخرین بخش، به بررسی دلالت آیه بر امامت و سرپرستی پرداخته شده است. به اعتقاد نویسنده، این آیه مبارکه هرگونه که معنا بشود، بر‌ امامت‌ و سرپرستی‌ امیرمؤمنان علی(ع) و خاندان پیامبر(ص) از چند‌ جهت دلالت دارد:

خویشاوندی خاندانی و امامت: اگر برای نسبت خویشاوندی ارزشی در ایجاد سرپرستی و امامت نباشد، بدون شک‌ امیرالمؤمنین(ع)، از همه جهات دیگر به نحو کامل، برترین فرد‌ موجود‌ بوده‌اند که استحقاق امامت را داشته‌اند؛ لکن با این حال، عنوان خویشاوندی در این‌ جا‌ دخل‌ و ارزشی پیدا کرده است؛ که به بیان آن پرداخته شده است. در این زمینه، به نظریه سید بن طاووس اشاره شده و این مطلب بیان گردیده که: «نظر شیعه