پاورپوینت F14

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت F14 دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت F14،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از مطالب داخلی اسلاید ها

پاورپوینت F14

اسلاید ۴: عملکرد:سرعت بیشینه: ۲/۳۴ ماخ (۱,۵۴۴ mph, 2,485 km/h) at high altitudeشعاع عملیاتی: ۵۰۰ ناتیکال مایل (۵۷۵ mi, 926 km)برد ترابری: ۱۶۰۰ ناتیکال مایل (۱,۸۴۰ mi, 2,960 km)سقف پروازی: ۵۰۰۰۰ فیت (۱۵,۲۰۰ m)نرخ اوج‌گیری: >45000 فیت بر دقیقه (۲۲۹ m/s)بارگیری بال: ۱۱۳/۴ پوند بر فیت مربع (۵۵۳.۹ kg/m²)نسبت نیرو به وزن: ۰/۹۱جنگ افزار:توپها: ۱× توپ گاتلینگ ام-۶۱ (۲۰ میلیمتری) با ۶۷۵ گلولهجایگاه‌ها: دارای ۱۰ جایگاه، ۶×زیر بدنه، ۲ تا ناسل، ۲×محل اتصال بالها.موشکها: موشکهای هوا به هوای: [ایم-۱۲۰ آمرام]]، ایم-۹ سایدوایندر، ایم-۷ اسپارو، ایم-۵۴ فینیکس، موشک سجیل (تغییر یافته موشک هاوک جهت استفاده هوا به هوا در اف۱۴)

اسلاید ۵: جنگنده اف-۱۴ تامکت هواپیمایی دو موتوره، بال متغیر و دو سرنشینه می باشد که به منظور حمله، رهگیری و نابودی جنگنده های دشمن به صورت بیست و چهار ساعته و در هر وضعیت جوی و اقلیمی طراحی گشته است و قادر به انجام عملیات از روی ناو هواپیمابر نیز می باشد. اف-۱۴ قادر است به طور همزمان بیست و چهار هدف را به وسیله سیستم های راداری پیشرفته خود شناسایی کرده و به وسیله موشک فوق پیشرفته فینیکس- که بر روی هیچ جنگنده دیگری قابل نصب نمی باشد- شش فروند از آنان را نابود نماید. همچنین تسلیحات اف-۱۴ شامل موشک های دیگری از جمله موشکهای هوا به هوای ساید ویندر AIM-9L، موشک اسپارو AIM-7 و موشک پیشرفته برد متوسط آمرام AIM-120 و ترکیبی از راکتها و بمب های دیگر نیز می شود. همانطوری که بیان شد، اف-۱۴ جنگنده ای دارای دو خدمه و دو سکان عمودی و همچنین بال های متغیر می باشد. موتورهای اف-۱۴ به طور موازی هم و در یک ساختار مرکزی شکل گرفته اند.

اسلاید ۶: ترمز های بال پروانه ای اف-۱۴ در بین دو سکان عمودی و در سطوح بالا و پایین بدنه واقع شده اند. باله ای این جنگنده به منظور جمع شدن اتوماتیک در هنگام پرواز البته همراه با یک کنترل دستی برای تغییر اندازه زاویه بالها در مواقع غیر پرواز برنامه ریزی شده اند. دو سکان عمودی، متمایل بر روی سطح بالایی موتور و منحرف به سمت خارج سوار شده اند. دامنه عادی جمع شدن بالها از ۲۰ درجه تا ۶۸ درجه و برای جاگیری کمتر روی عرشه ناوهای هواپیما بر تا ۷۰ درجه می باشد. نا گفته نماند سرعت جمع شدن بالها ۷/۵ درجه بر ثانیه است. برای کنترل غلتش کمتر از ۵۷ درجه اف-۱۴، از بالچه هایی در نقطه ابتدایی بالها و نزدیک ورودی موتورها استفاده می نمایند که به صورت جداگانه عمل می نمایند.

اسلاید ۷: اف-۱۴ مدل +A، مدل ارتقا یافته اف-۱۴ A، با موتور های جدید جنرال الکتریک F-110، که هم اکنون هم در تمام ناوگان های دریایی آمریکا معمول است، بیش از یک حریف معمولی برای هواپیماهای هم سطح به شمار می آید. سیستم پالس دوپلر AWG-9 یک رادار چند حالته است که قادر به شناسایی بیست و چهار هدف به طور همزمان و شلیک مستقیم به شش عدد از آنان می باشد. البته این سیستم که در دهه ۱۹۶۰ طراحی شده است، یکی از قدیمی ترین سیستم های رادار هوا به هوا می- باشد که هنوز هم بسیار پرقدرت می نماید و با استفاده از نرم افزار های کنترلی جدید توانایی های آن برای تبدیل به یک سیستم برای قرن بیست و یکم افزایش می یابد. کاکپیت اف-۱۴ دارای یک سیستم هد آپ دیسپلی (HUD-Head Up Display) کیسرAN/AVG-12 و دستگاه نمایش موقعیت افقی و عمودی هواپیما می باشد. همچنین یک دستگاه دوربین راداری نورث راپ AN/AXX برای شناسایی هدف های ماورای دید بصری (BVR) در دوردست به کار می رود. در اف-۱۴ یک سیستم تلوزیونی وضوح بالای مداربسته با قابلیت پخش انتخابی در هر یک از کاکپیت ها (FOV) نیز تعبیه شده است. این سیستم مدار بسته می تواند با نصب در کاکپیت عملیات را به وسیله سیستم تلوزیونی کاکپیت ها ضبط نماید. البته یک سیتم جدید تر نیز در حال نصب بر روی هرسه مدل اف-۱۴ (A+,B,D) می باشد. تجهیزات الکترونیکی اف-۱۴ نیز شامل رادار هشدار دهنده و کنترل AN/ALR-45، رادار هشدار گیرنده AN/ARL-50، سیستم پرتاب فلر یعنی همان گوی های آتشینی که باعث گمراه شدن موشک های حرارتی می شوند AN/ALE-29/39 که این سیستم در بین دو سکان عمودی در پشت بدنه هواپیما قرار گرفته است و سیستم سردرگم کننده رادار های دشمن Sanders AN/ALQ-200 Deception Jamming Pod می شود.

اسلاید ۸: F-14cockpit کاکپیت پیشرفته اف-۱۴ تامکت قابلیت حمل یک توپ ۲۰ میلیمتری داخلی گتلینگ را که در سمت چپ بدنه واقع گشته است، دارا می باشد. این جنگنده می تواند انواع موشک های فونیکس، سایدویندر، اسپارو و موشک میان برد پیشرفته AIM-120 را حمل نماید. بیش شش موشک فونیکس در چهار مقر زیر بدنه و بین موتور ها و دو مقر در قسمت ثابت بالها، دو سایدویندر در مقر های ثابت بالها و بالای موشک فونیکس می تواند حمل شود. اف-۱۴ تامکت اولین پروازش را در ۲۰ دسامبر ۱۹۷۰ و اولین پرواز عملیاتی اش را در سال ۱۹۷۳ انجام داد. قبل از انقلاب سال ۱۹۷۹، ۷۹ فروند اف-۱۴ به ایران تحویل شد. البته تعدادی از جنگنده های ارزشمند در جنگ میان ایران و عراق از بین رفتند. در سالهای اخیر نیروی دریایی آمریکا ۶۹۹ فروند از این پرنده ارزشمند را در خدمت خود داشت. معرفی مدل های گوناگون اف-۱۴ تامکت F-14 A اولین نمونه گونه اف-۱۴ می باشد. این مدل به وسیله دو موتور TF30-P414A تجهیز شده است. تعداد شصت فروند از اف-۱۴ های مدل ای در حال تجهیز به سیستم اقدام متقابل هشدار و کنترل AN/ALR-67، سیستم لانتیرن LANTIRN و سیستم نمایش اطلاعات تاکتیکی قابل برنامه ریزی می باشند. همچنین در تمام سری ها اف-۱۴ سیستم اتوماتیک کنترل پرواز (AFCS) در حال جایگزینی با سیستم کنترل پرواز دیجیتال (DFCS) می باشند. در اواخر دهه ۱۹۷۰، حوزه دفاع هوایی آمریکا مشکلات اساسی موتورهای اف-۱۴ با موتور TF30 و هواپیماهای اف-۱۶ و اف-۱۵ با موتور های F-100 را ارزیابی و ازمایش نمود. آین حوزه به طور بسیار جدی به تحلیل مشکلات موتورهای اف-۱۴ پرداخت.

اسلاید ۹: سرانجام، تصمیم بر آن شد که به جای ارتقا دادن و بهبود بخشیدن موتور های عیب دار فعلی، بهتر است موتور های کاملاً جدیدی جایگزین این نوع موتور ها شوند، به طوری که موتور های جدیدی که در مدلهای پایانی اف-۱۴ تعبیه شد، کاملاً تکافوی نیاز های آن را می کرد. همچنین موتورهای اف-۱۴ مدل A نیز در حال بهبود بخشی هستند؛ چه بسا که اگر از ابتدا موتور های جانشین خوبی برای موتور های فعلی این مدل موجود بودند، این موتور ها موتور هایی نبود که نیروی دریایی حاضر به به کار گرفتن آن ها بر روی اف-۱۴ باشد. در اواسط دهه ۹۰ تنها تغییری که در اف-۱۴ داده شد عبارت بود از معرفی یک سیستم کنترل کنترل پرواز دیجیتال که خلبان را از انجام مانور های خطرناک یا نا ایمن باز داشته ، بار مسئولیت و وظیفه را بر روی خلبان تقلیل داده و باعث می شود که خلبان نسبت به موقعیتی که در آن است، اقدام به بهترین عمل نماید. سرمایه گذاری برای پیاده کردن این سیستم از سال ۱۹۹۶ شروع شد (حدود ۸۰ میلیون دلار). همچنین سیستم تاکتیکی شناسایی هوابرد (TARPS) با سیتم دیجیتال آن جایگزین شده و سیستم پرتاب فلر بول به عنوان جزئی از برنامه کامل کننده اضافه خواهد گشت. البته اعمال این تغییرات، باعث تغییر نقش هوایی اصلی اف-۱۴ A نخواهد شد. اف-۱۴ مدل بی را می توان هم یک اف-۱۴ مدل آ بازسازی شده بنامیم، هم یک جنگنده جدید به تمام معنا، که هر یک از این مدلهای بی با موتورهای پرقدرتF-110-GE-400، با موتور TF30-P414 اف-۱۴ های قدیمی جایگزین شده اند، مجهز شده است. اف-۱۴ تامکت، هواپیمایی آن اندازه پیچیده بود که خود نیروی دریایی آمریکا، در به کارگیری آن دچار مشکل بود. همچنین، آمریکا به هیچ وجه حاضر به انتقال این تکنولوژی به روس ها نبود، به طوری در اف-۱۴ های ایرانی هم که امکان آن می رفت زمانی به چنگ روس ها بیفتند، قطعات کلیدی نشانگر تکنولوژی نوین آن حذف گشته بود.

اسلاید ۱۰: به همین صورت، هنگامی که یک فروند تامکت از فرود موفق روی یک ناو هواپیمابر آمریکایی باز ماند، لاشه این هواپیما به سرعت و در کوتاهترین زمان، از بیم اینکه روس قطعات لاشه آن را از دریا بازیابی کنند، از دریا بیرون کشید. بر طبق آخرین اخبار، قرار است که در سال ۲۰۰۸، جنگنده نوین سوپر هورنت، جایگزین این جنگنده افسانه ای و به واقعیت جلوتر از زمان بشود. آیا واقعاً، هیچ جایگزینی برای اف-۱۴ تامکت، که در زمان تولیدش سی سال جلوتر از زمان بود، وجود دارد؟ ایران تنها کشور استفاده کننده از تامکت در حال حاضر پنتاگون اخیرا هواپیمای F-14 خود را از رده خارج کرده و در حال فروش قطعات مربوط به آن در دفتر فروش مازاد خود است و هم اکنون ایران تنها کشوری است که از هواپیما‌های F-14 استفاده می‌کند. استیفن بوگنی رئیس بازرسان صادرات هسته‌ای می‌گوید: استفاده ایران از این نوع هواپیما دلیلی است بر اینکه این کشور تلاش کند از راه‌های مختلف تجهیزات مربوط به آن را تهیه کند. خبرگزاری آسوشیتدپرس در ژانویه ۲۰۰۷ در گزارشی جنجالی ادعا کرد وزارت دفاع آمریکا از طریق یک واسطه ، تجهیزات تسلیحاتی ممنوعه‌ای را به ایران فروخته است. این اقدام توسط یک دلال تسلیحات پاکستانی صورت گرفته که با شرکت در فروش محصولات اضافی پنتاگون، تجهیزات را خریداری و به ایران فروخته است. تجهیزات مورد نظر به نوشته این خبرگزاری آمریکایی، البته بازرسان فدرال هنوز در مورد اینکه ایران توانسته باشد به آسانی اولویت‌های مورد نظر خود یعنی تجهیزات F-14 را از این طریق تهیه کند تردید دارند. پیش از این نیز یک واسطه توانسته بود تجهیزات جت‌های F-14 را که از فروش مازاد پنتاگون خریداری کرده بود به ایرانی‌ها بفروشد اما ماموران گمرک با شناسایی این محموله و مقصد آن، اقدام به توقیف محموله کردند.

اسلاید ۱۱: اف -۱۴ تام‌ کت هواپیمای جنگنده مافوق صوتی دو موتوره ، دو سرنشین و با بال متحرک ساخت شرکت گرومن در آمریکا است که نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۷۰ انجام داد و از سال ۱۹۷۴ برای خدمت در نیروی دریایی آمریکا پذیرفته شد . این هواپیما از ۱۹۷۴ تا ۲۰۰۶ در نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان جنگنده برتری هوایی ( و نه رزمی ) ، هواپیمای رهگیر دفاعی و هواپیمای شناسایی تاکتیکی اصلی این نیرو خدمت کرد . اف -۱۴ بعد از اینکه در دهه ۱۹۹۰ مجهز به سیستم هدف گیری مادون قرمز در شب LANTIRN و سیستم پرواز سطح پائین گردید حملات موشکی هوا به زمین دقیقی را هم انجام داد . ( یادمون باشه تامکت های ایرانی مسلما این سیستم ها را ندارن . ) تامکت در سال ۱۹۷۲ به عنوان جایگزین هواپیمای اف -۴ فانتوم به خدمت نیروی دریایی ایالات متحده در آمد و در سال ۱۹۷۶ به ایران صادر شد . هواپیمای اف -۱۴ تامکت در ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۶ در نیروی دریایی آمریکا بازنشسته شد . طرح تولید اف -۱۴ هنگامی مطرح شد که برنامه تولید اف / ۱۱۱- B به علت پاره‌ای مشکلات با شکست مواجه شد . وقتی فرمانده نیروی دریایی « توماس کانلی » طرح ساخت مدل متفاوتی از هواپیمای اف -۱۱۱ – A را برای پرواز به عهده گرفت و دریافت که این هواپیما مشکلاتی در پرواز در سرعت مافوق صوت دارد و توانایی به زمین نشستن آن ضعیف است ، درکنگره تصریح کرد که با این وضع نگران وضعیت نیروی دریایی است . در ماه مه سال ۱۹۶۸ کنگره هزینه گذاری بر روی اف -۱۱۱ بی را قطع کرد تا اینکه نیروی دریایی چاره‌ای برای وضعیت موجود پیدا کند . آنچه که مورد نیاز نیروی دریایی ایالات متحده بود ، داشتن جنگنده‌ای دوربرد و پرطاقت بود که بتواند از ناوگان جنگی ایالات متحده در مقابل موشک‌های ضد کشتی شلیک شده از بمب‌افکن‌ها و زیردریایی‌ های شوروی دفاع کند ، در مقایسه با جنگنده اف -۴ فانتوم از رادار پرقدرت‌تر و موشک‌های دوربردتری به منظور رهگیری هواپیماها و موشک‌های دشمن برخوردار باشد و دارای خصوصیات برتری هوایی منحصر به‌ فردی باشد . نیروی دریایی به شدت مخالف شرکت در طرح جنگنده تاکتیکی آزمایشی ( تی‌اف‌ایکس) ( که منجر به تولید دو جنگنده اف -۱۵ و اف -۱۶ شد ) بود ؛ چون تصور می‌ کرد نیاز نیروی هوایی برای داشتن جنگنده‌ای با توان تهاجمی در ارتفاع پایین باعث می‌ شود تا خصوصیات مد نظر نیروی دریایی تحت تأثیر قرار گیرد . ( اونها تو تصمیم گیری برای طراحی هاشون کجان و ما کجا متاسفانه …. ) اما وزیر دفاع وقت ایالات متحده « رابرت مک نامارا » معتقد بود داشتن هواپیمای سازمانی نظامی مشترک راه حل کم‌ هزینه‌ تری از طراحی جنگنده‌ های جداگانه است . در آن زمان هواپیمای اف -۴ فانتوم ۲ هم که در نیروی دریایی و تفنگداران دریایی طراحی شده بود در نیروی هوایی ایالات متحده هم استفاده می‌ شد . لذا طراحی هواپیمای جدید به دست شرکت گرومن آغاز شد . ( تفاوت سازمانی رو دیدید ؟ نیروی دریایی از تفنگداران دریایی جداست . اینه سازمان دهی ارتش های بین المللی …. )

اسلاید ۱۲: قدرت موتور های تامکت اف ۱۴ . طرح موفق گرومن در اف -۱۴ این بود که دوباره از موتورهای تی‌اف۳۰ در هواپیمای اف -۱۱۱بی ، بر خلاف طرح نیروی دریایی برای استفاده از موتورهای اف۴۰۱ پی‌دابلیو -۴۰۰ که شرکت پرت & ویتنی برای نیروی دریایی ساخته بود ، استفاده کرد . اگرچه این هواپیما از اف -۱۱۱ بی ، سبکتر بود، ولی بزرگترین و سنگین ترین هواپیمای ناو جنگی بود که از روی ناو پرواز می‌ کرد . ابعاد بزرگ هواپیما به خاطر رادار بزرگ ای‌ان / ای‌ دبلیو جی -۹، موشک ایم -۵۴ فینیکس، و یک باک داخلی بزرگ ۷۳۰۰ کیلویی به ارث رسیده از طرح هواپیمای اف -۱۱۱بی بود . بهسازی‌ها و تغییرات با گذشت زمان، مدل‌های اولیه تمام موشک‌های این هواپیما با موشک‌ های پیشرفته‌ تر جایگزین شدند که تجهیزات الکترونیکی مستحکم‌ تر که امکان اعتماد بهتر برای عملکرد هواپیما را ممکن می‌ کرد ، سامانه بهتر ای‌ سی‌ سی‌ ام ، و فضای بیشتر برای موتور هواپیما را داشتند . در اولین جایگزینی‌ها ، موشک هوا به هوا با رادار فعال فینیکس ، موشک هوا به هوای آشیانه‌ یاب راداری نیمه‌ فعال اسپارو، و موشک هوا به هوای حرارت یاب سایدوایندر در مدل‌های دهه ۱۹۸۰ اعمال شدند . [۱] طرح سامانه اکتشافی تاکتیکی هوابرد یا ( TARPS ) در دهه ۱۹۷۰ برای اف -۱۴ تامکت انجام شد . سامانه اکتشافی ( TARPS ) در زیر بدنه اصلی استوانه‌ای هواپیما نصب می‌ شد و رابط‌ های مخصوص خود را هم با خود داشت . حدود ۶۵ فروند اف -۱۴ مدل A و تمام اف -۱۴های D برای حمل این سامانه بهسازی شدند . این سامانه در وهله اول توسط افسر تسلیحات در صندلی عقب که یک نمایشگر پیچیده TARPS برای مشاهده آمار دریافتی اطلاعاتی را به همراه داشت ، کنترل می‌ شد . سامانه‌ های اکتشافی تاکتیکی هوابرد در سال ۱۹۸۰ معرفی شدند . در سال ۱۹۹۶ سامانه‌های TARPS با دوربین‌های دیجیتالی ( TARPS-DI ) بهسازی شدند . دور