پایش تغییرات کاربری اراضی به سمت مناطق مخاطره آفرین (مطالعه موردی: محدوده شهری اسلام آباد غرب)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پایش تغییرات کاربری اراضی به سمت مناطق مخاطره آفرین (مطالعه موردی: محدوده شهری اسلام آباد غرب) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پایش تغییرات کاربری اراضی به سمت مناطق مخاطره آفرین (مطالعه موردی: محدوده شهری اسلام آباد غرب)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پایش تغییرات کاربری اراضی به سمت مناطق مخاطره آفرین (مطالعه موردی: محدوده شهری اسلام آباد غرب)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پایش تغییرات کاربری اراضی به سمت مناطق مخاطره آفرین (مطالعه موردی: محدوده شهری اسلام آباد غرب) :

تعداد صفحات : ۱۷

توسعه و رشد شهرنشینی در طی سال‌های اخیر از عوامل تغییرات کاربری‌های اراضی بوده است. در این تحقیق به پایش تغییرات کاربری اراضی محدوده شهری اسلام آباد غرب و روند توسعه کاربری سکونتگاهی به سمت مناطق مخاطره‌آفرین پرداخته شده است. در این تحقیق از تصاویر ماهواره‌ای (لندست ۴، ۷ و ۸) سال‌های ۱۹۹۰، ۲۰۰۰، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۸ استفاده شده است که پس از تهیه نقشه کاربری اراضی در نرم افزار ENVI، با استفاده از نرم‌افزار IDRISI تغییرات صورت گرفته آنالیز شده است و همچنین با استفاده از مدل LCM روند توسعه نواحی سکونتگاهی برای سال‌های ۲۰۳۵ و ۲۰۵۰ پیش بینی شده است و در نهایت روند توسعه نواحی سکونتگاهی در مناطق مخاطره‌آفرین مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که در طی دوره زمانی ۲۸ ساله (از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۸)، کاربری سکونتگاهی از ۷/۷ کیلومترمربع در سال ۱۹۹۰ به ۸/۱۳ کیلومترمربع در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است و همچنین نتیجه پیش‌بینی روند تغییرات نواحی سکونتگاهی بیانگر این است که این نواحی تا سال ۲۰۳۵ و ۲۰۵۰ به ترتیب به ۵/۱۶ و ۷/۱۸ کیلومترمربع افزایش خواهند یافت. به علاوه، نتایج ارزیابی روند توسعه نواحی سکونتگاهی به سمت مناطق مخاطره‌آفرین بیانگر این است که از مجموع وسعت کل نواحی سکونتگاهی در سال ۱۹۹۰ حدود ۹/. کیلومترمربع در محدوده مناطق مخاطره‌آفرین بوده است که این میزان برای سال‌های ۲۰۰۰، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۸ به ترتیب به ۵/۱، ۹/۱ و ۶/۲ کیلومترمربع افزایش یافته است که بیش‌ترین مقدار آن مربوط به نواحی شمالی محدوده شهری اسلام آباد بوده است.