تاثیر سنت های عاشورایی حاکمان در گسترش تشیع در ایران (۶۵۶-۹۰۷ ق)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر سنت های عاشورایی حاکمان در گسترش تشیع در ایران (۶۵۶-۹۰۷ ق) دارای ۲۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر سنت های عاشورایی حاکمان در گسترش تشیع در ایران (۶۵۶-۹۰۷ ق)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سنت های عاشورایی حاکمان در گسترش تشیع در ایران (۶۵۶-۹۰۷ ق)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر سنت های عاشورایی حاکمان در گسترش تشیع در ایران (۶۵۶-۹۰۷ ق) :

تعداد صفحات : ۲۹

شناسایی سنت­های عاشورایی در میان حاکمان، به عنوان بخشی از طبقه نخبه جامعه، در مقطع مهم تاریخی ۶۵۶ق (سال سقوط بغداد و خلافت عباسی) تا ۹۰۷ق (تاسیس دولت صفویه)، با هدف کشف میزان تاثیر این سنت ها بر رشد و گسترش تشیع، بسیار مهم است؛ زیرا تاثیرگذاری این قشر در ترویج و همگانی کردن سنت­های عاشورایی در میان مردم، از دیگر نخبگان بیشتر بوده است. با بررسی متون تاریخی این مقطع زمانی و با یاری گرفتن از مقوله «آیین» به عنوان چارچوب مفهومی بحث، در مجموع می توان به چهار سنت دست یافت: «تفکر اولویت سادات حسینی برای خلافت و حکومت»، «ادعای خونخواهی اهل بیت»، «سنت وقف و ذکر نام ائمه اطهار در آن» و «زیارت کردن حاکمان از مراقد ائمه اطهار». همچنین می­توان از همراه شدن این سنت ها و تناسب آن با تحولات فرهنگی و اجتماعی این دوران یعنی گسترش فعالیت سیاسی اجتماعی شیعیان پس از حمله مغولان، میل و گرایش بعضی از حاکمان به تشیع و نزدیکی تصوف و تشیع، موجبات سرعت گرفتن رشد و گسترش تشیع را در محدوده جغرافیایی، تمدنی و فرهنگی ایران نتیجه­گیری کرد و از این منظر، شناخت جدیدی از تاریخ اجتماعی و سبک زیست اجتماعی شیعیان ایران در تعامل با سنت­های عاشورایی حاکمان به دست آورد.