مطالعه گردش‌های بزرگ‌مقیاس تابستانی و ساختار لایه‌مرزی جوی در روزهای همراه با گرد‌و‌خاک در جنوب‌شرق ایران (۲۰۱۶-۱۹۸۷)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه گردش‌های بزرگ‌مقیاس تابستانی و ساختار لایه‌مرزی جوی در روزهای همراه با گرد‌و‌خاک در جنوب‌شرق ایران (۲۰۱۶-۱۹۸۷) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه گردش‌های بزرگ‌مقیاس تابستانی و ساختار لایه‌مرزی جوی در روزهای همراه با گرد‌و‌خاک در جنوب‌شرق ایران (۲۰۱۶-۱۹۸۷)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه گردش‌های بزرگ‌مقیاس تابستانی و ساختار لایه‌مرزی جوی در روزهای همراه با گرد‌و‌خاک در جنوب‌شرق ایران (۲۰۱۶-۱۹۸۷)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه گردش‌های بزرگ‌مقیاس تابستانی و ساختار لایه‌مرزی جوی در روزهای همراه با گرد‌و‌خاک در جنوب‌شرق ایران (۲۰۱۶-۱۹۸۷) :

تعداد صفحات : ۲۴

در این مقاله وضعیت جوی منطقه جنوب‌شرق ایران در فصل تابستان با تأکید بر ویژگی‌های لایه‌مرزی سیاره‌ای تحلیل شده است. بررسی الگوهای میانگین بلندمدت ۳۰ ساله (۲۰۱۶-۱۹۸۷) با استفاده از داده‌های باز تحلیل‌شده Era-Interim نشان می‌دهد که در فصل تابستان در تراز ۸۵۰ هکتوپاسکال، یک هسته کم‌فشار گرمایی با میانگین دمای بیشتر از ۲۸ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی کمتر از ۲۰ درصد روی منطقه موردمطالعه مستقر می‌شود و میانگین ارتفاع لایه‌مرزی در این استان کمتر از ۸۰۰ متر است. روند تغییرات کمیت‌های هواشناختی در ۵ ایستگاه همدیدی در استان سیستان و بلوچستان با استفاده از داده‌های دیدبانی‌شده نیز به تفکیک مطالعه شد. در ایستگاه زابل کاهش فشار همراه با افزایش دما و کاهش بیشینه سرعت باد با کاهش رطوبت نسبی در این بازه زمانی همراه است. روند تغییرات بلندمدت شاخص طوفان خاک که با استفاده از داده‌های دیدبانی محاسبه شد، ازنظر آماری معنی‌دار نیست. اما افزایش شاخص طوفان خاک طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۵ به‌طور معنی‌داری با کاهش دید افقی و افزایش بیشینه سرعت باد اتفاق افتاده است.کمیت عمق نوری هواویزها که از سنجنده MODIS دریافت شد نیز در طی ۱۶ سال اخیر در ایستگاه زابل روند نزولی را طی کرده است. همچنین بررسی اثر موسمی هند به‌عنوان یک پدیده بزرگ‌مقیاس در نزدیکی این منطقه با استفاده از داده‌های باز تحلیل‌شده NCEP/NCAR نشان داد که با افزایش شدت موسمی هند ارتفاع ژئوپتانسیلی در ترازهای پایین‌تر از ۷۰۰ هکتوپاسکال در بخش‌های شمالی و مرکزی استان سیستان و بلوچستان به‌طور معنی‌دار کاهش پیدا می‌کند.