اثر افزودن نمک های کلسیمی روغن پالم و روغن ماهی به جیره بر عملکرد، ویژگی های لاشه و کیفیت گوشت بره های نر مغانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر افزودن نمک های کلسیمی روغن پالم و روغن ماهی به جیره بر عملکرد، ویژگی های لاشه و کیفیت گوشت بره های نر مغانی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر افزودن نمک های کلسیمی روغن پالم و روغن ماهی به جیره بر عملکرد، ویژگی های لاشه و کیفیت گوشت بره های نر مغانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر افزودن نمک های کلسیمی روغن پالم و روغن ماهی به جیره بر عملکرد، ویژگی های لاشه و کیفیت گوشت بره های نر مغانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر افزودن نمک های کلسیمی روغن پالم و روغن ماهی به جیره بر عملکرد، ویژگی های لاشه و کیفیت گوشت بره های نر مغانی :

تعداد صفحات : ۱۳

هدف از مطالعه‌ حاضر بررسی اثر جیره­های حاوی نمک­های کلسیمی روغن پالم و روغن ماهی بر عملکرد، ویژگی­های لاشه و کیفیت گوشت بره­های پرواری مغانی‌ بود. تعداد ۲۰ رأس بره‌ نر مغانی چهار تا پنج ماهه با میانگین وزن اولیه‌ ۸/۲±7/32 کیلوگرم به ‌طور تصادفی و بر اساس وزن اولیه به دو گروه آزمایشی (۱۰n=) تقسیم و در جایگاه­های انفرادی قرار گرفتند. بره­ها با یکی از دو جیره ۱) حاوی ۵/۲ درصد روغن پالم و ۲) حاوی ۵/۲ درصد روغن ماهی به‌ مدت ۹۰ روز تغذیه شدند. در انتهای آزمایش، بره­ها کشتار شده و خصوصیات لاشه و کیفیت گوشت آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­ها بر اساس طرح کاملاً تصادفی و با استفاده از رویه‌ GLM نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که نمک­های کلسیمی روغن‌های پالم و ماهی تأثیر معنی­داری بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ترکیات شیمیایی ماهیچه راسته نداشتند. همچنین، میزان نیروی برش، درصد افت حاصل از پخت و کاهش وزن حاصل از شیرابه در ماهیچه راسته تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفتند. گوشت بره­هایی که با روغن ماهی در مقایسه با روغن پالم تغذیه شده بودند از شدت بوی بیشتر (۱۳/۶ در مقابل ۰۶/۵) و کیفیت پایین‌تری (۲۱/۴ در مقابل ۴۱/۵) برخوردار بودند (۰۵/۰>P) و سایر خصوصیات حسی گوشت (تردی، آبداری و طعم) تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. در کل، تغذیه ۵/۲ درصد نمک­های کلسیمی روغن ماهی بدون اثر بر عملکرد و ویژگی­های لاشه، از نظر افراد ارزیاب، بوی ماهی در گوشت مصرفی را افزایش داد.