پاسخ رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا (

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پاسخ رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا ( دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پاسخ رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا (  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پاسخ رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا (،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاسخ رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا ( :

تعداد صفحات : ۲۰

به‌منظور بررسی اثر همزیستی قارچ‏های اندوفیت و محلول ‏پاشی پلی‌آمین اسپرمیدین بر شاخص‌های رشدی و فیزیولوژیک گیاه دارویی استویا در شرایط تنش شوری، آزمایش گلخانه‏ ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تنش شوری (صفر، ۶ و ۱۲ دسی‌زیمنس بر متر)، تیمار همزیستی قارچی [عدم تلقیح (شاهد)، تلقیح Piriformospora indica (Pi)، تلقیح Trichoderma virens (Trich) و تلقیح هم‌زمان دو قارچ (Pi+Trich)] و محلول‌پاشی اسپرمیدین (صفر، ۰.۷۵ و ۱.۵ میلی‌مولار) بود. نشاهای استویا پس از تلقیح با تیمارهای قارچی تا اواخر مرحله رویشی با آب معمولی و سپس به مدت دو هفته با تیمارهای آب شور که حاوی مخلوط آب دریای خزر و آب مقطر بود، آبیاری شدند. محلول‌پاشی اسپرمیدین یک هفته قبل از اعمال تنش شوری انجام شد. نتایج نشان داد در شرایط شور، همزیستی قارچی به‌ویژه Pi+Trich وزن خشک ساقه (۶۴-۴۰ درصد) و برگ (۵۰-۴۴ درصد)، محتوای نسبی آب برگ (۳۰-۵ درصد) و پرولین (۶۴-۴۰ درصد) را افزایش و نشت الکترولیت را (۲۰-۱۱ درصد) کاهش داد. محلول‌پاشی ۰.۷۵ میلی‌مولار اسپرمیدین نیز وزن خشک برگ و ارتفاع بوته را افزایش داد. از طرفی، همزیستی قارچی به‌ویژه Pi+Trich و محلول‌پاشی اسپرمیدین ۰.۷۵ میلی‌مولار منجر به افزایش محتوای نسبی آب برگ گردید. همچنین، محلول‌پاشی اسپرمیدین در هر دو غلظت ۰.۷۵ و ۱.۵ میلی‏مولار باعث افزایش و بکارگیری قارچ‌های اندوفیت به‌خصوص Pi+Trich منجر به کاهش محتوای قند به میزان ۱۷ درصد شد. در سطوح شوری و تیمارهای قارچی، محلول‌پاشی اسپرمیدین به‌ویژه در غلظت ۰.۷۵ میلی‌مولار افزایش قطر ساقه (۳۵-۱۰ درصد) و سطح برگ (۴۶-۳۵ درصد) را به دنبال داشت. در مجموع، کاربرد قارچ‌های اندوفیت و محلول‌پاشی اسپرمیدین موجب بهبود تحمل گیاه به تنش شوری گردید.