بررسی تغییرات بلند مدت رشد فرسایش خندقی در حوضه کندوران، استان هرمزگان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تغییرات بلند مدت رشد فرسایش خندقی در حوضه کندوران، استان هرمزگان دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تغییرات بلند مدت رشد فرسایش خندقی در حوضه کندوران، استان هرمزگان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تغییرات بلند مدت رشد فرسایش خندقی در حوضه کندوران، استان هرمزگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تغییرات بلند مدت رشد فرسایش خندقی در حوضه کندوران، استان هرمزگان :

فرسایش خندقی یکی از مهم ترین اشکال فرسایش آبی است که بر محیط زیست و به خصوص زمین ‌های کشاورزی تأثیرات مخربی دارد. این پدیده به تخریب حجم بزرگی از خاک های کشاورزی یک منطقه منجر می ‌شود و خسارت ‌های زیادی را برای کشاورزان به ‌همراه دارد. با توجه به کمبود آمار و اطلاعات در زمینه این نوع از فرسایش، استفاده از فن‌آوری ‌های نوین نظیر سنجش از دور و استفاده از داده‌ های مکانی مانند عکس ‌برداری ‌های انجام شده در سال ‌های قبل امری ضروری در بررسی این پدیده به شمار می ‌رود. برای پایش و بررسی تغییرات بلندمدت رشد فرسایش خندقی در منطقه کندوران استان هرمزگان، از عکس ‌های هوایی ۱۹۵۷ با مقیاس ۱:۵۰۰۰۰ و تصاویر ماهواره ‌ای لندست سال های ۱۹۸۴، ۱۹۹۴ و ۲۰۰۴ استفاده شد. با توجه به دقت مکانی بیشتر تصاویر ماهواره ای GeoEye نسبت به تصاویر ماهواره لندست، برای سال ‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ از این تصاویر استفاده شد. تغییرات طولی و سطحی فرسایش خندقی منطقه مورد مطالعه در دوره ‌های زمانی مختلف نیز با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی، فناوری سنجش از دور و بررسی ‌های میدانی تهیه و بررسی شد. نتایج بررسی دوره ‌های مختلف نشان داد که مساحت خندق‌های منطقه مورد مطالعه از ۳۲ هکتار در سال ۱۹۵۷، به بیش از ۳۷۰ هکتار در سال ۲۰۱۶ یعنی حدود ده برابر در طی یک دوره ۶۰ ساله رسیده است. بررسی روند تغییرات مساحت خندق‌های منطقه مورد مطالعه بیانگر این است که طی دوره ۱۹۵۷ تا ۱۹۸۴، میزان رشد سطحی خندق‌ها برابر ۹۶/۲ هکتار در سال بود. این میزان رشد طی دوره ده ساله ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۴ میلادی، به ۹/۴ هکتار در سال و در طی دوره ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۴ نیز بر اساس یافته ‌های پژوهش حدود ۵/۴ هکتار بود و در نهایت در طی دوره ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۶ میلادی، میزان این افزایش به ۷/۱۳ هکتار در سال افزایش یافت. همچنین بررسی رشد طولی خندق ‌های منطقه در ۵۰ خندق مورد بررسی نشان داد که این میزان به طور متوسط ۲/۵ متر در سال است که نسبت به تحقیقات انجام شده در داخل و خارج از کشور، رقم بالایی است و بایستی دستگاه‌ های اجرایی استان در زمینه کنترل این نوع فرسایش، اقدامات بیشتری انجام دهند.