پاورپوینت دعای ۴۲ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم)


در حال بارگذاری
23 اکتبر 2022
فایل فشرده
2120
3 بازدید
۶۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت دعای ۴۲ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم) دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت دعای ۴۲ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت دعای ۴۲ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش چهارم) :

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

متن دعای ۴۲ صحیفه سجادیه

شرح و ترجمه دعا:

بخش اول – بخش دوم – بخش سوم – بخش چهارم – بخش پنجم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلَى أَنْفُسِنَا کرْبَ السِّیاقِ، وَ جَهْدَ الْأَنِینِ، وَ تَرَادُفَ الْحَشَارِجِ إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ‏ التَّراقِی، «وَ قِیلَ مَنْ راقٍ‏»، وَ تَجَلَّى مَلَک الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُیوبِ، وَ رَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَایا بِأَسْهُمِ وَحْشَهِ الْفِرَاقِ، وَ دَافَ لَهَا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ کأْساً مَسْمُومَهَ الْمَذَاقِ، وَ دَنَا مِنَّا إِلَى الْآخِرَهِ رَحِیلٌ وَ انْطِلَاقٌ، وَ صَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاقِ، وَ کانَتِ الْقُبُورُ هِی الْمَأْوَى إِلَى مِیقَاتِ یوْمِ التَّلَاقِ،

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ بَارِک لَنَا فِی حُلُولِ دَارِ الْبِلَى، وَ طُولِ الْمُقَامَهِ بَینَ أَطْبَاقِ الثَّرَى، وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْیا خَیرَ مَنَازِلِنَا، وَ افْسَحْ لَنَا بِرَحْمَتِک فِی ضِیقِ مَلَاحِدِنَا، وَ لَا تَفْضَحْنَا فِی حَاضِرِی الْقِیامَهِ بِمُوبِقَاتِ آثَامِنَا.

وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِی مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیک ذُلَّ مَقَامِنَا، وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ یوْمَ الْمَجَازِ عَلَیهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا، وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا، وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ کلِّ کرْبٍ یوْمَ الْقِیامَهِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ یوْمِ الطَّامَّهِ وَ بَیضْ وُجُوهَنَا یوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَهِ فِی یوْمِ الْحَسْرَهِ وَ النَّدَامَهِ، وَ اجْعَلْ لَنَا فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً، وَ لَا تَجْعَلِ الْحَیاهَ عَلَینَا نَکداً.

ترجمه‌ها

ترجمه انصاریان

بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و از برکت قرآن به وقت مردن سختی جان کندن، و دشواری ناله کردن را بر ما سهل و آسان فرما، و نیز به شماره افتادن نفس‌ها را در وقتی که جان‌ها به خرخره رسند، و گفته شود چه کسی معالجه گر است؟ و فرشته مرگ برای قبض روح از پرده‌های نهان آشکار گردد، و تیرهای وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوی جانها پرتاب نماید، و تلخی شربت مرگ را چون جامی زهرآلوده به کام جانها ریزد، و کوچ کردن و حرکت ما به جهان دیگر نزدیک شود، و اعمال هر کس همچون طوقی بر گردنش حلقه زند، و قبرها آرامگاهمان تا به وقت قیامت شوند.

بار الها بر محمد و آلش درود فرست، و ورود ما را به خانه پوسیدگی، و طول اقامت ما را در طبقات خاک بر ما مبارک گردان، و گورها را پس از جدایی از دنیا بهترین منازلمان قرار ده، و به رحمتت تنگی لحدها را برای ما گشاده فرما، و در برابر حاضران عرصه قیامت به گناهان هلاک‌کننده‌مان رسوایمان مکن،

و از برکت قرآن به وقت صف بستن در محضرت بر ذلّت ما رحم آور، و به هنگام لرزش صراط در روز عبور از آن قدم‌های ما را از لغزش استوار ساز، و پیش از برپا شدن قیامت تاریکی قبرهای ما را به آن نور بخش، و از هر گونه‌اندوه روز قیامت و دشواری ترسهای آن روز سخت نجاتمان ده،

و در آن روز که صورت ستم پیشگان سیاه شود که روز اندوه و ندامت است چهره‌های ما را سپید گردان، و از ما در قلوب مؤمنان دوستی قرار بده، و زندگی را بر ما سخت مکن.

ترجمه آیتی

بار خدایا، بر‌ محمد ‌و‌ خاندانش درود بفرست ‌و‌ چون مرگ فرارسد به‌ مدد قرآن بر‌ ما‌ آسان کن اندوه جان کندن را‌ ‌و‌ رنج نالیدن را‌ ‌و‌ به‌ تنگنا افتادن نفسها را‌ به‌ هنگامى که‌ جان به‌ گلوگاه مى رسد ‌و‌ در‌ ‌آن حال یکى گوید: آیا افسون کننده اى نیست؟ در‌ این حال فرشته ‌ى‌ مرگ براى گرفتن جان، از‌ درون پرده هاى غیب آشکار شود ‌و‌ از‌ کمان مرگ تیرهاى وحشت فراق به‌ سوى او‌ بگشاید ‌و‌ برایش جامى از‌ زهر قتال مرگ بیامیزد ‌و‌ زمان رحیل ‌و‌ رخت بربستن به‌ سراى آخرت نزدیک شود ‌و‌ اعمال چونان قلاده هایى بر‌ گردنها افتد ‌و‌ از‌ ‌آن پس‌ تا‌ روز رستاخیز گورها ماواى ما‌ شود.

بار خدایا، بر‌ محمد ‌و‌ خاندانش درود بفرست ‌و‌ ورود ما‌ را‌ به‌ ‌آن سراى کهنه ‌و‌ درنگ دراز ما‌ را‌ میان طبقات خاک سرد بر‌ ما‌ مبارک گردان. پس‌ از‌ بیرون شدن ما‌ از‌ دنیا گورهاى ما‌ را‌ بهترین منازل ما‌ گردان ‌و‌ به‌ فضل ‌و‌ رحمت خویش گورهاى تنگ ما‌ فراخ ساز ‌و‌ ما‌ را‌ در‌ میان انبوه مردم که‌ در‌ عرصات گرد مى آیند به‌ کیفر گناهان تباه کننده مان رسوا مساز.

اى خداوند، در‌ ‌آن هنگام که‌ در‌ پیشگاه تو‌ به‌ صف ایستاده ایم به‌ برکت قرآن بر‌ خوارى ‌و‌ بیچارگى ما‌ رحمت آور ‌و‌ به‌ هنگام گذشتن از‌ پل لرزان جهنم ما‌ را‌ به‌ قرآن ثبات بخش که‌ پاهایمان نلغزد. اى خداوند زان پیش که‌ از‌ گورمان برانگیزى، ظلمت گورهاى ما‌ به‌ قرآن روشنى بخش ‌و‌ از‌ اندوه روز حساب ‌و‌ لحظات هول انگیز قیامت رهایى ده.

اى خداوند، در‌ ‌آن روز حسرت ‌و‌ ندامت که‌ ستمکاران سیاه رویند، ما‌ را‌ سپیدروى گردان ‌و‌ دوستى ما‌ در‌ دلهاى مومنان انداز ‌و‌ زندگى ما‌ بر‌ ما‌ دشوار مگردان.

ترجمه ارفع

خدایا بر محمد ‌و آل او درود فرست ‌و به وسیله قرآن سخت جان دادن ‌و ناله هاى هنگام مرگ را بر ما آسان کن آنگاه که جانها به حلقوم رسد ‌و گفته مى شود کیست که او را از مرگ نجات بخشد؟ در این هنگام جناب عزرائیل علیه السلام آشکار مى گردد ‌و از پرده هاى غیب ظاهر مى شود ‌و این انسان را با تیرهاى وحشت جدایى هدف قرار مى دهد. ‌و براى ‌آن جانها جامى که زهرآلوده است ‌و آمیخته به زهر مرگ است آماده مى سازد ‌و اینجاست که رفتن ‌و روان شدن ما به سوى جهان آخرت نزدیک مى شود ‌و هر کس در گرو اعمال خویش واقع مى گردد ‌و خانه هاى قبر محل سکونت تا روز رستاخیز ‌و روز به هم رسیدن مى شود.

بار الها بر محمد ‌و آل او درود فرست ‌و ورود ما را به خانه درهم ریخته قبر ‌و بسیار ماندن در میان طبقات خاک را مبارک گردان ‌و بعد از جدایى از دنیا خانه هاى قبر را بهترین خانه هاى ما قرار ده ‌و به رحمت خود تنگى لحدهایمان را گشاده گردان ‌و ما را در برابر حاضرین در روز قیامت به خاطر گناهان نابودکننده مان رسوا مفرما.

پروردگارا به خاطر قرآن در روزى که در پیشگاهت در مرتبه ذلت ‌و خوارى ایستاده ایم بر ما رحم کن ‌و قدمهایمان را در لحظه هاى پر اضطراب ‌و هنگام عبور از پل جهنم ‌و وقتى که جواز عبور برایمان صادر شده ثابت ‌و استوار گردان ‌و قبل از زنده شدن در قیامت به نور قرآنیت قبرهاى تاریکمان را نورانى فرما ‌و به وسیله کتاب آسمانى ات از گرفتارى هاى روز قیامت ‌و سختى هاى ترسناک رستاخیز نجاتمان ده.

الها در روزى که چهره ستمکاران سیاه مى شود در ‌آن روز حسرت ‌و ندامت چهره هاى ما را سفید کن ‌و محبت ما را در دلهاى اهل ایمان بینداز ‌و زندگى را بر ما دشوار مفرما.

ترجمه استادولی

خدایا، بر محمد ‌و آل او درود فرست، ‌و به برکت قرآن در وقت مرگ دشوارى جان کندن ‌و سختى ناله ‌و خرناسه هاى پیاپى در هنگام مرگ را بر ما آسان ساز، ‌آن گاه که جان ها به گلوگاه ها رسد، ‌و گویند: کو پزشک معالج؟ (یا کیست که این روح را بالا برد؟) ‌و فرشته مرگ از پس پرده هاى غیب براى گرفتن جان آشکار شود، ‌و جان را از کمان آرزوها با تیرهاى وحشت جدایى نشانه رود، ‌و جامى زهرآلود از شوکران مرگ به او بنوشاند، ‌و وقت کوچیدن ‌و رفتن ما به سراى آخرت نزدیک شود، ‌و اعمال بسان گردنبندى بر گردن ها بیاویزد، ‌و گورها تا موعد روز دیدار جایگاه ما قرار گیرد.

خدایا، بر محمد ‌و آل او درود فرست، ‌و درآمدن به سراى پوسیدن (قبر) ‌و ماندن طولانى میان طبقات خاک را بر ما مبارک ساز، ‌و پس از فراق از دنیا گورها را بهترین خانه هاى ما گردان، ‌و به رحمت خود گورهاى تنگ ما را فراخى بخش، ‌و ما را در برابر جمع حاضران در قیامت به گناهان هلاکت بارمان رسوا مساز.

و به برکت قرآن در صحراى قیامت که به پیشگاه تو عرضه مى شویم به موقعیت خفت بار ما رحم کن، ‌و به هنگام لرزه پل دوزخ در روزى که بر آ ن عبور مى کنیم لغزش گام هاى ما را استوار بدار، ‌و تاریکى قبرهاى ما را پیش از برانگیخته شدن در روز قیامت روشن فرما، ‌و ما را در روز قیامت از هر اندوه ‌و گرفتارى ‌و شدت هراس هاى ‌آن روز مصیبت بزرگ نجات بخش.

و روزى که ستمکاران در ‌آن روز حسرت ‌و پشیمانى روسیاه مى گردند ما را روسپید ساز، ‌و دوستى ما را در دل هاى مؤمنان انداز، ‌و زندگى را بر ما تنگ ‌و ناگوار مساز.

ترجمه الهی قمشه‌ای

بار الها بر‌ محمد ‌و آل پاکش درود فرست ‌و به واسطه کرامت این قرآن هنگام مرگ ‌و سختى حال رحلت ‌و رنج ‌و مشقت به فریاد آرنده سفر آخرت را بر‌ ما آسان فرما ‌و در ‌آن حال که نفس به شماره افتد ‌و روح به ترقوه رسد ‌و (بنده مضطر) گوید کیست آنکه روح مرا بالا مى برد ‌آن حال را (اى خدا به کرم ‌و رحمتت) بر‌ ما آسان گردان (و بهترین ساعت نشاط ‌و خوشحالى ما قرار ده) در ‌آن حال که ملک از حجابهاى غیب عالم حاضر براى قبض روحم شده ‌و از کمان مرگ تیر وحشتناک فراق را بر‌ سینه ما رها کند ‌و کاسه اى که در ‌آن شربت زهرآلود مرگ است با بانگ رحیل ما را به عالم آخرت نزدیک سازد ‌و ‌آن بانگ رحلت با رهائى از قید تن به جهان ابدیت جان ما را رهسپار کند ‌و اعمالى ما قلاده گردن ماست ‌و منزلگاه ما قبرهاست تا روز لقاى حق

پروردگارا بر‌ محمد ‌و آل پاکش درود فرست ‌و ورود ما را به خانه قبر ‌و منزلگاه پوسیدن تن ‌و طول اقامت بدن میان طبقات خاک را بر‌ ما مبارک گردان ‌و پس از مفارقت از منزل دنیا قبر ما را (که دریست به عالم برزخ ‌و بهشت ‌آن عالم) بهترین منازل ما مقرر فرما (آن منزلگاه را باغهاى بهشت ‌آن عالم قرار ده) ‌و لحد ما را در عین تنگى (و تاریکى) به لطف ‌و رحمتت باغى وسیع ‌و روشن ‌و با طراوت ‌و خوش ‌و خرم) ساز ‌و در عرصه ‌ى قیامت (که مجمع ‌و محضر اهل عالم است) ما را به عقوبت گناهان مهلک مفتضح ‌و رسوا مگردان

و به واسطه (حرمت) قرآن (مبارکت) در موقف عرض (اعمال) بر‌ حضرتت به حال ذلت ‌و خوارى ما ترحم فرما ‌و هنگام عبور بر‌ جسر دوزخ (و پل بهشت) که خلق همه مضطربند (که آیا از ‌آن پل بلغزند به دوزخ درافتند یا از آنجا عبور کنند ‌و بهشتى شوند) در ‌آن حال ما را از لغزش نگاه دار ‌و ثابت قدم فرما ‌و هم به واسطه (تمسک به) این قرآن (عظیم الشان) ما را از هر غم ‌و اندوه نجات بخش

و در ‌آن روز حسرت ‌و پشیمانى که روى ستمکاران سیاه است ما را روسفید ساز ‌و دلهاى پاک اهل ایمان را محب ما (و دوست با ما) گردان ‌و زندگانى را بر‌ ما سخت ‌و ناگوار مگردان

ترجمه سجادی

خداوندا بر‌ محمّد ‌و‌ خاندانش درود فرست ‌و‌ به‌ وسیله قرآن هنگام مرگ، دشوارى جان کندن ‌و‌ سختى ناله ‌و‌ خرناسه هاى پى درپى زمان جان کندن را‌ بر‌ ما‌ آسان گردان، ‌آن زمان که‌ جان ها به‌ گلوگاه مى رسد ‌و‌ مى گویند: کجاست طبیب؟ ‌و‌ فرشته مرگ براى گرفتن ‌آن از‌ پرده هاى پنهانى ها آشکار گردد ‌و‌ ‌آن را‌ با‌ تیرهاى وحشت جدایى از‌ کمان آرزوها نشانه گیرد ‌و‌ براى ‌آن (جان ها)، جامى از‌ شوکران مرگ -که چشیدن ‌آن زهرآلود است- آمیخته سازد ‌و‌ کوچ کردن ‌و‌ رفتن ما‌ به‌ جهان دیگر نزدیک شود ‌و‌ اعمال، گردن بندهاى در‌ گردن ها گردد. ‌و‌ گورها تا‌ هنگام قیامت، جایگاه ماندن باشد.

خداوندا بر‌ محمّد ‌و‌ خاندانش درود فرست ‌و‌ فرود آمدن در‌ خانه پوسیدن (قبر) ‌و‌ ماندن طولانى در‌ میان طبقه هاى خاک را‌ براى ما‌ مبارک گردان ‌و‌ قبرها را‌ پس‌ از‌ فراق از‌ دنیا، بهترین خانه هاى ما‌ قرار ده. ‌و‌ به‌ رحمتت، تنگى لحدهایمان را‌ براى ما‌ گشاد گردان ‌و‌ ما‌ را‌ با‌ گناهان هلاک کننده مان، در‌ برابر حاضرانِ قیامت، رسوا نکن.

و به‌ (برکت) قرآن، در‌ جاى ایستادن که‌ به‌ پیشگاهت عرضه مى شویم، بر‌ خوارى ما‌ رحم کن ‌و‌ هنگام لرزیدن پل دوزخ، در‌ ‌آن روز که‌ بر‌ ‌آن عبور مى کنیم، لغزش گام هاى ما‌ را‌ به‌ وسیله ‌آن پابرجا گردان ‌و‌ پیش از‌ برانگیخته شدن، تاریکى قبرهایمان را‌ با‌ ‌آن روشن ساز ‌و‌ ما‌ را‌ در‌ روز رستاخیز از‌ هر‌ اندوهى ‌و‌ از‌ ترس هاى سخت روز قیامت، به‌ وسیله ‌آن نجات ده.

و در‌ روز حسرت ‌و‌ پشیمانى، روزى که‌ چهره هاى ستمگران سیاه مى شود، رخسارهاى ما‌ را‌ سفید گردان ‌و‌ دوستى ما‌ را‌ در‌ سینه هاى مؤمنان، قرار ده‌ ‌و‌ زندگى را‌ بر‌ ما‌ دشوار نگردان.

ترجمه شعرانی

خدایا درود ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ فرست ‌و‌ سختى جان کندن ‌را‌ هنگام احتضار ‌به‌ برکت قرآن ‌بر‌ ‌ما‌ سهل گردان ‌و‌ ‌آن‌ ناله هاى ‌پر‌ مشقت ‌و‌ پیچیدن نفسها ‌در‌ گلو ‌را‌ وقتى ‌که‌ جان بترقوه ‌مى‌ رسد ‌بر‌ ‌ما‌ آسان کن، ‌آن‌ هنگام ‌که‌ گویند کیست درمان کننده؟ ‌و‌ فرشته ‌ى‌ مرگ براى گرفتن جانها ‌از‌ پشت پرده هاى غیب خویش ‌را‌ بنماید ‌و‌ ‌از‌ کمان مرگ تیرهاى وحشتناک فراق سوى جانها پرتاب کند ‌و‌ جامى ‌به‌ طعم شرنگ ‌از‌ زهر ناب پرورده سازد، هنگام بار بستن سوى آخرت فرا رسیده است. کردارها چون طوق ‌بر‌ گردنها بسته. خانه گور ‌تا‌ روز قیامت جاى ماندن ‌ما‌ خواهد بود.

خدایا درود ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ فرست ‌و‌ فرود آمدن این سراى ‌نو‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌ما‌ مبارک گردان، ‌که‌ باید ‌در‌ ‌آن‌ پوسیده شویم ‌و‌ دیر زمانى میان طبقه هاى ‌گل‌ نمناک درنگ کنیم. ‌و‌ خانه گور ‌را‌ ‌پس‌ ‌از‌ مفارقت دنیا بهترین منزل ‌ما‌ قرار ‌ده‌ ‌و‌ تنگى لحد ‌را‌ براى ‌ما‌ فراخ ‌کن‌ ‌و‌ ‌به‌ گناهان بزرگ ‌در‌ پیشگاه حاضران عرصات ‌ما‌ ‌را‌ رسوا مساز.

و ‌به‌ حرمت قرآن ‌در‌ آنجاى ‌که‌ عملها ‌را‌ ‌بر‌ ‌تو‌ عرضه ‌مى‌ دارند ‌به‌ خوارى مقام ‌ما‌ رحم کن، ‌و‌ آنگاه ‌که‌ جسر دوزخ زیر پاى گذرندگان ‌مى‌ لرزد گامهاى ‌ما‌ ‌را‌ استوار گردان ‌و‌ ‌از‌ لغزش بازدار ‌و‌ ‌از‌ ‌هر‌ اندوهى ‌در‌ روز قیامت ‌و‌ ‌از‌ عقبات سهمگین ‌و‌ سخت ‌آن‌ گیر ‌و‌ دار برهان.

در ‌آن‌ روز پشیمانى ‌و‌ افسوس ‌که‌ روى ستمگران سیاه شود روى ‌ما‌ ‌را‌ سفید گردان ‌و‌ دوستى ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ سینه ‌ى‌ مومنان جاى ده. ‌و‌ زندگى ‌را‌ ‌بر‌ ‌ما‌ ‌بى‌ رنج ‌و‌ سختى بگذران.

ترجمه فولادوند

بار خدایا! درود بر‌ محمد ‌و‌ خاندان وى، ‌و‌ از‌ برکت قرآن در‌ هنگام مرگ اندوه جان کندن ‌و‌ رنج ناله سر‌ دادن ‌و‌ به‌ نفس نفس افتادن را‌ در‌ ‌آن وقت که‌ جان به‌ گلوگاه رسد ‌و‌ در‌ ‌آن حال گفته آید: آیا افسون کننده اى نیست؟ ‌و‌ در‌ ‌آن حال که‌ موکل مرگ براى گرفتن جان از‌ پس‌ پرده هاى غیب آشکار شود ‌و‌ تیرهاى وحشت جدایى را‌ از‌ کمان مرگ پرتاب کند ‌و‌ شرنگ تلخ مزاج را‌ براى کام جانها آماده سازد ‌و‌ رخت بستن ‌و‌ هنگام رحیل ما‌ به‌ سراى آخرت نزدیک گردد، ‌و‌ کارکردهاى ما‌ چون قلاده هایى بر‌ گردنها افتد ‌و‌ تا‌ روز رستاخیز گورها، ماواى ما‌ شود.

بار خدایا! درود بر‌ محمد ‌و‌ خاندان وى ‌و‌ ورود ما‌ را‌ در‌ ‌آن خانه ‌ى‌ پوسیده ‌و‌ درازى اقامت ما‌ در‌ میان طبقات خاک را‌ بر‌ ما‌ فرخنده گردان ‌و‌ پس‌ از‌ بدرود گفتن با‌ دنیا گورهاى ما‌ را‌ نیک ترین قرار گاههاى ما‌ ساز ‌و‌ به‌ رحمت خویش تنگى قبرهاى ما‌ را‌ بر‌ ما‌ گشاده فرما ‌و‌ در‌ میان حاضران روز رستاخیز، ما‌ را‌ به‌ کیفر گناهانمان رسوا مکن

و به‌ احترام قرآن ما‌ را‌ در‌ موقف در‌ ایستادن در‌ حضورت ‌و‌ بر‌ خوارى حال ما‌ رحمت کن. ‌و‌ در‌ روز گذر از‌ پل دوزخ گامهاى ما‌ را‌ استوار دار ‌و‌ باز به‌ برکت قرآن ما‌ را‌ از‌ هر‌ اندوه در‌ روز قیامت ‌و‌ دلهره هاى شدید روز «فریاد بزرگ» نجات بخش، ‌و‌ ‌آن روزى که‌ چهره هاى ستمگران سیاه مى گردد ‌و‌ روز حسرت ‌و‌ پشیمانى است، چهره هاى ما‌ را‌ سفید فرما ‌و‌ براى ما‌ در‌ دلهاى مومنان القاء محبت کن ‌و‌ زندگى را‌ بر‌ ما‌ تنگ مگردان.

ترجمه فیض الاسلام

بار خدایا ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ درود فرست، ‌و‌ ‌به‌ وسیله ‌ى‌ قرآن هنگام (رسیدن) مرگ اندوه جان کندن ‌و‌ سختى ناله کردن ‌و‌ ‌پى‌ ‌در‌ ‌پى‌ بودن ناله هاى وقت جان کندن (یا ‌پى‌ ‌در‌ ‌پى‌ بودن غرغره ‌ها‌ ‌و‌ ‌به‌ شمار افتادن نفسهاى ‌در‌ وقت جان سپردن) ‌را‌ ‌بر‌ ‌ما‌ آسان فرما آنگاه ‌که‌ جانها ‌به‌ چنبرهاى گردن رسد (گفته اند: ‌از‌ لطف ‌و‌ توفیق خداوند متعال است ‌به‌ بندگان ‌که‌ فرشته ‌ى‌ مرگ ‌را‌ ‌در‌ گرفتن جانها امر فرموده ‌از‌ انگشتهاى ‌پا‌ شروع نماید آنگاه تدریجا ‌و‌ ‌کم‌ کم ‌به‌ بالا آید ‌یا‌ ‌به‌ سینه ‌و‌ گلو رسد براى اینکه بنده ‌در‌ این مدت بتواند ‌از‌ روى ‌دل‌ ‌به‌ خدا روآورد ‌و‌ وصیت ‌و‌ توبه نماید پیش ‌از‌ آنکه عالم دیگر ‌را‌ ‌به‌ چشم ببیند ‌و‌ روحش ‌از‌ بدن بیرون شود ‌که‌ ‌از‌ این راه امید ‌به‌ نیکوئى پایان کار ‌او‌ ‌مى‌ باشد) ‌و‌ گفته شود کیست افسونگر؟ (یاران ‌و‌ خویشان محتضر ‌و‌ مرگ رسیده گویند: کیست دعا خواند ‌که‌ این بیمار بهبودى یابد؟ ‌یا‌ کیست ‌که‌ بتواند این انسان ‌را‌ ‌که‌ نزدیک مردن است ‌به‌ افسون بهبودى دهد؟ کسى نیست ‌و‌ نمى تواند! ‌یا‌ برخى ‌از‌ فرشتگان گویند: کدام ‌یک‌ ‌از‌ شما فرشتگان روح این محتضر ‌را‌ بالا ‌مى‌ برید، فرشتگان رحمت ‌یا‌ فرشتگان عذاب؟ این جمله ‌از‌ دعا اقتباس ‌از‌ قول خداى تعالى است «س ۷۵ ‌ى‌ ۲۶»: «کلا اذا بلغت التراقى «ى ۲۷» ‌و‌ قیل ‌من‌ راق» یعنى چنین نیست «که دنیاخواهان ‌دل‌ ‌بر‌ دنیا توانند نهاد ‌و‌ ‌از‌ آخرت غفلت نمایند» چون جانشان ‌به‌ چنبر گردن رسد ‌و‌ گفته شود: کیست افسونگر «به دعاء ‌یا‌ طبیب ‌و‌ بهبودى دهنده ‌ى‌ ‌به‌ دواء») ‌و‌ فرشته ‌ى‌ مرگ براى گرفتن ‌آن‌ جانها ‌از‌ پرده هاى پنهانیها(ى ‌از‌ عقل ‌و‌ علم بشر) آشکار گردد، ‌و‌ آنها ‌را‌ ‌به‌ تیرهاى ترس فراق ‌و‌ جدائى (از دنیا) ‌از‌ کمان مرگها بزند، ‌و‌ براى ‌آن‌ جانها جامى ‌را‌ ‌که‌ زهرآلوده است چشیدن ‌از‌ ‌آن‌ ‌از‌ زهر مرگ آمیخته سازد، ‌و‌ کوچ کردن ‌و‌ روان شدن ‌ما‌ (از دنیا) ‌به‌ سوى آخرت نزدیک شود، ‌و‌ اعمال ‌و‌ کردارها (مانند) گردن بندهاى ‌در‌ گردنها گردد (اشاره ‌به‌ قول خداى تعالى «س ۱۷ ‌ى‌ ۱۳»: ‌«و‌ کل انسان الزمناه طائره ‌فى‌ عنقه» یعنى ‌و‌ عمل ‌هر‌ انسانى ‌را‌ «هر ‌که‌ باشد» ‌در‌ گردن ‌او‌ واجب ‌و‌ لازم گردانیدیم «عملش ‌با‌ ‌او‌ است ‌و‌ مانند گردن بند هرگز ‌از‌ ‌او‌ جدا نمى شود») ‌و‌ ‌تا‌ وعده گاه روز ‌به‌ ‌هم‌ رسیدن (روز قیامت ‌که‌ جانها ‌با‌ بدنها، ‌یا‌ اهل آسمان ‌با‌ اهل زمین، ‌یا‌ ستمگر ‌با‌ ستم کشیده ‌یا‌ غیر آنها ‌که‌ خدا ‌مى‌ داند ‌به‌ ‌هم‌ رسند) گورها آرامگاه باشد

بار خدایا ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ درود فرست، ‌و‌ فرود آمدن ‌به‌ خانه ‌ى‌ کهنه (از ‌هم‌ ریخته: قبر) ‌و‌ بسیار ماندن ‌در‌ میان طبقه هاى خاک ‌را‌ براى ‌ما‌ مبارک ‌و‌ نیکو ساز، ‌و‌ قبرها ‌را‌ ‌پس‌ ‌از‌ مفارقت ‌و‌ جدائى ‌از‌ دنیا براى ‌ما‌ (تا رسیدن ‌به‌ بهشت) بهترین منزلها قرار ‌ده‌ (رسول خدا- صلى الله علیه ‌و‌ آله- فرموده: قبر نخست منزل ‌از‌ منزلهاى آخرت است اگر کسى ‌از‌ ‌آن‌ نجات ‌و‌ رهائى یافت ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ آسانتر ‌از‌ آنست، ‌و‌ اگر نجات نیافت ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ سختتر ‌از‌ آنست) ‌و‌ تنگى لحدهامان (شکافتگیهاى قبر) ‌را‌ ‌به‌ وسیله ‌ى‌ رحمت ‌و‌ مهربانیت گشاده گردان، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ ‌در‌ میان گروه بسیارى ‌که‌ ‌در‌ قیامت حاضر ‌مى‌ شوند ‌به‌ گناههاى تباه سازنده ‌ى‌ مان رسوا مکن

و ‌به‌ وسیله ‌ى‌ قرآن ‌در‌ جاى ‌صف‌ بستن ‌و‌ ‌به‌ ‌یک‌ رشته درآمدن ‌در‌ برابر ‌تو‌ برخوارى مقام ‌و‌ مرتبه ‌ى‌ ‌ما‌ رحم فرما، ‌و‌ هنگام لرزیدن پل دوزخ ‌در‌ روز گذشتن ‌از‌ ‌آن‌ لغزش گامهاى ‌ما‌ ‌را‌ ثابت ‌و‌ پابرجا بدار (اخبار بسیار ‌از‌ ائمه ‌ى‌ معصومین- علیهم السلام- رسیده: روز قیامت پلى ‌بر‌ روى دوزخ کشیده ‌مى‌ شود ‌که‌ اول ‌آن‌ موقف ‌و‌ جاى ایستادن براى حساب ‌و‌ وارسى است ‌و‌ آخر ‌آن‌ ‌بر‌ ‌در‌ بهشت است، ‌هر‌ ‌که‌ خدا ‌را‌ اطاعت کرده ‌از‌ ‌آن‌ ‌مى‌ گذرد ‌و‌ ‌به‌ بهشت ‌مى‌ رود ‌و‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌او‌ ‌را‌ معصیت نموده ‌از‌ ‌دو‌ سمت ‌آن‌ ‌به‌ آتش ‌مى‌ افتد، ‌و‌ ‌در‌ وصف ‌آن‌ رسیده: ‌که‌ ‌از‌ مو باریکتر ‌و‌ ‌از‌ شمشیر برنده ‌تر‌ است، ‌و‌ مومن مانند برق تندرو ‌از‌ ‌آن‌ ‌مى‌ گذرد، ‌و‌ ‌در‌ بعض اخبار رسیده: صراط ‌و‌ پل دوزخ ‌مى‌ لرزد ‌و‌ اهلش ‌را‌ ‌مى‌ لرزاند ‌به‌ طورى ‌که‌ مفاصل ‌و‌ پیوندهاى اندام ایشان ‌به‌ ‌هم‌ زده ‌مى‌ شود، ‌و‌ مردم مانند مورچه هاى ریز ‌در‌ آتش ‌مى‌ افتند، ‌و‌ ‌جز‌ کسى ‌را‌ ‌که‌ خدا رحم ‌مى‌ کند ‌از‌ ‌آن‌ رهائى نمى یابند) ‌و‌ پیش ‌از‌ برانگیختن (زنده شدن ‌در‌ قیامت) تاریکى قبرهاى ‌ما‌ ‌را‌ روشن فرما، ‌و‌ ‌ما‌ ‌را‌ روز رستاخیز ‌از‌ ‌هر‌ اندوهى ‌و‌ ‌از‌ ترسهاى سخت روز قیامت (که مصیبت ‌و‌ سختى ‌آن‌ بالاترین مصائب ‌و‌ سختیها است) نجات ‌ده‌

و روهاى ‌ما‌ ‌را‌ سفید (شادمانمان) گردان روزى ‌که‌ روهاى ستمگران سیاه ‌مى‌ شود (افسرده ‌مى‌ گردند) ‌در‌ روز افسوس ‌و‌ پشیمانى (گمراهان، اشاره ‌به‌ قول خداى تعالى «س ۱۹ ‌ى‌ ۳۹»: ‌«و‌ انذرهم یوم الحسره» یعنى ایشان ‌را‌ ‌از‌ روز پشیمانى «روز قیامت» بترسان) ‌و‌ براى ‌ما‌ ‌در‌ دلهاى اهل ایمان محبت ‌و‌ دوستى قرار ‌ده‌ (اشاره ‌به‌ قول خداى تعالى «س ۱۹ ‌ى‌ ۹۶»: ‌«ان‌ الذین امنوا ‌و‌ عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا» یعنى همانا آنان ‌که‌ ایمان آوردند ‌و‌ کارهاى شایسته انجام دادند ‌به‌ زودى خداوند بخشاینده براى ایشان «در دلهاى مومنین» محبت ‌و‌ دوستى قرار ‌مى‌ دهد «چنانکه ‌در‌ دلهاى دشمنانشان رعب ‌و‌ ترس ‌مى‌ افکند») ‌و‌ زندگى ‌را‌ ‌بر‌ ‌ما‌ سخت ‌و‌ دشوار مگردان.

شرح‌ها

دیار عاشقان (انصاریان)

بارالها بر محمّد و آل محمّد درود فرست و به برکت قرآن هنگام مرگ دشوارى جان کندن و سختى ناله کردن را بر ما آسان ساز، در آن هنگام که نفس ها به شمار افتند، و جانها به خرخره رسند و گفته شود: چه کسى معالجه گر است؟ و فرشته مرگ براى گرفتن جان از پرده هاى غیب پدید آید، و تیرهاى دردناک جدائى را از کمانهاى اجل به سوى آنها پرتاب کند، و تلخى مرگ را چون جامى زهرآگین به کام جانها ریزد، و کوچ کردن و روانه شدن ما به جهان آخرت نزدیک گردد، و اعمال چون طوقى در گردنها شوند، و گورها آرامگاهمان تا هنگان قیامت باشند.

بارالها بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و وارد شدن ما را به خانه پوسیدگى، و اقامت طولانى ما را در میان طبقات خاک بر ما مبارک گردان، و قبر را پس از مفارقت دنیا بهترین منازلمان قرار ده، و در سایه رحمتت تنگى لحدها را گشاده ساز، و در برابر حاظران رستاخیز به گناههاى هلاک کننده مان رسوا مکن،

و به برکت قران هنگام صف بستن در پیشگاهت بر ذلّت ما ترحم کن، و هنگام لرزیدن پل جهنّم، در روز عبور از آن، گامهاى ما را از لغزش استوار بدار، و پیش از برانگیختن در قیامت تاریکى قبرهاى ما را به سبب آن روشن فرما، و از هرگونه اندوه آن روز و دشواریهاى هولناکش نجات بخش،

و در آن روز که روى ستمکاران سیاه شود که روز پشیمانى و حسرت است روهاى ما را سپید گردان، و برایمان در قلوب مؤمنان دوستى افکن، و زندگى را بر ما دشوار مساز.

شرح صحیفه (قهپایی)

«اللهم صل على محمد ‌و‌ آله. ‌و‌ هون بالقرآن عند الموت على انفسنا کرب السیاق».

الکرب -بفتح الکاف ‌و‌ سکون الراء- الاضطراب.

و‌ السیاق: نزع الروح. یقال: رایت فلانا یسوق، اى: ینزع عند الموت.

یعنى: بار خدایا، رحمت کن بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او. ‌و‌ آسان گردان به‌ برکت قرآن نزد حاضر شدن مرگ بر‌ نفسهاى ما‌ اضطراب جان کندن را.

«و جهد الانین، ‌و‌ ترادف الحشارج اذا بلغت النفوس التراقى ‌و‌ قیل: من‌ راق؟».

الجهد -بفتح الجیم-: المشقه.

و‌ ان‌ الرجل من‌ الوجع یئن انینا، اى: تاوه.

و‌ «الحشارج» -بالحاء المهمله ‌و‌ الشین المعجمه ثم الراء ثم الجیم اخیرا-: جمع الحشرجه، ‌و‌ هى الغرغره عند الموت.

و‌ التراقى: جمع الترقوه -بفتح التاء- ‌و‌ هى العظم الذى بین تغره النحر ‌و‌ العاتق، ‌و‌ لا‌ تضم التاء.

«من راق»، اى: هل‌ طبیب یرقى؟ ‌و‌ قیل: من‌ یرقى بروحه، ملائکه العذاب او‌ الرحمه؟

یعنى: ‌و‌ آسان گردان به‌ برکت قرآن مشقت ‌و‌ رنج ناله کردن ‌آن ‌و‌ پى درآمدنهاى غرغره، چون برسد مهجه ها ‌و‌ روحها به‌ استخوانهاى سینه ‌و‌ گردن ‌و‌ گفته شود- یعنى کسان محتضر یا‌ ملائکه گویند-: کیست افسون کننده ‌و‌ شفادهنده- یا: کیست بالا برنده ‌ى‌ روح این را؟ آیا ملائکه عذاب مى برند یا‌ ملائکه ‌ى‌ رحمت؟

«و تجلى ملک الموت لقبضها من‌ حجب الغیوب، ‌و‌ رماها عن قوس المنایا باسهم وحشه الفراق».

و‌ تجلى نماید- یعنى ظاهر ‌و‌ آشکارا گردد- ملک الموت از‌ براى قبض ‌و‌ گرفتن ‌آن نفوس ‌و‌ ارواح از‌ پرده هاى غیب ‌و‌ بیندازد تیر وحشت فراق آنها را‌ از‌ کمان مرگ.

و‌ مخفى نیست آنچه در‌ این کلام بلاغت فرجام است از‌ حسن استعاره.

«و داف لها من‌ ذعاف الموت کاسا مسمومه المذاق».

داف بالدال المهمله. یقال: دفت الدواء ‌و‌ المسک ‌و‌ غیره، اى: بللته بماء او‌ بغیره. ‌و‌ کذلک مسک مدوف، اى: مبلول، ‌و‌ قیل: مسحوق.

و‌ الذعاف -بالذال المعجمه ثم العین المهمله-: السم. ‌و‌ طعام مذعوف: اى: مسموم.

یعنى ‌و‌ بخیساند در‌ آب -یا: بساید- از‌ براى ‌آن ارواح ‌و‌ نفوس از‌ تلخى مرگ جامى زهرآلود.

«و دنا منا الى الاخره رحیل ‌و‌ انطلاق».

رحل فلان ‌و‌ ارتحل ‌و‌ ترحل بمعنى. ‌و‌ الاسم: الرحیل.

و‌ الانطلاق: الذهاب.

(یعنى:) ‌و‌ نزدیک شود به‌ ما‌ باربستن ‌و‌ رفتن از‌ دنیا به‌ سوى نشئه ‌ى‌ آخرت.

«و صارت الاعمال قلائد فى الاعناق».

القلائد: جمع القلاده، ‌و‌ هى التى فى العنق.

(یعنى:) ‌و‌ بگردد اعمال گردنبندها در‌ گردنها.

«فکانت القبور هى الماوى الى میقات یوم التلاق».

اى: یوم القیامه. فان فیه تلاقى الارواح ‌و‌ الاجساد ‌و‌ اهل السماء ‌و‌ الارض ‌و‌ المعبود ‌و‌ العباد ‌و‌ الاعمال ‌و‌ العمال.

(یعنى:) ‌و‌ باشد گورها جاى بودن تا‌ هنگام رسیدن روز قیامت که‌ روز ملاقات ارواح است با‌ اجساد ‌و‌ اهل آسمان با‌ زمین ‌و‌ ملاقات عابد است با‌ معبود ‌و‌ کردار است با‌ صاحبان خود.

«اللهم صل على محمد ‌و‌ آله. ‌و‌ بارک لنا فى حلول دار البلى ‌و‌ طول المقامه بین اطباق الثرى».

«بارک لنا»، اى: اثبت ‌و‌ اعط لنا من‌ التشریف ‌و‌ الکرامه. ‌و‌ هو من: برک البعیر، اذا ناخ فى موضعه فلزمه. ‌و‌ کل‌ شى ء ثبت ‌و‌ اقام فقد برک.

و‌ «دار البلى» -بکسر الباء- هى القبر. لانه یبلى الجسد.

و‌ قوله علیه السلام: «طول المقامه» عطف على «حلول». اى: بارک لنا فى طول المقامه- بضم المیم- اى: الاقامه. ‌و‌ روى بفتحها.

و‌ الاطباق واحدها الطبق. یقال: السموات طباق ‌و‌ اطباق، اى: بعضها فوق بعض. ‌و‌ کذا الارض.

و‌ الثرى هو التراب الندى، ‌و‌ هو الذى تحت الظاهر من‌ وجه الارض.

یعنى: بار خدایا، رحمت فرست بر‌ محمد ‌و‌ آل‌ او. ‌و‌ ثابت ‌و‌ قائم ساز ‌و‌ بده ما‌ را‌ از‌ تشریف ‌و‌ کرامت در‌ فرود آمدن سراى بلا -که‌ ‌آن قبر است- ‌و‌ ثابت ‌و‌ قائم ساز ما‌ را‌ در‌ درازى اقامت ما‌ میان طبقات خاک که‌ بعضى فوق بعضى است.

«و اجعل القبور بعد فراق الدنیا خیر منازلنا».

و‌ بگردان قبرها را‌ بعد از‌ جدا شدن ما‌ از‌ دنیا بهترین منزلهاى ما.

«و افسح لنا برحمتک فى ضیق ملاحدنا».

«افسح» -بالفاء ‌و‌ السین المهمله- من: فسح له فى المجلس، اى: وسع له. ‌و‌ الضیق بفتح الضاد ‌و‌ کسرها. ‌و‌ کلاهما مرویان فى هذا المقام.

و‌ الملاحد: جمع ملحد، اى: مکان اللحد، ‌و‌ هو الشق الذى فى جانب القبر. ‌و‌ در‌ نسخه ‌ى‌ شیخ کفعمى رحمه الله به‌ جاى «ملاحدنا»، «مداخلنا» است،

یعنى: محل داخل شدن ما.

(یعنى:) ‌و‌ وسیع ‌و‌ فراخ گردان از‌ براى ما‌ به‌ رحمت بى غایت خود در‌ حالتى که‌ در‌ تنگى لحدگاه باشیم.

«و لا‌ تفضحنا فى حاضر القیامه بموبقات آثامنا».

«موبقات» -به‌ باى موحده ‌و‌ قاف- به‌ معنى مهلکات است. ‌و‌ اضافه ‌ى‌ ‌آن به‌ «آثام» از‌ قبیل اضافه ‌ى‌ صفت است به‌ موصوف. اى: آثامنا الموبقه. یقال: وبق الرجل، اى: هلک. ‌و‌ اوبقته: اهلکته.

یعنى: ‌و‌ رسوا مساز ما‌ را‌ در‌ وقت حضور ‌و‌ قیام قیامت به‌ گناهان هلاک سازنده ‌ى‌ ما.

«و ارحم بالقرآن فى موقف العرض علیک ذل مقامنا».

و‌ ببخشاى به‌ سبب قرآن در‌ محل ایستادنگاه عرض ما‌ بر‌ تو‌ خوارى مقام ما‌ را.

«و ثبت به‌ عن

  راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.