پاورپوینت سنجش اعمال زندگی دنیا با آخرت و عدل الهی

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سنجش اعمال زندگی دنیا با آخرت و عدل الهی دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سنجش اعمال زندگی دنیا با آخرت و عدل الهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت سنجش اعمال زندگی دنیا با آخرت و عدل الهی :

پاورپوینت سنجش اعمال زندگی دنیا با آخرت و عدل الهی

کلیدواژه: زندگی دنیایی، زندگی آخرتی، مجازات‌ قراردادی، مجازات تکوینی، عدل خداوند، تجسم اعمال.

پرسش: زندگی در این دنیا محدود است، زندگی بعد از این دنیا نامحدود است، آیا این‌که اعمال زندگی محدود انسان سنجش زندگی نامحدود انسان است، با عدل خداوند سازگاری دارد؟

پاسخ: مجازات آخرت ـ اعم از کیفر یا پاداش ـ تجسم یافتن عمل است. نعیم و عذاب آن‌جا همین اعمال نیک و بد است که وقتی پرده کنار رود، تجسم و تمثل پیدا می‌کند؛ مثلاً تلاوت قرآن کریم، صورتی زیبا می‌شود و در کنار انسان قرار می‌گیرد، غیبت و رنجانیدن مردم به صورت خورش سگان جهنم درمی‌آید.
رعایت تناسب، بحثی است که در مورد کیفرهای اجتماعی و قراردادی قابل طرح است؛ البته در این‌گونه کیفرها، قانون‌گذار باید متناسب بودن کیفر را با جرم در نظر بگیرد؛ اما درکیفرهایی که رابطه تکوینی با عمل دارد، یعنی معلول واقعی و اثر حقیقی کردار است، یا کیفری که با گناه رابطه عینیت و وحدت دارد؛ یعنی در حقیقت خود عمل است، دیگر مجالی برای بحث تناسب داشتن و نداشتن نیست.
باید میان مجازات‌های قراردادی و مجازات‌های تکوینی تفاوت گذاشت؛ زیرا کیفرهایی که در حقیقت اثر طبیعی عمل است و خاصیت تکوینی آن محسوب می‌شود یا نتیجه حضور خود عمل در برابر انسان است، این گفت‌وگوها را که باید کیفر از نظر زمانی محدود و متناسب با عمل باشد، نمی‌پذیرد.

فهرست مندرجات

۱ – مراد از مجازات آخرت
۱.۱ – کلام خداوند
۱.۲ – دیدگاه شهید مطهری
۱.۳ – مقصود از رعایت تناسب
۲ – فلسفه خلود در بهشت و جهنم
۲.۱ – روایتی از امام صادق
۲.۲ – بیان یک دیدگاه
۳ – مجازات‌ قراردادی و تکوینی
۳.۱ – نتیجه اعمال نیک و بد
۴ – نکته پایانی
۵ – معرفی منابع
۶ – پانویس
۷ – منبع

مراد از مجازات آخرت

اولا‌ً باید گفت: آنچه که در آخرت به عنوان پاداش یا کیفر به نیکوکاران و بدکاران داده می‌شود، تجسم خود عمل است.

کلام خداوند

قرآن کریم می‌فرماید: «روزی که هر کس آنچه از کار نیک یا زشت انجام داده است، حاضر می‌بیند، آرزو می‌کند که کاش بین او و بین کار زشتش مسافت درازی فاصله می‌بود».

و در جای دیگر فرمود: «ای ایمان‌داران! از خدا بترسید و پروای او را داشته باشید و هر کسی باید بنگرد که چه چیزی برای فردای خود پیش فرستاده است».

در این آیه لحن بسیار قاطع، صریح و عجیب است و به صورت امر می‌فرماید: هر کس باید بنگرد که برای فردای خود چه پیش فرستاده است، سخن، از پیش فرستادن است؛ یعنی شما عیناً همان چیزهایی را که اکنون می‌فرستید، خواهید داشت؛ لذا آنها را درست بنگرید که چیست؟

پس مجازات آخرت ـ اعم از کیفر یا پاداش ـ تجسم یافتن عمل است. نعیم و عذاب آن‌جا همین اعمال نیک و بد است که وقتی پرده کنار رود، تجسم و تمثل پیدا می‌کند؛ مثلاً تلاوت قرآن کریم، صورتی زیبا می‌شود و در کنار انسان قرار می‌گیرد، غیبت و رنجانیدن مردم به صورت خورش سگان جهنم درمی‌آید.

دیدگاه شهید مطهری

شهید مطهری در تشریح این مسئله می‌گوید: اعمال ما یک صورت مُلکی دارد که فانی و موقت است و آن همان است که در این جهان به صورت سخن یا عملی دیگر ظاهر می‌شود و یک صورت و وجهه‌ای ملکوتی دارد که پس از صدور از ما هرگز فانی نمی‌شود و از توابع و لوازم جداناشدنی ما است، اعمال ما از جهت ملکوتی و چهره غیبی باقی است و روزی ما به آن اعمال خواهیم رسید و آنها را با همان وجهه و چهره مشاهده خواهیم کرد اگر زیبا و لذت‌بخش بود، نعیم ماست و اگر زشت و کریه بود، آتش و جحیم ما خواهد بود … .

مقصود از رعایت تناسب

کوتاه‌سخن این‌که رعایت تناسب، بحثی است که در مورد کیفرهای اجتماعی و قراردادی قابل طرح است؛ البته در این‌گونه کیفرها، قانون‌گذار باید متناسب بودن کیفر را با جرم در نظر بگیرد؛ اما در کیفرهایی که رابطه تکوینی با عمل دارد، یعنی معلول واقعی و اثر حقیقی کردار است، یا کیفری که با گناه رابطه عینیت و وحدت دارد؛ یعنی در حقیقت خود عمل است، دیگر مجالی برای بحث تناسب داشتن و نداشتن نیس