پاورپوینت لفظ سنتی در حدیث ثقلین

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت لفظ سنتی در حدیث ثقلین دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت لفظ سنتی در حدیث ثقلین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت لفظ سنتی در حدیث ثقلین :

پاورپوینت لفظ سنتی در حدیث ثقلین

کلیدواژه: حدیث ثقلین، قرآن، عترت.

پرسش: حدیث ثقلین با عبارت «و سنتی» از نظر اعتبار چگونه است؟

فهرست مندرجات

۱ – روایت غیر معروف حدیث ثقلین
۲ – بررسی سند این گزارش
۲.۱ – نقل موطا
۲.۲ – نقل حاکم نیشابوری
۲.۳ – نظر حاکم درباره لفظ سنتی
۲.۴ – برخی از احادیث شیعی
۳ – تذکر چند نکته
۴ – پانویس
۵ – منبع

روایت غیر معروف حدیث ثقلین

در برابر متن متواتر حدیث ثقلین که در آن، پیامبر خدا امّت را به تمسّک به قرآن و عترت توصیه می‌فرماید، در برخی از منابع حدیثی به جای «عترت»، «سنّت» آمده است، چنان‌که مالک در موطّا از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به صورت مرسل چنین نقل کرده است:
«تَرَکتُ فیکم امرَینِ لَن تَضِلُّوا ما مَسَکتُم بِهِما؛ کتابَ اللّهِ و سُنَّهَ نَبِیِّهِ؛
دو چیز را در میان شما بر جا گذاشتم که اگر به آن دو چنگ زنید، هرگز گم‌راه نمی‌شوید: کتاب خدا و سنّت پیامبرش.»
حاکم، در المستدرک، روایت را این گونه آورده است:
«یا ایُّهَا النَّاسُ، انِّی قَد تَرَکتُ فیکم ما ان اعتَصَمتُم بِهِ فَلَن تَضِلُّوا ابَدا؛ کتابَ اللّهِ و سُنَّهَ نَبِیِّهِ؛
‌ای مردم! من در میان شما چیزی را بر جای گذاشتم که اگر به آن چنگ بزنید، هرگز گم‌راه نمی‌شوید: کتاب خدا و سنّت پیامبرش.»
با عنایت به ناهمگونی این دو متن با گزارش مشهور حدیث ثقلین، بررسی آنها ضروری است.

بررسی سند این گزارش

برخی سند این گزارش را این‌گونه بررسی کرده‌اند:

نقل موطا

مهم‌ترین مصدرِ سفارش به سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) موطّا مالک است که این روایت را به‌گونه مُرسَل نقل کرده است. با توجّه به این‌که هیچ یک از اصحاب صحاح سته، آن را نقل نکرده‌اند و منابعی مانند: صحیح مسلم، سنن ترمذی، سنن نسائی، سنن دارمی و مسند ابن حنبل، عبارت «کتابَ اللّهِ و عِترَتی» را گزارش کرده‌اند، آنچه در موطّا آمده، از اعتبار لازم برخوردار نیست.

نقل حاکم نیشابوری

حاکم نیشابوری، روایت پیش گفته را از دو طریق، نقل کرده که هر دو، شامل برخی راویانِ «ضعیف» ‌اند. صالح بن موسی طلحی و اسماعیل بن ابی اویس، جزو گزارشگران این متن هستند که از طرف رجالیان اهل‌سنّت، به شدّت، تضعیف شده و مورد انکار قرار گرفته‌اند.
درباره صالح بن موسی، الفاظ: «ضعیف الحدیث (احادیث جدّا ضعیف نقل می‌کند)»، «متروک الحدیث (احادیث مطرود نقل می‌کند)»، «یَروی المَناکیر (احادیث قبیح نقل می‌کند)» و…آمده است. علاوه بر این، او جزو رجال بخاری و مسلم نیست و حدیث او، به اشتباه، در کتاب المستدرک علی الصحیحین آمده است.
اسماعیل بن ابی‌اویس نیز، از رجال مُسلِم است، ولی تضعیفات بسیار و شدیدی دارد. درباره او گفته‌اند: «مُخلِّط (پریشان حال)»، «کذّاب (دروغگو)»، «لیس بشیء (بی‌ارزش)»، «کانَ یَضَعُ الحدیث (حدیث، جعل می‌کرده است)»، «یسرق الحدیث (حدیث می‌دزدد)» و….هم‌چنین از قول او آورده‌اند:
«هنگامی که میان اهل مدینه درباره چیزی اختلاف می‌شد، من برایشان حدیث جعل می‌کردم. این دو نفر در تمام نقل‌های «کتابَ الل