بازنمایی فرهنگ شفاهی تهران قدیم در «بوف کور» صادق هدایت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بازنمایی فرهنگ شفاهی تهران قدیم در «بوف کور» صادق هدایت دارای ۳۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بازنمایی فرهنگ شفاهی تهران قدیم در «بوف کور» صادق هدایت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بازنمایی فرهنگ شفاهی تهران قدیم در «بوف کور» صادق هدایت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بازنمایی فرهنگ شفاهی تهران قدیم در «بوف کور» صادق هدایت :

تعداد صفحات : ۳۰

بخشی از فضای مناقشه‎برانگیز و تاویل‎پذیر بوف کور را می‎توان در تصاویری بازجست که به فرهنگ شفاهی تهران سده‎ی سیزدهم اشاره دارد. به مردمانی قصه‎پرداز که اینک خود بخشی از قصه‎ها شده‎اند. حکایات بازمانده از این مردمان به اندازه‎ای به شخصیت‎ها و حوادث بوف کور نزدیک است که این گمان را ایجاد می‎کند: «شاید هدایت در نوشتن بوف کور از آن‎ها بهره جسته باشد.» این تصاویر را به طور خلاصه می‎توان در موضوعات زیر دسته‎بندی کرد: جغد ساعت،حکیم‎باشی یا قلمدان‎ساز انبار ارگ،بی‎بی‎خانم و حکیم‎باشی،سرنوشت یک بیمار در حال احتضار، سمساری حسین گدا و شرابخانه‎ی اعتضادالسلطنه، مهدیعلی‎خان مردی از بنارس، کلیسای طاطاووس، تصنیف رایج «حالا نخوریم کی خوریم؟»،وکلای بقال و چقال مجلس، جوانمرد قصاب، آبگوشت آدم، محاکمه‎ی محمدباقر گلپایگانی،آب‎بازی روز سیزده و عمارت سرخه‎حصار. بازخوانی این عناصر می‎تواند بوف کور را به یک اثر اتوبیوگرافیک تاریخی با محوریت تهران صفوی قاجاری نزدیک کند. این پژوهش در نظر دارد با تکیه بر مطالعات تطبیقی به روش کتابخانه‎ای به این پرسش پاسخ گوید که سهم بوف کور از این تصاویر، حکایات و فرهنگ شفاهی تا چه اندازه است؟ و آیا ایماژهای دگرگونه‎ی بوف کور تباری داستانی دارند یا پاره نقوشی از گلیم تکه‎تکه‎شده‎ی تهران هستند که در این اثر فرصت تجلی یافته‎اند؟ نویسنده معتقد است که با انگاره‎های مردم‎شناسی که نزد هدایت به امانت سپرده شده، بعید نیست که ساختار بوف کور بر پایه‎ی بخشی از این انگاره‎ها پی‎ریزی شده باشد؛ تهرانی که هدایت در آن زیسته و بدون شک با فرهنگ شفاهی مردمان آن آشنایی داشته است.