مقایسه اثر ۸ هفته آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی بر برخی از شاخص های جسمانی و روانی سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر ۸ هفته آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی بر برخی از شاخص های جسمانی و روانی سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر ۸ هفته آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی بر برخی از شاخص های جسمانی و روانی سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر ۸ هفته آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی بر برخی از شاخص های جسمانی و روانی سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر ۸ هفته آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی بر برخی از شاخص های جسمانی و روانی سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو :

سال انتشار : ۱۴۰۰

تعداد صفحات : ۱۳

خلاصه
سابقه و هدف: استئوآرتریت زانو، یکی از شایع ترین بیماری های سالمندان است که منجر به درد، خشکی، دشواری در انجام فعالیت ها، تضعیف عملکرد و کاهش کیفیت زندگی می شود. به کارگیری راهکاری جهت کنترل عوارض بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیماران ضروری است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی بر شاخص های جسمانی و روانی مبتلایان به استئوآرتریت زانو بود.
مواد و روش ها: این مطالعه، کاربردی و نیمه تجربی بود. ۵۴ زن مبتلا به استئوآرتریت زانو با دامنه سنی ۶۹-۶۰ سال (قد: ۵۳/۵ ± ۹۶/۱۵۹، وزن: ۵۰/۹ ± ۹۳/۷۶) به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آب درمانی و تمرین درمانی در خشکی (مدت ۸ هفته) تقسیم شدند. از پرسشنامه پیامدهای صدمات زانو و استئوآرتریت جهت بررسی درد، عوارض بیماری، دشواری در انجام فعالیت ها و کیفیت زندگی و نیز جهت تحلیل داده ها از واریانس برای اندازه های تکرارشده در نرم افزار SPSS 26 استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که هر دو روش موجب تغییرات درون گروهی در شاخص های درد (۰۰۱/۰=P)، عوارض بیماری (۰۰۱/۰=P)، فعالیت های روزمره (۰۰۱/۰ =P)، و کیفیت زندگی (۰۰۱/۰ =P) بیماران شده بود. فقط در شاخص فعالیت های عملکردی و ورزشی تاثیر آب درمانی بیشتر از تمرین درمانی در خشکی بوده است (۰۴/۰ =P).
نتیجه گیری: تمرین درمانی در خشکی به اندازه آب درمانی منجر به کاهش درد و عوارض بیماری، راحتی در انجام فعالیت ها و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو می شود. بنابراین می توان هر یک از این دو روش را با توجه به شرایط بیمار تجویز کرد.