مشخصات الکترون میکروسکوپی معده در بیوتیپ B سفیدبالک Bemisia tabaci ناقل بگوموویروس ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مشخصات الکترون میکروسکوپی معده در بیوتیپ B سفیدبالک Bemisia tabaci ناقل بگوموویروس ها دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مشخصات الکترون میکروسکوپی معده در بیوتیپ B سفیدبالک Bemisia tabaci ناقل بگوموویروس ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مشخصات الکترون میکروسکوپی معده در بیوتیپ B سفیدبالک Bemisia tabaci ناقل بگوموویروس ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مشخصات الکترون میکروسکوپی معده در بیوتیپ B سفیدبالک Bemisia tabaci ناقل بگوموویروس ها :

تعداد صفحات : ۱۰

سفید بالکBemisia tabaci  از آفات مهم محصولات زراعی و باغی، به صورت مستقیم با تغذیه و به طور غیرمستقیم با انتقال ویروس به گیاه خسارت می زند. ویروس های جنس Begomovirus از تیره Geminiviridae توسط B. tabaci به حالت گردشی و پایا انتقال می یابند. مطالعه آناتومی داخلی ناقلین، سلول ها و ارگان های درگیر در انتقال، یک پیش نیاز برای بررسی برهم کنش تعیین کننده های ویروسی و سلولی در تداوم گیرش و انتقال ویروس است. در بعضی ناقل ها مانند شته ها، مطالعاتی در این زمینه صورت گرفته است، ولی در B. tabaci اطلاعات موجود اندک می باشد. به منظور تعیین جزئیات دستگاه گوارش این حشره و تعیین بخش های درگیر در انتقال ویروس، از قسمت های مختلف دستگاه گوارش بیوتیپ B این حشره، مقاطع نازک تهیه و با میکروسکوپ الکترونی تصویربرداری گردید. مشخص شد که در سلول های دیواره معده میانی، جلویی و عقبی میکروویلی هایی (MV) وجود دارد، که کاملا به هم چسبیده اند. به علاوه غشاهای تغییر یافته پریمیکروویلار (MDMV) به صورت وزیکل های کوچک از لابه لای میکروویلی ها به درون فضای معده فرستاده می شوند. در این مطالعه MPMV برای اولین بار در مورد B. tabaci توصیف می شود. غشاهای MV و MDMV ممکن است محل اتصال ویروس ها و در واقع جایگاه گیرنده بگوموویروس ها باشد. در راستای جداسازی این غشاها و مطالعات بیشتر روی آن ها، لازم است از آنزیم های متصل به غشاها، به عنوان مارکر استفاده شود. برای این منظور میزان فعالیت ویژه دو آنزیم آلفا و بتا گلوکوزیداز مورد بررسی قرار گرفت، که قابل توجه نبود؛ لذا احتمالا این آنزیم ها متصل به غشاهای مذکور در B. tabaci نمی باشند. به دلیل اهمیت موضوع، آنزیم های دیگری مانند آمینوپپتیداز نیز باید مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند.