بازشناسی نقش گفتمان شهری در بازآفرینی مشارکتی مبتنی بر رویکرد کنش ارتباطی (یورگن هابرماس)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بازشناسی نقش گفتمان شهری در بازآفرینی مشارکتی مبتنی بر رویکرد کنش ارتباطی (یورگن هابرماس) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بازشناسی نقش گفتمان شهری در بازآفرینی مشارکتی مبتنی بر رویکرد کنش ارتباطی (یورگن هابرماس)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بازشناسی نقش گفتمان شهری در بازآفرینی مشارکتی مبتنی بر رویکرد کنش ارتباطی (یورگن هابرماس)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بازشناسی نقش گفتمان شهری در بازآفرینی مشارکتی مبتنی بر رویکرد کنش ارتباطی (یورگن هابرماس) :

سال انتشار : ۱۴۰۰

تعداد صفحات : ۱۴

همان گونه که کنش ارتباطی هسته مرکزی اندیشه های هابرماس را تشکیل داده و تمامی اجزا عمده سلسله نظریه-های وی از آن نشات می گیرد، گفتگو نیز نیز هسته مرکزی کنش ارتباطی به حساب می آید. نظریه کنش ارتباطی (گفتمان) هابرماس و مفهوم بازآفرینی مشارکتی در عرصه نظریه و عمل(اجرا) ارتباط ایجاد کرد. یکی از اهداف اصلی بازآفرینی شهری حضور و مشارکت شهروندان و حل و ارائه مشکلات شهری از طریق گفتمان شهری بین ذی نفع و ذی نفوذان در امور شهری می باشد. حضور و مشارکت شهروندان در چنین برنامه ها و پروژه هایی از ضروریات و الزامات موفقیت نسبی این طرح ها خواهد بود، لذا توانمدسازی جامعه مدنی و محلی جهت به دست گرفتن سرنوشت خود و ارائه نکته نظرات و پیشنهادات و دغدغه های شهروندان با مسئولین شهری و متخصصین امور شهری می تواند مشکل گشایی خیلی از مسائل باشد. پژوهش حاضر، از نوع روش توصیفی- تحلیلی بوده و بر اساس داده و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای و اسنادی و نوشته های مربوط انجام شده و اهدف آن تبیین کنش ارتباطی در ارتباط با مشارکت شهروندان در باز آفرینی مشارکتی با هدف رسیدن به وفاق (توافق) و اجماع بر پایه گفتمان شهری برای حل مسائل و مشکلات پیش رو در این زمینه است و با توجه به نتایج تحقیق کنش ارتباطی را به عنوان یکی از مهمترین زمینه های شکل دهنده گفتمان و مشارکت در بین بازیگران و ارکان اصلی شهر قلمداد می کند و معتقد است که مشارکت در اولین مرحله، از بستر ارتباط و تعامل عبور می کند و در این عبور اگر ارتباطات و تعاملات تحریف شده باشند، در نتیجه یا مشارکتی صورت نمی گیرد، یا اگر هم صورت بگیرد، حالتی کاذب و بدون ثمر خواهد داشت. پس لازمه ی شکل گیری مشارکت در بین بازیگران اصلی شهر (دولت، جامع مدنی و شهروندان) وجود روابطی سالم و به قول هابرماس تحریف نشده و بر مبنای کنش ارتباطی است .