تحلیل شخصیت اصلی رمان ایام معه بر اساس نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحلیل شخصیت اصلی رمان ایام معه بر اساس نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحلیل شخصیت اصلی رمان ایام معه بر اساس نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحلیل شخصیت اصلی رمان ایام معه بر اساس نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحلیل شخصیت اصلی رمان ایام معه بر اساس نظریه خودشکوفایی آبراهام مزلو :

سال انتشار : ۱۴۰۰

تعداد صفحات : ۲۸

نقد روان­شناختی یکی از روش­های نوین نقد ادبی است که می­کوشد به آنچه در ورای اثر ادبی است، بپردازد تا پیوستگی میان هنر و هنرمند را پیدا کند. آبراهام مزلو، روان­شناس آمریکایی، معتقد است که انسان طبیعتا به رشد نیاز دارد و برای رسیدن به این رشد و کمال، نیازمند گذر از پنج مرحله از نیازهاست: نیازهای فیزیولوژیکی، نیازهای امنیتی، نیازهای اجتماعی، نیازهای احترامی و نیازهای خودشکوفایی. در حقیقت، این نیازها وسیله­ای است که فرد را برای رسیدن به هدف یاری می­رساند و ابتدا باید نیازهای سطح پایین تامین شود تا بتوان به سطوح بالاتر و در نهایت به خودشکوفایی رسید. در همین راستا پژوهش حاضر به بررسی شخصیت­ اصلی رمان ایام معه (روزهایی که با او گذشت) اثر کولیت خوری، نویسنده زن سوری، بر اساس نظریه مزلو پرداخته است. رمان مذکور تا حد زیادی بیانگر شخصیت خوری و جامعه اوست؛جامعه­ای که محدودیت­های آن، از بزرگ ترین موانع رشد و تعالی زنان است. با وجود این، بسیاری از آنان برای خودشکوفایی و خلاقیت، در برابر این موانع، مقاومت و تلاش خود را برای نیل به کمال، بیشتر می­کنند. نتایج پژوهش، نشان از آن دارد که این رمان، با شاخصه­های مطرح شده از سوی مزلو برای خودشکوفایی هم­خوانی دارد. بسیاری از زنان و دختران به خاطر موانعی چون سنت­ها و آداب و رسوم نادرست حاکم، زمینه­ای برای رشد و شکوفایی و پرورش استعدادهای خود نمی­یابند. بارزترین نیاز شخصیت اصلی رمان، وجود یک حامی است که بتواند موانع رشد او را بردارد و آرزوهایش را محقق کند. او علی­رغم اینکه تمامی مولفه های خودشکوفایی را ندارد، اما وجود شاخصه­هایی همچون مقاومت در برابر فرهنگ­پذیری، مسئله­مداری و پذیرش خود و دیگران، خلاقیت و سادگی و طبیعی بودن در او نشان از خودشکوفایی دارد. وی برای دستیابی به نیازهای سطح چهارم و پنجم هرم مزلو تلاش می­کند و در این راه، ضمن مقاومت در برابر فرهنگ غالب، با پرورش استعدادهای خود، از جمله سرودن شعر و نواختن موسیقی، به خودشکوفایی می­رسد.