بررسی و مقایسات کیفی خواص فیزیکی و شیمیایی و میکروبیولوژی زعفران با دو روش کشت ،هوا کشت (آیروپونیک ) و خاک کشت (ردیفی )

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و مقایسات کیفی خواص فیزیکی و شیمیایی و میکروبیولوژی زعفران با دو روش کشت ،هوا کشت (آیروپونیک ) و خاک کشت (ردیفی ) دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و مقایسات کیفی خواص فیزیکی و شیمیایی و میکروبیولوژی زعفران با دو روش کشت ،هوا کشت (آیروپونیک ) و خاک کشت (ردیفی )  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و مقایسات کیفی خواص فیزیکی و شیمیایی و میکروبیولوژی زعفران با دو روش کشت ،هوا کشت (آیروپونیک ) و خاک کشت (ردیفی )،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و مقایسات کیفی خواص فیزیکی و شیمیایی و میکروبیولوژی زعفران با دو روش کشت ،هوا کشت (آیروپونیک ) و خاک کشت (ردیفی ) :

سال انتشار : ۱۴۰۰

تعداد صفحات : ۱۲

زعفران یکی از گران ترین گیاهان ادویه ای و دارویی جهان می باشد که در ایران این گیاه یکی از مهمترین منابع صادرات غیر نفتی در کشور ما می باشد و هر ساله بیش از ۸۰ درصد زعفران تولید شده در ایران به خارج صادر می شود.به این منظور به علت ایجاد منبع درامدیکی از روش های جایگزین روش سنتی کشت زعفران در مزرعه ، کشت زعفران در گلخانه های می باشد.درابتدا پیازهای زعفران به وزن های ۱۵ گرم تهیه گشته و به دو روش متفاوت کشت نمودیم . گروه اول که در محیط مزرعه ای و در فضای باز کشت گردید پس از ۲۵ روز از زمان کاشت شروع به گل دهی نمود. در این گروه از ۲۰ کیلوگرم پیاز کشت شده زعفران, ۴۰ % گیاهان دارای عملکرد و بازدهی مثبت در استخراج زعفران بود. گروه دوم در فضایی گلخانه قرار گرفت , و در سبدهای چوبی و بدون خاک کشت گردید. گیاهان این گروه پس از ۳۰ روز از زمان کاشت شروع به گل دهی نمودند. در این گروه از ۲۰ کیلوگرم پیاز زعفران کشت شده, ۵۵ % گیاهان دارای عملکرد و بازدهی مثبت در استخراج زعفران بود. پس از استخراج محصول, زعفران به دست آمده از هر دو گروه مورد بررسی آزمون های کیفی بر اساس استاندارد های ملی ۱-۲۵۲ و ۲-۲۵۲ قرار گرفت و مشخص گردید که گروه دوم که بدون خاک کشت گردید دارای مرغوبیت بهداشتی بالاتری نسبت به گروه تیمار اول که به روش ردیفی و درخاک کشت گردیدمی باشد .