بررسی روند بیابان‌زایی در مرکز استان خوزستان با استفاده از داده‌های سری‌های زمانی سنجش از دور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی روند بیابان‌زایی در مرکز استان خوزستان با استفاده از داده‌های سری‌های زمانی سنجش از دور دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی روند بیابان‌زایی در مرکز استان خوزستان با استفاده از داده‌های سری‌های زمانی سنجش از دور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی روند بیابان‌زایی در مرکز استان خوزستان با استفاده از داده‌های سری‌های زمانی سنجش از دور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی روند بیابان‌زایی در مرکز استان خوزستان با استفاده از داده‌های سری‌های زمانی سنجش از دور :

تعداد صفحات : ۲۰

مناطق خشک اغلب تحت تأثیر فرسایش سریع خاک، تخریب زمین و بیابان‌زایی قرار می‌گیرند. داده‌های سنجش از دور با داشتن اطلاعات مکانی و زمانی، ابزار مناسبی جهت ارزیابی و بررسی این پدیده‌ها می‌باشند. در پژوهش حاضر از سری‌های زمانی شاخص‌های سنجش از دوری TGSI و آلبدو جهت پایش روند بیابان‌زایی در مرکز استان خوزستان استفاده شد. پس از محاسبه‌ی شاخص‌های ذکر شده با استفاده از تصویر سنجنده‌ی ETM+ برای سال‌های ۲۰۱۹-۱۹۹۹، مقادیر ۴۱۱ نمونه‌ی تصادفی انتخاب شده روی تصاویر، برای ساخت مدل فضای ویژگی Albedo-TGSI در هر سال به کار رفت و همبستگی بین متغیر‌ها به میزان ۸۳/۰-۴۸/۰ در سال‌های مختلف محاسبه گردید. سپس معادله‌ی درجات بیابان‌زاییDDI بر اساس شیب خط برازش داده شده به­دست آمد و مقدار شاخص بیابان­زایی برای هر نقطه در هر سال محاسبه شد. در مرحله‌ی بعد با اعمال طبقه‌بندی شکست طبیعی بر روی شاخص DDI، درجات مختلف بیابان‌زایی و همچنین مقادیر شکست و حدی درجات مختلف برای نمونه‌های تصادفی حاصل شد. سپس میانگین این حدود برای هر طبقه در هر سال محاسبه شد و به­عنوان نماینده‌ی آن طبقه در همان سال در سری زمانی قرار گرفت. به این ترتیب ۵ سری زمانی از درجات بیابان‌زایی در سال های ۲۰۱۹-۱۹۹۹ به­دست آمد و در نهایت آزمون روند من کندال، برای هر سری زمانی در سطح معنی داری ۱۰% و ۵% انجام شد. نتایج نشان داد هیچ یک ازسری‌ها، به غیر از سری زمانی بیابان‌زایی زیاد، در سطح ۵% روند معناداری از خود نشان ندادند. ولی دو طبقه‌ی بیابان‌زایی شدید و بیابان‌زایی زیاد به­ترتیب با مقادیر p-value، ۹۰/۰ و ۵۰/۰روند معناداری در سطح ۱۰% از خود نشان دادند. همچنین نقشه‌ی توزیع مکانی میانگین تغییرات روند شاخص بیابان‌زایی در طبقات مختلف، نشان داد در مجموع، نزدیک ۸۱% منطقه در طبقات بیابان‌زایی شدید و زیاد با روند افزایشی بیابان‌زایی معنادار قرار گرفت.