تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG :

تعداد صفحات : ۱۸

هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانی C آگرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی یک روی بیماران بیمار عمل بای پس قلبی (Coronary Artery Bypass Graft Surgery؛ CABG) انجام شد. روش بررسی‌:تعداد ۲۴ نفر مرد میانسال CABG در این مطالعه شرکت کردند. سپس شرکت‌کنندگان به ‌صورت تصادفی به دو گروه ۱۲ نفرِ تمرین ترکیبی (میانگین سنی ۶/۴۷± 54/58 سال، قد ۳/۱۵± 173/04 و وزن ۶/۶۰± 74/75 کیلوگرم) و گروه کنترل (میانگین سنی ۷/۵۰± 56/16 سال، قد ۳/۶۹± 173/50 متر و میانگین وزنی ۵/۲۳± 76/16 کیلوگرم) تقسیم شدند. شاخص‌های آنتروپومتریک و متغیرهای خونی قطعه پایانی C آگرینی (C-Agrin Terminus Fragment; CAF) و عامل رشد شبه انسولین یک (Insulin-Like Growth Factor-One; IGF-1) سرمی قبل و بعد دوره تمرینی تهیه و مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. برنامه تمرین ترکیبی برای مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه و زیر نظر متخصصین باز توانی قلبی انجام شد. با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه‌ و تحلیل داده ­ها با روش آنالیز واریانس با اندازه ­های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای ۰/۰۵> انجام شد.یافته ­ها:تمرین ترکیبی سبب افزایش معنی ‌دار سطوح سرمی CAF و IGF-1 در پس‌آزمون نسبت به‌ پیش آزمون گردید (۰۰۱/۰≥p). همچنین پس از انجام تمرینات، سطوح سرمی CAF (001/0>p) و IGF-1 (017/0=p) در بیماران گروه تمرینات ترکیبی به ‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. درحالی‌که قبل از انجام تمرینات سطوح سرمی CAF (365/0=p) و IGF-1 (679/0=p) بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتیجه ‌گیری:یک دوره تمرین ترکیبی کوتاه‌ مدت در بیماران CABG سبب بالا رفتن CAF گردید؛ در حالی‌ که تغییری در سطوح IGF-1 مشاهده نگردید. تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا CAF یا سایر نشانگرهای زیستی می‌توانند سازگاری کیفی عضلات را منعکس کند.