پاورپوینت آیتالله سید محمدعلی علوی
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت آیتالله سید محمدعلی علوی دارای ۶۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت آیتالله سید محمدعلی علوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت آیتالله سید محمدعلی علوی :
سید محمدعلی علوی گرگانی
سید محمدعلی علوی حسینی گرگانی (۱۳۵۹-۱۴۴۳ق/۱۳۱۸-۱۴۰۰ش)، از مراجع تقلید شیعه و از فقهاء و مدرسین حوزه علمیه قم در سده چهاردهم شمسی بود.
وی در قم و نجف نزد اساتید و آیات عظام آیتاللّه بروجردی، امام خمینی، سید محمد محقق داماد، سید محمدرضا موسوی گلپایگانی، عباسعلی شاهرودی، محمدعلی اراکی، مرتضی حایری یزدی، میرزا باقر زنجانی، سید ابوالقاسم خویی و دیگران علوم دینی را فرا گرفته و به درجه اجتهاد رسید و بعد از مدتی عهدهدار مقام مرجعیت شد و در سال ۱۴۱۲ق، فتاوای خویش را در اختیار همگان قرار داد. تدریس، تالیف، تبلیغ، احداث و بنیاد بناهای خیریه و عامالمنفعه و خدمات علمی و اجتماعی همچون ساخت مسجد و درمانگاه در گرگان و تأسیس صندوق قرضالحسنه در تهران، از جمله فعالیتهای این عالم بود. از ایشان تالیفات متعدد فقهی، اصولی، حدیثی و رجالی برجای مانده است. این عالم، بر اثر ایست قلبی و یک دوره بیماری، روز سه شنبه ۱۴۰۰/۱۲/۲۴ شمسی در یکی از بیمارستانهای قم درگذشت.
فهرست مندرجات
۱ – پدر
۲ – ولادت
۳ – تحصیلات
۴ – اساتید
۵ – تدریس
۶ – شیوه تدریس
۷ – تبلیغ
۸ – مرجعیت
۹ – تالیفات
۹.۱ – آثار چاپی
۹.۲ – آثار غیر چاپی
۱۰ – بناهای ماندگار
۱۱ – وفات
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع
۱ – پدر
پدر سید محمدعلی علوی حسینی گرگانی، آیت اللَّه حاج سید سجاد علوی گرگانی (طابثراه) نخستین شخصیت علمی منطقه «گرگان و دشت» و از مشهورترین علمای استان مازندران به شمار میرفت. وی در سال ۱۳۲۲ق در یکی از روستاهای گرگان – النگ – در خانه آقا سید قاسم – که مردی دائمالذکر و متهجد و مؤمن و متدین بود و پسردار نمیشد و با توسلات و ادعیه و اذکار فراوان، خداوند این پسر را در ۶۵ سالگیاش بدو بخشید و پس از چند سال هم چشم از جهان فرو بست – به دنیا آمد. در حالیکه نوجوان بود، پدر و مادرش به فاصله سه روز از درگذشتند و سرپرستی وی را مرحوم آیت اللَّه حاج ملا محمد هاشم کبیر کردکویی به عهده گرفت و مقدمات و ادبیات و بخشی از علوم دینی را از او آموخت.
در سال ۱۳۴۴ق، به مشهد مقدس عزیمت نمود و نزد اساتید بنامِ حوزه علمیه آن شهر مانند حضرات آیات: میرزا مهدی اصفهانی، ملا هاشم خراسانی، فاضل بسطامی و ادیب نیشابوری اوّل، سطوح عالیه را فرا گرفت.
در ۱۳۴۷ق به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و در محضر آیات عظام: حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی، حاج شیخ محمدعلی حایری قمی، حاج میرزا محمد فیض قمی، حاج شیخ ابوالقاسم قمی، میرزا محمدعلی شاهآبادی و میرزا محمد ثابتی همدانی (قدساللَّهاسرارهم) فقه و اصول و حکمت و کلام را فرا گرفت.
در سال ۱۳۵۳ق، به توصیه استادش آیت اللَّه حایری یزدی به نجف اشرف رفت و مبانی علمی خویش را نزد آیات عظام: سید ابوالحسن اصفهانی، شیخ محمدکاظم شیرازی، محقق اصفهانی و آقا ضیاء عراقی استوار ساخت و سخت مورد توجه آیت اللَّه سید ابوالحسن اصفهانی قرار گرفت و همزمان به تدریس سطوح عالیه پرداخت (که از جمله شاگردانش در نجف، حضرات آیات: شیخ محمدابراهیم و شهید شیخ مرتضی بروجردی – فرزندان آیت اللَّه العظمی حاج شیخ علیمحمد بروجردی – و حاج میرزا علی محدثزاده و حاج میرزا محسن محدثزاده – فرزندان محدث بزرگوار حاج شیخ عباس قمی (رحمهاللهعلیه) و مرحوم شهید نواب صفوی بودند.)
وی، پس از ۱۲ سال اقامت در نجف، بنا به تقاضای فراوان مردم گرگان از آیت اللَّه سید ابوالحسن اصفهانی و امر معظمله، در ۱۳۶۵ق رهسپار ایران شد و در حوزه علمیه قم رحل اقامت افکند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول پرداخت (که از جمله شاگردانش مرحوم آیتاللَّه حاج آقا شهاب اشراقی بوده است). پس از چندی، با اصرار مردم متدین گرگان و امرِ آیت اللّه العظمی بروجردی، در ۱۳۶۶ق به گرگان بازگشت و به اقامه جماعت و تبلیغ دین (در مسجد جامع)، تدریس علوم دینی (در مدرسه عمادیه) که از جمله شاگردانش فهرستنگار مشهور استاد محمدتقی دانشپژوه و فرزندانش، و حضرات آیات: طاهری گرگانی و جناتی شاهرودی بودهاند، بنای حسینیهها و مساجد و امامزادگان (که تعداد آنها به ۲۰۰ بنا میرسد)، تفسیر قرآن – که چهار بار آنرا به صورت کامل تفسیر نمود – و گرهگشایی از مشکلات مردم و حلّ و فصل امور عامه پرداخت. وی به واسطه دارا بودن ملکات فاضله اخلاقی و مقام علم و دانش و تقوا، و بیان شیوا در مواعظ و نصایح و تفسیر قرآن، مورد توجه علما و مردم آن منطقه – از شیعه و سنّی – قرار گرفته و در فقه و تفسیر و اخلاق، گوی سبقت را از همگنان ربوده بود.
او در پنجم ربیع الثانی ۱۴۰۷ق درگذشت.
[۱] شریف رازی، محمد، آثار الحجه، ج۲، ص۳۴۲.
[۲] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۴۱۵-۴۱۳.
[۳] ریحان، علیرضا، آینه دانشوران، ص۲۷۲.
[۴] مجله مسجد، ش ۳۵، ص۸۷-۸۲.
فرزندان ایشان، به غیر از آیت اللَّه العظمی علوی، حجج اسلام آقایان حاج سید محمدحسن و حاج سید محمدحسین علوی میباشند و دامادهای معظم له نیز حضرات آیات: حاج سید حبیباللّه طاهری گرگانی و حاج سید حسن سبط احمدی میباشد. والده ماجده معظم له، صبیه مرحوم آقا شیخ علیاصغر مؤیّد الشریعه شاگرد و محرّر مرحوم آیتاللَّه حاج سید محمد حجت کوهکمری، داماد مرحوم حجهالاسلام ملا محمود زاهد قمی (۱۳۲۵ – ۱۲۶۶ق)
[۵] باقری بیدهندی، ناصر، رجال قم، ص۱۶۲.
[۶] رحیمی، احمد، گنجینه دانشوران، ص۲۰۳.
[۷] فیض قمی، عباس، گنجینه آثار قم، ج۱، ص۳۷۱.
[۸] محلاتی، ذبیحالله، اختران تابناک، ج۲، ص۱۹۶.
نماینده مردم قم در اولین دوره مجلس شورای ملّی – در زمان مشروطیت – و همشیرهزاده مرحوم آیت اللَّه حاج میرزا ابوالفضل زاهدی قمی بوده است.
ابوالزوجه آیتاللَّه العظمی علوی هم، ادیب نامی قم، شارح و ناظم نهج البلاغه و شاعر اهلبیت (علیهمالسلام) حجهالاسلام و المسلمین حاج شیخ محمدعلی انصاری قمی (۱۴۰۵ – ۱۳۲۸ق)
[۹] شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۳۴۳-۳۳۹.
[۱۰] نصیری، محمد رضا، اثرآفرینان، ج۱، ص۳۲۱.
[۱۱] برقعی، سید محمدباقر، سخنوران نامی معاصر، ج۱، ص۴۰۴-۴۰۱.
[۱۲] مشار، خانبابا، مؤلفین کتب چاپی، ج۴، ص۱۹۲.
[۱۳] آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۹، ص۱۰۸.
[۱۴] آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۹، ص۱۰۰۰.
[۱۵] کتابنامه حضرت زهرا، ص۲۸-۲۳.
[۱۶] ابوالفضل شکوری و سجاد موسوی عبادی، فرهنگ رجال و مشاهیر، ج۲، ص۱۸۶-۱۸۵.
– صاحب کتابهای متعدد در دفاع از حریم تشیع – بوده است که او و برادرانش حضرات آیات: حاج شیخ مرتضی، حاج شیخ احمد و حاج شیخ محمود انصاری، همه از مشاهیر علما و خطبای قم و نجف اشرف بودهاند.
۲ – ولادت
آیت اللّه علوی، در ایّام ولادت حضرت فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) در سال ۱۳۵۹ق (خرداد ۱۳۱۸ش) در نجف اشرف زاده شد. این ولادت، موجی از شادی و سرور در دل پدرش برانگیخت، چه تا آن زمان چند پسر برای وی متولد شده بودند امّا همگی در همان کودکی، از دنیا رفته بودند. لذا وی به ساحت امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) متوسل شد و از آن حضرت، درخواست فرزندی عالم و صالح نمود.
آیت اللّه سید سجاد علوی، شبی در عالم خواب به محضر امیرمؤمنان (علیهالسّلام) مشرّف شد و حضرت، بدو مژده ولادت پسری را در آینده نزدیک داد و از او خواست تا فرزندش را به نام علی نامگذاری نماید. هنگامی که این پسر به دنیا آمد، پدرش برای رعایت استحباب او را بهنام «محمد» و برای قولی که به امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) داده بود، او را به «علی» نامگذاری کرد. پدرش، بارها بدو میگفت: محمدعلی! تو با دیگر برادرانت تفاوت خواهی داشت و در آینده به مقامات عالیه خواهی رسید. چون تو را با توسل به ذیلِ عنایت امیرالمؤمنین، از خدا گرفتهام. معظمله، در دامان پدر و مادرش (رحمهاللَّهعلیهما) پرورش یافت و بسیاری از مسائل دین و خواندن و نوشتن را در محضر پدرش بیاموخت.
۳ – تحصیلات
آیت اللّه سید محمدعلی علوی، هفت ساله بود (۱۳۶۵ق) که همراه پدرش به ایران باز آمد و به قرائت قرآن مجید و آموختن نصاب و حساب و گلستان و پس از آن به یادگیری فنون ادب و علوم عرب نزد ایشان پرداخت. نخست، ادبیات و مغنی و مطوّل و بخشی از شرح لمعه را نزد والدش بیاموخت و در سنّ شانزده سالگی (۱۳۷۴ق)، همراه با معظمله و گروهی از همشهریانش به زیارت عتبات عالیات، بیتاللّهالحرام و بیتالمقدس و شامات نائل آمد (و در طول مسیر به بازگویی مسائل شرعی و خواندن کتابهای دینی برای کاروانیان میپرداخت)، در بازگشت از سفر حج، قصد ماندن و تحصیل در حوزه علمیه نجف را داشت که آیت اللّه حکیم (رحمهاللهعلیه) (در زمانی که به دیدار پدر بزرگوارش آمده بود، و از قصد ایشان آگاه شد) فرمودند: اگر ایشان در حوزه علمیه قم به تحصیل بپردازد بهتر است، چون حوزه قم واجد دو ویژگی است: فنّ تدریس و فنّ سخنوری، شخصی که در آن حوزه تحصیل نماید هر دو را فرا میگیرد، همدرس میخواند و همدرس میدهد و هم به تبلیغ دین میپردازد، و لذا رهسپار حوزه علمیه قم شد و در محضر درس اساتید بزرگ همانند حضرات آیات: مجاهدی تبریزی، سلطانی طباطبایی و ستوده اراکی، قرار گرفت و باقیمانده سطوح را فرا گرفت و این همه، ۴ سال به طول انجامید. (که نشانگر استعداد بسیارش در کسب معلومات و ضبط محفوظات است).
۴ – اساتید
اساتید سید محمدعلی علوی عبارتند از:
۱. زعیم بزرگ شیعه آیت اللّه بروجردی، که سه سال از درس فقه ایشان (۱۳۷۷-۱۳۸۰ق) بهره برد.
۲. رهبر کبیر انقلاب آیت اللَّه العظمی امام خمینی، که هشت سال (۱۳۳۵ – ۱۳۴۳) از درس اصول (در مباحث الفاظ تا پایان قطع و ظن) ایشان استفاده کرد.
۳. آیت اللَّه سید محمد محقق داماد – که دوازده سال از درس فقه و اصول وی بهره برد.
۴. آیت اللَّه العظمی سید محمدرضا موسوی گلپایگانی. استاد، چند سال در درس فقه معظمله شرکت نمود و مورد توجه ایشان بود.
۵. آیت اللَّه حاج شیخ عباسعلی شاهرودی. استاد در بحث طهارت ایشان شرکت جستند و تقریرات آنرا هم نگاشتند. استاد از کثرت حفظ و قوت حافظه معظمله تعریف و تمجید میکردند و میفرمود: ایشان، سرِ درس، وسائل را نمیآوردند و احادیث مورد استناد را با سندش از حفظ میخواندند.
۶. آیت اللَّه حاج شیخ محمدعلی اراکی. استاد، در بحث صلاه الجمعه ایشان شرکت کرد و تقریرات آنرا نگاشت.
۷. آیت اللَّه حاجآقا مرتضی حایری یزدی – که مدّت ۱۵ سال در درس فقه ایشان شرکت جُست و مورد توجه فراوان معظمله بود. و تقریرات آنرا هم نگاشتند و مورد توجه بسیار استادش قرار گرفت و استاد به نظرات ایشان، در مجلس درس گوش فرا میدادند و قوه اجتهادش را تأیید کردند و به او گفت: «آقای علوی! دیگر لازم نیست شما به درس من بیایید و خودتان درس خارج شر
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.