بازاندیشی در سیر تحول نظام‌های فکری زیبایی‌‌شناسی معماری مبتنی بر رویکرد انسان‌محوری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بازاندیشی در سیر تحول نظام‌های فکری زیبایی‌‌شناسی معماری مبتنی بر رویکرد انسان‌محوری دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بازاندیشی در سیر تحول نظام‌های فکری زیبایی‌‌شناسی معماری مبتنی بر رویکرد انسان‌محوری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بازاندیشی در سیر تحول نظام‌های فکری زیبایی‌‌شناسی معماری مبتنی بر رویکرد انسان‌محوری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بازاندیشی در سیر تحول نظام‌های فکری زیبایی‌‌شناسی معماری مبتنی بر رویکرد انسان‌محوری :

تعداد صفحات : ۲۱

پذیرش زیبایی‌شناسی معماری در قالب رویکردهای انسان‌محور، زمینه‌ای‌ است که معمولاً توجه چندانی برای شناخت آن به لحاظ محتوای نظری نمی‌‌شود و همواره این سردرگمی وجود دارد که کدام الگوی فکری زیبایی‌شناسی معماری از این منظر همه جانبه‌‌تر است، چرا که همواره این مفهوم کیفیتی مبهم به نظر می‌‌رسد. لذا این مسأله مطرح می‌‌شود که چه پارادایم‌‌های زیبایی‌‌شناسی معماری مبتنی بر محوریت انسان تاکنون شکل گرفته‌‌اند؟ و اساس قضاوت‌‌های ارزشگذارانه و بنیان ارزیابی‌‌های در این نگرش‌‌ها مبتنی بر چه معیارهایی بوده است؟ و الگوهای نظری حاضر در حوزه زیبایی‌‌شناسی معماری نسبت به موضوع انسان چه نگرشی اتخاذ کرده‌‌اند؟ از این ‌‌رو هدف پژوهش حاضر پرداختن به سر تحول مواضع پیرامون زیبایی‌‌شناسی معماری در نگرش به ابعاد گوناگون وجود انسان است، لذا تحقیق حاضر به صورت کیفی و با روش توصیفی- تحلیلی به گونه‌‌شناسی و مقایسه تطبیقی رویکردهای مختلف زیبایی‌‌شناسی با رویکردی تفسیری تمرکز می‌‌یابد. چرا که اهمیت شناخت نگرش‌‌های انسان‌محور از این واقعیت ناشی می‌‌شود که بازخوانی ایده‌‌های زیبایی‌‌شناسانه که اساساً مرتبط با موجودیت انسان است، امکان بازگردانی مواضع نظری به موضوع ادراک محیط و توسعه آن را مهیا می‌‌‌‌سازد. در پایان نتایج نشان داد که دیدگاه‌‌های نظری حاکم از ابتدا تاکنون (کلاسیک، مدرن، پست مدرن) هر کدام تنها به یک یا چند بعد از ابعاد به ‌هم‌ پیوسته زیبایی‌‌شناسی معماری از منظر انسان پرداخته‌‌اند. اما پارادایم نظری حاضر، بهره‌گیری از مفهوم «تجربه تجسم‌‌یافته» را خصوصیت محوری لذت در معماری می‌‌داند و در این نگرش، اساس تجربه زیبایی‌‌شناسی، ادراکی تجربی با کیفیتی مطلوب است که از طریق تعامل فعالانه میان عینیت و تصورات ذهنی انسان و فضا حاصل می‌‌شود و اثرات عاطفی حاصل از «ادراک تجسم‌‌یافته» به آگاهی انسان از اثر معماری ارزش می‌‌بخشد، در حقیقت این نوع تجربه از طریق بینش انسان به واسطه حضور و فراتر از آن به ترکیب تجسم، احساس و ادراک اتکاء دارد.