علم دوست |
یک سایت برای همه رشته های علمی پاورپوینت ابوعبدالله محمد بن سعد بغدادی
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت ابوعبدالله محمد بن سعد بغدادی دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت ابوعبدالله محمد بن سعد بغدادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت ابوعبدالله محمد بن سعد بغدادی :
ابن سعد بغدادی
دیگر کاربردها: ابن سعد (ابهام‌زدایی).
مقالات مرتبط: ابن سعد بغدادی (دائره‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی).
اِبْن‌ِ سَعْد، ابوعبدالله محمد بن سعد بن منیع مشهور به کاتب واقدی (۱۶۸-۲۳۰ق/۷۸۴- ۸۴۵م)، مورخ و سیره‌نویس مشهور بغداد در قرن سوم هجری قمری بود.
او پس از فراگیری روایات تاریخی و حدیث از اساتید خود، به حلقه درس محمد بن عمر واقدی مورخ مشهور آن عصر پیوست و از خواص شاگردان او گردید و به علت نوشتن آثار و روایات استاد به کاتب واقدی شهرت یافت. آنچه باعث شهرت ابن سعد شده تالیف کتاب الطبقات الکبری است که یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌ها در طبقات رُوات دانسته شده و مورخان و سیره‌نویسان بعد از او بسیار به این کتاب ارجاع داده‌اند. ابن سعد برخلاف استادش واقدی که تضعیف شده، مورد اعتماد رجالیون و ثقه دانسته‌اند.
فهرست مندرجات
۱ – نسب
۲ – سیره‌نویسی
۳ – اساتید
۴ – شرکت در درس واقدی
۵ – شاگردان
۶ – مذهب
۷ – وثاقت
۸ – مقام اجتماعی
۹ – آثار
۹.۱ – الطبقات الکبری
۹.۲ – روایت شاگردان از طبقات
۹.۳ – آثار دیگر
۱۰ – وفات
۱۱ – فهرست منابع
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع
۱ – نسب
ابن سعد ابوعبدالله محمد بن سعد بن منیع مشهور به کاتب واقدی، از موالی حسین بن عبدالله نواده عباس عموی رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود،
[۱] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۹۹، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
ولی ابن خلکان
[۲] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۵۱.
بنا به مستندی نامعلوم او را «زهری» شمرده است. ابن خلکان
[۳] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۵۱.
از وی تعبیر به «بصری» کرده، چنانکه زاخائو و برخی دیگر بصره را محل تولد او دانسته‌اند.
۲ – سیره‌نویسی
ابن سعد از نخستین سیره‌نویسانى است که در غیر مدینه نشأت یافتند چه آنکه غالب سیره‌نویسان پیش از او چون ابن اسحاق و واقدى مدنى‌اند.
۳ – اساتید
ابن سعد از جمعی از برجسته‌ترین مشایخ بصره، کوفه و بغداد چون هشیم بن بشیر (د ۱۸۳ق)، اسماعیل بن عُلیه (د ۱۹۳ق)، وکیع بن جراح (د ۱۹۷ق)، سفیان بن عُیینه (د ۱۹۸ق)، هشام بن محمد کلبی (د ۲۰۶ق)، هیثم بن عدی (د ۲۰۷ق) و ابونعیم فضل بن دکین (د ۲۱۹ق) روایات تاریخی و حدیث فرا گرفت.
[۴] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۷.
[۵] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۷.
[۶] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۷.
[۷] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۷.
[۸] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۷۸، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
[۹] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۹، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
ابن سعد مدتی نیز در مدینه اقامت گزید و از مشایخ آن دیار چون معن بن عیسی (د ۱۹۸ق)، محمد بن اسماعیل بن ابی فدیک (د ۱۹۹ق) و ابوضمره انس بن عیاض (د ۲۰۰ق) استماع نمود.
[۱۰] ابن سعد، محمد،الطبقات الکبری، ج۱، ص۷.
[۱۱] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۳، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
[۱۲] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری،ج۱، ص۱۲، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
او همچنین از برخی مشایخ مکی چون احمد بن محمد ازرقی (د ۲۱۲ق) و سعید بن منصور (د ۲۲۷ق) حدیث شنیده است.
[۱۳] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۴،به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
[۱۴] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری،ج۱، ص۸۰، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
زمان دقیق حضور او در حجاز دانسته نیست، قدر مسلم این است که او در ۱۸۹ق در مدینه بوده
[۱۵] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۳۱۴، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
و پیش از ۲۱۰ق به عراق بازگشته است.
[۱۶] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۵۱، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
بجز افراد یاد شده نام دهها تن دیگر از مشایخ ابن سعد در اسانید کتاب طبقات دیده می‌شود. او حتی از روایت از رجال هم‌طبقه خود چون یحیی بن معین (د ۲۳۳ق) ابا نداشته است.
[۱۷] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۶۳، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
[۱۸] ذهبی، شمس‌الدین، تذکره الحفاظ، ج۲، ص۱۱.
۴ – شرکت در درس واقدی
ابن سعد در بغداد به حلقه درس محمد بن عمر واقدی (د ۲۰۷ق) پیوست و از خواص شاگردان او گشت، و تا آنجا در نوشتن آثار و روایات استاد پیش رفت که به کاتب واقدی شهرت یافت.
[۱۹] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۵۱.
[۲۰] ابن طیفور، احمد، کتاب بغداد، ج۱، ص۳۹.
[۲۱] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۸، ص۶۳۴، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
با توجه به خروج واقدی در ۱۸۰ق از مدینه به عراق
[۲۲] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۷۷، به کوشش جمعی از مستشرقین، لیدن، ۱۹۰۴- ۱۹۱۸م.
و سن‌ّ ابن سعد در آن زمان، بعید به نظر می‌رسد که سابقه آشنایی ابن سعد با او به مدینه برگردد.
او آثار و مرویات استادش واقدی را در تاریخ و غیر آن در اختیار داشت و مهم‌ترین راوی آن آثار بود.
[۲۳] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۵، ص۳۶۹.
او برای تدوین آثار خود از آن‌ها بهره بسیار گرفت
[۲۴] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۱۲۸.
و بسیاری از آن‌ها را در طبقات خود گنجانید. البته ابن سعد بجز آثار واقدی از دیگر منابع چون آثار کلبی، هیثم بن عدی و مداینی در جای‌جای‌ِ طبقات سود جسته است.
[۲۵] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۱۱۲.
ابن سعد غالباً روایات را با سند کامل نقل می‌کند، ولی بنابر روش معمول از عنوان مأخذ یاد نمی‌کند. او تنها از یک مأخذ با عنوان نسب الانصار اثر عبدالله بن محمد بن عماره انصاری نام برده است.
[۲۶] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۹.
۵ – شاگردان
پس از درگذشت مورخان برجسته‌ای چون کلبی، واقدی و هیثم بن عدی طبیعی است که ابن سعد به عنوان مورخی که چنین مشایخی را درک کرده، مورد توجه طالبان روایات تاریخی قرار گیرد.
از مهم‌ترین شاگردان ابن سعد می‌توان از ابوالعباس احمد بن یحیی بلاذری، حارث بن محمد بن ابی اُسامه صاحب مسند، حسین بن محمد عبدالرحمان بن فهم و ابوبکر بن ابی‌الدنیا یاد کرد.
[۲۷] بلاذری، احمد، انساب الاشراف، ج۱، ص۵، به کوشش محمد حمیدالله، قاهره، ۱۹۵۹م.
[۲۸] بلاذری، احمد، فتوح البلدان، ص۳۰.
[۲۹] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۲، ص۳۶۹.
[۳۰] مزی، جمال‌الدین، تهذیب الکمال، ج۲۵، ص۲۵۶.
۶ – مذهب
ابن سعد سنی متعصبى است که مذهب او به وضوح از کتابش پیداست اما زمانى که مأمون اعلام کرد همه باید به خلق قرآن گواهى دهند وى همراه یک گروه هفت نفرى به رقه فرا خوانده شد و در آنجا به خلق قرآن اعتراف کرد. این مطلب ضمن اینکه نشانه اعتبار و اهمیت مقام اجتماعى اوست با توجه به عقاید او به نظر مى رسد از روى ناچارى صورت گرفته باشد به همین جهت نویسنده مقدمه طبقات (السلمى-طبقات-الطبقه الخامسه) این کار ابن سعد را تقیه دانسته است.
۷ – وثاقت
از نظر رجالی برخلاف استادش واقدی که مورد تضعیف قرار گرفته،
[۳۱] ابن عدی، عبدالله، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۷، ص۴۸۱.
ابن سعد مورد اعتماد رجالیان بوده است. ابوحاتم به صدق او در روایت اشاره کرده.
[۳۲] ابن ابی حاتم، عبدالرحمان، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۶۲.
خطیب
[۳۳] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۲، ص۳۶۹.
او را از اهل عدالت شمرده، و برخی چون ابن ندیم
[۳۴] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۱۲۸.
او را ثقه دانسته‌اند.
گفته شده است احمد بن حنبل به فراگرفتن روایات او علاقه نشان می‌داد
[۳۵] خطیب بغدادی، احمد، تاریخ بغداد، ج۲، ص۳۶۹.
و مزی
[۳۶]
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
